Stevin, Simon, Mathematicorum hypomnematum... : T. 4: De Statica : cum appendice et additamentis, 1605

Table of figures

< >
[Figure 61]
[Figure 62]
[Figure 63]
[Figure 64]
[Figure 65]
[Figure 66]
[Figure 67]
[Figure 68]
[Figure 69]
[Figure 70]
[Figure 71]
[Figure 72]
[Figure 73]
[Figure 74]
[Figure 75]
[Figure 76]
[Figure 77]
[Figure 78]
[Figure 79]
[Figure 80]
[Figure 81]
[Figure 82]
[Figure 83]
[Figure 84]
[Figure 85]
[Figure 86]
[Figure 87]
[Figure 88]
[Figure 89]
[Figure 90]
< >
page |< < (68) of 197 > >|
6868L*IBER* S*TATICÆ*
NOTA.
Videtur Archimedes, @altero horum modorum problematis hujus inventionens
aſſecutus, ut dum aut parabolici ſui ſpeculi exemplar fabricatur, aut alterius gratia pa-
rabolam ſolidam, boc eſt conoïdale rectangulum efformat, reapſe edoctus ſit, ſegmentums
vertici co nterminum reliqui eſſe ſeſquialterum, in cujus cauſam hâc viâ inquiſierit &

quaſi inſpexerit:
Cum ambæ B A I, B A C parabolæ ſint, diametros I F, A D àgra-
vitatis centris in homologa ſegmenta per 11 propoſ.
ſecari neceſſe erit, ideo{q́ue} I L, L F,
hoc eſt O N, N H ipſis æquales, rectis A E, E D proportionales erunt:
ſed ſi N com-
mune utriuſque par abolicæ portionis gravitatis centrum foret, P verò centrum trian-
guli A B C, quia triangulum ſimulutriuſque portionis eſt triplum, etiam jugum N E
jugi E P quoque triplum erit.
Vnde propoſitio iſtiuſmodi exiſtit. Invenire duo puncta
N, E, quæ ſegmentorum O N, N H rationem faciant eandem quam A E habet
ad E D.
aſſumpta deinde A E {3/5} totius A D, & E D {2/5}, facto{q́ue} periculo, quid ex his dedu-
catur;
tandem iſtudipſum veritati congruere comperit. Aut ſi coniectur â huius ſeſ-
quialteræ rationis id ipſum aſſecutus non ſit, verùm arte duce in hæc penetralia pene-
traverit, videtur numeris hæc primùm expertus:
Dati duo numeri O H {1/4}, H P {1/6} am-
bo ita dividuntor, ut minus ſegmentum rectæ O H cum majore ipſius H P, tri-
plum ſit ſegmenti minoris rectæ H P cum majore ipſius H O, ea lege ut majus
ſegmentum rectæ O H ad minus habeat rationem, quam majus ſegmentum
H P + {1/3} habet ad minus ſegmentum H P + {1/3}.
5 PROBLEMA. 15 PROPOSITIO.
Datâ parabolâ curtâ, gravitatis centrum invenire.
D*ATVM*. A B C D parabola curta, oppoſitas rectas habeat parallelas, quas
biſecat diameter E F.
Q*VAESITVM*. Gravitatis centrum invenire.
CONSTRVCTIO.
Parabolam curtam abſolvito, defectu A B G addito, hinc G E ſecetur in
H ut ſegmentum G H vertici vicinum reliqui H E ſit ſeſquialterum, itemq́uc
G I ipſius I F;
denique fiat ut A B C D ad A B G ſic H I ad I K: Ajo K
optatu m gravitatis centrum eſſe.
DEMONSTRATIO.
Integræ parabolæ gravitatis cen-
trum eſt I, &
H portionis, quia verò
110[Figure 110] eſt H I ad I K ut parabola curta ad
dictam portionem, K curtæ parabolæ
centrum erit.
C*ONCLVSIO*. Itaque, ut opor-
tuit, curtæ parabolæ centrum gravita-
tis invenimus, Generaliter autem ſive
A B parallela ſit contra D C, ſive an-
nuat ita efficies.
inveniatur H centrum
gravitatis parabolæ A G B &
I centrum totius D G C quæ connectantur ju-
go H I &
fiat H I ad continuationem I K ſicut parabola curta A B C D ad
complementum ſui A G B.
utriuſque autem ratio ad rectilineas figuras revo-
cari poteſt, cum utraque D G C, A G B trianguli quæ ipſis &
baſin & altitu-
dinem habet æqualem ſeſquitertia ſit;
Et demonſtratio antecedens huic omni-
no congruet.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index