Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

Page concordance

< >
Scan Original
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.000521">
                <pb pagenum="61" xlink:href="027/01/068.jpg"/>
              tur. </s>
              <s id="id.000522">Adnoto intereà vim illam quæ ex chordularum
                <lb/>
              inſenſilium ſingularibus viribus conflatur, & conſtat,
                <lb/>
              comptobari tantam, quantam ſuperari oportet, vt
                <lb/>
              manus, aut res alia grauitantem rem, velut lapidem,
                <lb/>
              abducat à Terra. </s>
              <s id="id.000523">Et vides profectò quid fieri videa­
                <lb/>
              tur, dum lapis tibi ipſum è Terra attollere conanti
                <lb/>
              reſiſtit. </s>
              <s id="id.000524">Nempe tot illæ chordulæ ſuis deflexioni­
                <lb/>
              bus, & quaſi decuſſationibus illum implexum de­
                <lb/>
              tinent; & niſi vis maior interueniat, quæ eas defle­
                <lb/>
              xiones, decuſſationeſque promoueat, ſtrictioneſque
                <lb/>
              fieri vlteriùs cogat, nunquam à Terra lapis tolletur.
                <lb/>
              </s>
              <s id="id.000525">Heinc fit, vt quantò vis externa, ſeu quæ a manu,
                <lb/>
              aliave re extrinſecùs imprimitur, pluribus gradibus
                <lb/>
              vim illam chordularum ſuperauerit, tantò lapis ef­
                <lb/>
              feratur ſublimiùs; quantò paucioribus, tantò humi­
                <lb/>
              liùs. </s>
              <s id="id.000526">Fit etiam, vt impreſſa vis initio pollens vehe­
                <lb/>
              menter pellat, quia nondum refracta eſt; deinceps
                <lb/>
              verò ſegniùs, ſegniuſque, quoniam ipſi ſemper aliqui
                <lb/>
              gradus adimuntur: donec ille ſolus ſuperſit, quo
                <lb/>
              exæquetur vi chordularum. </s>
              <s id="id.000527">Idque ad eum penè mo­
                <lb/>
              dum, quo, ſi aduerſus torrentem nitaris, poteris
                <lb/>
              quidem aliquo vſque, vigente conatu, occurrenteis
                <lb/>
              vndas proſcindere; ſed quòd interim tamen vnda
                <lb/>
              impellente vndam conatus ſenſim refingatur (quia
                <lb/>
              quod ab vna ſupereſt, à ſuccedente detrahitur) co­
                <lb/>
              gêis tandem deſiſtere, abripieriſque ſecundum tor­
                <lb/>
              rentem. </s>
              <s id="id.000528">Fit denique, vt ſi duo lapides, duove
                <lb/>
              globi ex eadem materia veluti ex plumbo, vnus pu­
                <lb/>
              ſillus alius ingens, ſimùl dimittantur ex eadem altitu­
                <lb/>
              dine, codem momento ad Terram perueniant, ac </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>