7064PHYSICORVM ARIST.
dicit eſſe finitum, à medio æquè distans:
fieri enim non po-
teſt, ut infinitum cum toto, ac uniuerſo, perinde atque cum
lino linum, nectatur. _N_ambinc & banc præclaram de
infinito conditionem accipiunt, omnia inquam ipſum conti
nere, & uniuerſum in ſeipſo complecti: babet enim ſimilitu
dinem quandam ad totum. Infinitum enim, materia perſe-
ctionis magnitudinis eſt, & id quod eſt potentia totum, nõ
actu. _E_ſt autem diuiſibile, ad diminutionem: & ad additio-
nem contrariam, totumq́; , atq; finitum, non per ſe, ſed per
aliud, & non continet, ſed ut infinitũ eſt, continetur. Qua-
propter & ignotum eſt, earatione, qua eſt infinitum: mate
ria nanq; formã non babet. Quare patet, partis magis infi-
nitum, quàm totius rationem ſubire. _M_ateria nanq; pars eſt
totius: perinde ac æs eſt æneæ ſtatuæ pars. _N_am ſi in re_
bus ſenſibilibus continet, & in intelligibilibus etiam ipſum
magnũ, & paruum continere res intelligibiles oportebat.
_A_t abſurdum eſt profectò: ac impoßibile, id quod eſt igno-
tum atque indefinitum, continere, ac definire. Atqui cum ra
tione etiam fit, ut id quidem quod in additione conſistit, non
uideatur eſſe ſic infinitum, ut omnem exuperet magnitudi-
nem. Id uerò quod in diuiſione cõſistit, infinitũ eſſE istiuſ-
modi uideatur. Infinitũ enim intus perinde atq; materia cõ
tinetur, forma autẽ continet. _C_ũ ratione etiã accidit, in nu
mero quidẽ uerſus minus, minimũ eſſe, finemq́; : uerſus autẽ
plus, omnẽ ſemper multitudinẽ exuperare. In magnitudine
uerò, contrariũ: uerſus quidẽ minus, omnẽ magnitudinem
exuper are: uerſus autẽ maius, non eſſe magnitudinẽ infini-
tam. Hæc enim ita propterea fiunt, {quis} ipſum unũ, quicquid
tandem id ſit, indiuiſibile eſt: bomo nanq; unus eſt bomo, nõ
multi. Numerus autem eſt, una, plura, quantá ue quædam.
teſt, ut infinitum cum toto, ac uniuerſo, perinde atque cum
lino linum, nectatur. _N_ambinc & banc præclaram de
infinito conditionem accipiunt, omnia inquam ipſum conti
nere, & uniuerſum in ſeipſo complecti: babet enim ſimilitu
dinem quandam ad totum. Infinitum enim, materia perſe-
ctionis magnitudinis eſt, & id quod eſt potentia totum, nõ
actu. _E_ſt autem diuiſibile, ad diminutionem: & ad additio-
nem contrariam, totumq́; , atq; finitum, non per ſe, ſed per
aliud, & non continet, ſed ut infinitũ eſt, continetur. Qua-
propter & ignotum eſt, earatione, qua eſt infinitum: mate
ria nanq; formã non babet. Quare patet, partis magis infi-
nitum, quàm totius rationem ſubire. _M_ateria nanq; pars eſt
totius: perinde ac æs eſt æneæ ſtatuæ pars. _N_am ſi in re_
bus ſenſibilibus continet, & in intelligibilibus etiam ipſum
magnũ, & paruum continere res intelligibiles oportebat.
_A_t abſurdum eſt profectò: ac impoßibile, id quod eſt igno-
tum atque indefinitum, continere, ac definire. Atqui cum ra
tione etiam fit, ut id quidem quod in additione conſistit, non
uideatur eſſe ſic infinitum, ut omnem exuperet magnitudi-
nem. Id uerò quod in diuiſione cõſistit, infinitũ eſſE istiuſ-
modi uideatur. Infinitũ enim intus perinde atq; materia cõ
tinetur, forma autẽ continet. _C_ũ ratione etiã accidit, in nu
mero quidẽ uerſus minus, minimũ eſſe, finemq́; : uerſus autẽ
plus, omnẽ ſemper multitudinẽ exuperare. In magnitudine
uerò, contrariũ: uerſus quidẽ minus, omnẽ magnitudinem
exuper are: uerſus autẽ maius, non eſſe magnitudinẽ infini-
tam. Hæc enim ita propterea fiunt, {quis} ipſum unũ, quicquid
tandem id ſit, indiuiſibile eſt: bomo nanq; unus eſt bomo, nõ
multi. Numerus autem eſt, una, plura, quantá ue quædam.