1tur.
Adnoto intereà vim illam quæ ex chordularum
inſenſilium ſingularibus viribus conflatur, & conſtat,
comptobari tantam, quantam ſuperari oportet, vt
manus, aut res alia grauitantem rem, velut lapidem,
abducat à Terra. Et vides profectò quid fieri videa
tur, dum lapis tibi ipſum è Terra attollere conanti
reſiſtit. Nempe tot illæ chordulæ ſuis deflexioni
bus, & quaſi decuſſationibus illum implexum de
tinent; & niſi vis maior interueniat, quæ eas defle
xiones, decuſſationeſque promoueat, ſtrictioneſque
fieri vlteriùs cogat, nunquam à Terra lapis tolletur.
Heinc fit, vt quantò vis externa, ſeu quæ a manu,
aliave re extrinſecùs imprimitur, pluribus gradibus
vim illam chordularum ſuperauerit, tantò lapis ef
feratur ſublimiùs; quantò paucioribus, tantò humi
liùs. Fit etiam, vt impreſſa vis initio pollens vehe
menter pellat, quia nondum refracta eſt; deinceps
verò ſegniùs, ſegniuſque, quoniam ipſi ſemper aliqui
gradus adimuntur: donec ille ſolus ſuperſit, quo
exæquetur vi chordularum. Idque ad eum penè mo
dum, quo, ſi aduerſus torrentem nitaris, poteris
quidem aliquo vſque, vigente conatu, occurrenteis
vndas proſcindere; ſed quòd interim tamen vnda
impellente vndam conatus ſenſim refingatur (quia
quod ab vna ſupereſt, à ſuccedente detrahitur) co
gêis tandem deſiſtere, abripieriſque ſecundum tor
rentem. Fit denique, vt ſi duo lapides, duove
globi ex eadem materia veluti ex plumbo, vnus pu
ſillus alius ingens, ſimùl dimittantur ex eadem altitu
dine, codem momento ad Terram perueniant, ac
inſenſilium ſingularibus viribus conflatur, & conſtat,
comptobari tantam, quantam ſuperari oportet, vt
manus, aut res alia grauitantem rem, velut lapidem,
abducat à Terra. Et vides profectò quid fieri videa
tur, dum lapis tibi ipſum è Terra attollere conanti
reſiſtit. Nempe tot illæ chordulæ ſuis deflexioni
bus, & quaſi decuſſationibus illum implexum de
tinent; & niſi vis maior interueniat, quæ eas defle
xiones, decuſſationeſque promoueat, ſtrictioneſque
fieri vlteriùs cogat, nunquam à Terra lapis tolletur.
Heinc fit, vt quantò vis externa, ſeu quæ a manu,
aliave re extrinſecùs imprimitur, pluribus gradibus
vim illam chordularum ſuperauerit, tantò lapis ef
feratur ſublimiùs; quantò paucioribus, tantò humi
liùs. Fit etiam, vt impreſſa vis initio pollens vehe
menter pellat, quia nondum refracta eſt; deinceps
verò ſegniùs, ſegniuſque, quoniam ipſi ſemper aliqui
gradus adimuntur: donec ille ſolus ſuperſit, quo
exæquetur vi chordularum. Idque ad eum penè mo
dum, quo, ſi aduerſus torrentem nitaris, poteris
quidem aliquo vſque, vigente conatu, occurrenteis
vndas proſcindere; ſed quòd interim tamen vnda
impellente vndam conatus ſenſim refingatur (quia
quod ab vna ſupereſt, à ſuccedente detrahitur) co
gêis tandem deſiſtere, abripieriſque ſecundum tor
rentem. Fit denique, vt ſi duo lapides, duove
globi ex eadem materia veluti ex plumbo, vnus pu
ſillus alius ingens, ſimùl dimittantur ex eadem altitu
dine, codem momento ad Terram perueniant, ac