67537LIBER.
ſpecturũ, aut uiſum eſt:
quatenus uerò aliud refert, imago,
& monumentũ. Quare etiã cùm idẽ animũ uellicat, ac la-
ceßit, ſi quis ipſum in ſe, & ut ſui quippiã generis eſt ani-
mo percipiat, quædã ueluti cõceptio, aut uiſum ſuccurriſſe
uidetur: ſin uerò quatenus alterius eſt, & uti in pictura ac-
cidit tanquã ſimulacrũ & imitationẽ contẽpletur, eãdemq́;
tametſi anteà nunquàm Coriſcum uiderit, tanquàm Coriſci
imaginẽ cõſyderet, tum ſanè cõſyderationis huiuſce condi-
tio, atq; natura longè alia eſt, quàm cùm tanquàm animal
depictũ in animo ſpectat: hîc enim, mera cõceptio euadit:
illic, quòd ſimulacrũ alterius ſit, monimẽtum, & ob id cùm
ſenſio quæ præceßit, tales motus in animo noſtro excitat,
plerunq; neſcimus ſenùne, an alia ratione idipſum pro-
ueniat, & nõnunquàm hæſitamus ſi ſit memoria nec´ne. In-
terdũ aũt euenit, ut cogitãdo, ſcrutãdoq́; recordemur prius
à nobis quip piam auditum, aut uiſum fuiſſe Quod euenit,
quoties qui phãtaſma aliquod ita cõſiderabat, ut nibil præ-
terea niſi ipſum illud in ſe cõtẽplaretur, mutata ſentẽtia ut
ſimulacrũ alterius eſt, ſpeculatur. Eſt quãdo & cõtrà acci-
dat, quẽadmodũ Antipherõti Oreitæ, cæterisq́; , qui exceſſu
mẽtis tentabãtur, cõtingit: nã quæ imaginabãtur, tanquàm
facta, & gesta narrabãt, et ita ut qui meminißet. Atq; hoc
fit, ubi ꝗs id, qd’ nõ eſt imago, ſpeculatur ut imaginẽ. Porrò
meditatiões, recolẽdo memoriã conſeruãt, incolumẽq́; red-
dũt. Recolere autẽ, nibil aliud eſt, quàm crebrò phãtaſmata
ut imagines, nõ ut in ſe ſpectra ſunt reſpicere. Dictũ eſt igi
tur quid ſit memoria, quid meminiſſe: habitus ſcilicet phã-
taſmatis ut imaginis eiuſce rei, quæ imaginationi ſubditur,
necnõ cui earũ, quæ ſunt in nobis animæ partiũ, tribui d? -
beat: nẽpe illi, que ſibi primariã ſentiendi poteſtatem
& monumentũ. Quare etiã cùm idẽ animũ uellicat, ac la-
ceßit, ſi quis ipſum in ſe, & ut ſui quippiã generis eſt ani-
mo percipiat, quædã ueluti cõceptio, aut uiſum ſuccurriſſe
uidetur: ſin uerò quatenus alterius eſt, & uti in pictura ac-
cidit tanquã ſimulacrũ & imitationẽ contẽpletur, eãdemq́;
tametſi anteà nunquàm Coriſcum uiderit, tanquàm Coriſci
imaginẽ cõſyderet, tum ſanè cõſyderationis huiuſce condi-
tio, atq; natura longè alia eſt, quàm cùm tanquàm animal
depictũ in animo ſpectat: hîc enim, mera cõceptio euadit:
illic, quòd ſimulacrũ alterius ſit, monimẽtum, & ob id cùm
ſenſio quæ præceßit, tales motus in animo noſtro excitat,
plerunq; neſcimus ſenùne, an alia ratione idipſum pro-
ueniat, & nõnunquàm hæſitamus ſi ſit memoria nec´ne. In-
terdũ aũt euenit, ut cogitãdo, ſcrutãdoq́; recordemur prius
à nobis quip piam auditum, aut uiſum fuiſſe Quod euenit,
quoties qui phãtaſma aliquod ita cõſiderabat, ut nibil præ-
terea niſi ipſum illud in ſe cõtẽplaretur, mutata ſentẽtia ut
ſimulacrũ alterius eſt, ſpeculatur. Eſt quãdo & cõtrà acci-
dat, quẽadmodũ Antipherõti Oreitæ, cæterisq́; , qui exceſſu
mẽtis tentabãtur, cõtingit: nã quæ imaginabãtur, tanquàm
facta, & gesta narrabãt, et ita ut qui meminißet. Atq; hoc
fit, ubi ꝗs id, qd’ nõ eſt imago, ſpeculatur ut imaginẽ. Porrò
meditatiões, recolẽdo memoriã conſeruãt, incolumẽq́; red-
dũt. Recolere autẽ, nibil aliud eſt, quàm crebrò phãtaſmata
ut imagines, nõ ut in ſe ſpectra ſunt reſpicere. Dictũ eſt igi
tur quid ſit memoria, quid meminiſſe: habitus ſcilicet phã-
taſmatis ut imaginis eiuſce rei, quæ imaginationi ſubditur,
necnõ cui earũ, quæ ſunt in nobis animæ partiũ, tribui d? -
beat: nẽpe illi, que ſibi primariã ſentiendi poteſtatem