Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 389
>
21
(IX)
22
(X)
23
(XI)
24
(XII)
25
(XIII)
26
(XIV)
27
(XV)
28
(XVI)
29
(XVII)
30
(XVIII)
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 389
>
page
|<
<
(16)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
16
"
file
="
0068
"
n
="
68
"
rhead
="
THEORIÆ
"/>
vis ad negativa, ac vice verſa; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quanquam, uti inferius in-
<
lb
/>
nuam, id ipſum ſit non nihilum revera in ſe ipſo, ſed realis
<
lb
/>
quidam ſtatus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">habeatur pro nihilo in conſideratione quadam
<
lb
/>
tantummodo, in qua negativa etiam, qui ſunt veri ſtatus, in ſe
<
lb
/>
poſitivi, ut ut ad priorem ſeriem pertinentes negativo quodam
<
lb
/>
modo, negativa appellentur.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">38. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Expoſita hoc pacto, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">vindicata continuitatis lege, eam
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0068-01
"
xlink:href
="
note-0068-01a
"
xml:space
="
preserve
">Proponitur pro-
<
lb
/>
banda exiſten-
<
lb
/>
tia legis Con-
<
lb
/>
tinuitatis.</
note
>
in Natura exiſtere plerique Philoſophi arbitrantur, contradicen-
<
lb
/>
tibus nonnullis, uti ſupra innui. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Ego, cum in eam primo in-
<
lb
/>
quirerem, cenſui, eandem omitti omnino non poſſe; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſi eam,
<
lb
/>
quam habemus unicam, Naturæ analogiam, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">inductionis vim
<
lb
/>
conſulamus, ope cujus inductionis eam demonſtrare conatus ſum
<
lb
/>
in pluribus e memoratis diſſertationibus, ac eandem probatio-
<
lb
/>
nem adhibet Benvenutus in ſua Synopſi Num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">119; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">in quibus
<
lb
/>
etiam locis, prout diverſis occaſionibus conſcripta ſunt, repe-
<
lb
/>
tuntur non nulla.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">39. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Longum hic eſſet ſingula inde excerpere in ordinem re-
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0068-02
"
xlink:href
="
note-0068-02a
"
xml:space
="
preserve
">Ejus probatio
<
lb
/>
ab inductione
<
lb
/>
ſatis ampla.</
note
>
dacta: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſatis erit exſcribere diſſertationis De lege Continuitatis
<
lb
/>
numerum 138. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Poſt inductionem petitam præcedente numero
<
lb
/>
a Geometria, quæ nullum uſpiam habet ſaltum, atque a motu
<
lb
/>
locali, in quo nunquam ab uno loco ad alium devenitur, niſi
<
lb
/>
ductu continuo aliquo, unde conſequitur illud, diſtantiam a
<
lb
/>
dato loco nunquam mutari in aliam, neque denſitatem,
<
lb
/>
quæ utique a diſtantiis pendet particularum, in aliam, niſi
<
lb
/>
tranſeundo per intermedias; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">fit gradus in eo numero ad mo-
<
lb
/>
tuum velocitates, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ductus, quæ magis hic ad rem faciunt,
<
lb
/>
nimirum ubi de velocitate agimus non mutanda per ſaltum in
<
lb
/>
corporum colliſionibus. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sic autem habetur: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">“ Quin immo in
<
lb
/>
motibus ipſis continuitas ſervatur etiam in eo, quod motus
<
lb
/>
omnes in lineis continuis fiunt nuſquam abruptis. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Plurimos
<
lb
/>
ejuſmodi motus videmus. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Planetæ, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">cometæ in lineis con-
<
lb
/>
tinuis curſum peragunt ſuum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">omnes retrogradationes
<
lb
/>
fiunt paullatim, ac in ſtationibus ſemper exiguus quidem mo-
<
lb
/>
tus, ſed tamen habetur ſemper, atque hinc etiam dies paul-
<
lb
/>
latim per auroram venit, per veſpertinum crepuſculum abit,
<
lb
/>
Solis diameter non per ſaltum, ſed continuo motu ſupra ho-
<
lb
/>
rizontem aſcendit, vel deſcendit. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Gravia itidem oblique pro-
<
lb
/>
jecta in lineis itidem pariter continuis motus exercent ſuos,
<
lb
/>
nimirum in parabolis, ſecluſa aeris reſiſtentia, vel, ea conſi-
<
lb
/>
derata, in orbibus ad hyperbolas potius accedentibus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">qui-
<
lb
/>
dem ſemper cum aliqua exigua obliquitate projiciuntur, cum
<
lb
/>
infinities infinitam improbabilitatem habeat motus accurate
<
lb
/>
verticalis inter infinities infinitas inclinationes, licet exi-
<
lb
/>
guas, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſub ſenſum non cadentes, fortuito obveniens, qui
<
lb
/>
quidem motus in hypotheſi Telluris motæ a parabolicis plu-
<
lb
/>
rimum diſtant, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">curvam continuam exhibent etiam pro
<
lb
/>
caſu projectionis accurate verticalis, quo, quieſcente penitus
<
lb
/>
Tellure, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">nulla ventorum vi deflectente motum, </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>