69658ARIST. DE INSOMNIIS
tat.
Quod facilè patebit, ſi quis mẽtem ad ſomnia cõuertat,
& recurrere ea quoties exurgit, enitatur. imò iam quidem
inſomnia experti ſunt huiuſmodi, nimirũ qui præceptionẽ
colendæ memoriæ ſequentes, pronūtiata quibuſdã locis cõ-
ſtituere ſibi uidebantur: eis enim ſæpenumero accidit, ut
aliud quiddã præter ſomniũ, nempe uiſum, phãtaſmaq́; ali-
quod: in cõparato, diſpoſitoq́; loco ante cõſpectũ colloca-
rent. Vnde liquere arbitror, non quicquid in ſomno uide-
mus, inſomniũ eſſe: & nos intelligere, quæ opinione opina-
mur. Porrò de his omnibus illud cõſtat, hoc idẽ quo ægriin
uigilia fallimur, facere uti in ſomno decipiamur. Sed &
nobis quanquàm ſani ſumus, atq; adeò uidentes, tamen Sol,
pedaneus eſſe uidetur. Cæterùm ſiue imaginãdiuis animæ
eadẽ ad numerũ cùmſenſaria ſit, ſiue diuerſa habeantur, ni-
hilominus hoc ſine uiſione, aut ſenſione aliqua non fit: nam
hallucinari, & obaudire dicitur, qui uerum quidem aliquid
uidet, & audit, nõ tamẽ id, quod ſe uidere, & audire putat.
At in ſomno poſitum eſt, neq; uideri quicquam, neq; audi-
ri, neq; omnino ſentiri Num igitur, quamuis nihil tũc cer-
ni, atq; ſentiri uerum ſit, tamẽ nullo modo ſenſum affici ue-
rum non eſt, ſed & uiſum, & cæteros ſenſus pati aliquid
cõtingit? Nam ſinguli horum, in ſomno principem ſenſum
haud magnopere ſecius atq; in uigilia, non ſic autem ut in
illa, formis ſenſilibus appetunt, feriunt, laceſſunt. Quinetiã
interdum opinio, quæ uiſa ſunt, ea falſa eſſe, ut in uigilia di-
cit: interdum obligatur, & ſpectra quaſi uera ſint proſe-
qui aſſolet. Conſtatigitur hanc affe ctionem, quam ſomnia-
re dicimus, neq; ad opinantem, neq; ad intelligentem perti-
nere. Sed ne ad ſentientem quidem ſimpliciter: nam alio-
qui, uidere ſimpliciter, & audire eſſet. Cæterùm
& recurrere ea quoties exurgit, enitatur. imò iam quidem
inſomnia experti ſunt huiuſmodi, nimirũ qui præceptionẽ
colendæ memoriæ ſequentes, pronūtiata quibuſdã locis cõ-
ſtituere ſibi uidebantur: eis enim ſæpenumero accidit, ut
aliud quiddã præter ſomniũ, nempe uiſum, phãtaſmaq́; ali-
quod: in cõparato, diſpoſitoq́; loco ante cõſpectũ colloca-
rent. Vnde liquere arbitror, non quicquid in ſomno uide-
mus, inſomniũ eſſe: & nos intelligere, quæ opinione opina-
mur. Porrò de his omnibus illud cõſtat, hoc idẽ quo ægriin
uigilia fallimur, facere uti in ſomno decipiamur. Sed &
nobis quanquàm ſani ſumus, atq; adeò uidentes, tamen Sol,
pedaneus eſſe uidetur. Cæterùm ſiue imaginãdiuis animæ
eadẽ ad numerũ cùmſenſaria ſit, ſiue diuerſa habeantur, ni-
hilominus hoc ſine uiſione, aut ſenſione aliqua non fit: nam
hallucinari, & obaudire dicitur, qui uerum quidem aliquid
uidet, & audit, nõ tamẽ id, quod ſe uidere, & audire putat.
At in ſomno poſitum eſt, neq; uideri quicquam, neq; audi-
ri, neq; omnino ſentiri Num igitur, quamuis nihil tũc cer-
ni, atq; ſentiri uerum ſit, tamẽ nullo modo ſenſum affici ue-
rum non eſt, ſed & uiſum, & cæteros ſenſus pati aliquid
cõtingit? Nam ſinguli horum, in ſomno principem ſenſum
haud magnopere ſecius atq; in uigilia, non ſic autem ut in
illa, formis ſenſilibus appetunt, feriunt, laceſſunt. Quinetiã
interdum opinio, quæ uiſa ſunt, ea falſa eſſe, ut in uigilia di-
cit: interdum obligatur, & ſpectra quaſi uera ſint proſe-
qui aſſolet. Conſtatigitur hanc affe ctionem, quam ſomnia-
re dicimus, neq; ad opinantem, neq; ad intelligentem perti-
nere. Sed ne ad ſentientem quidem ſimpliciter: nam alio-
qui, uidere ſimpliciter, & audire eſſet. Cæterùm