Aristoteles, Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

List of thumbnails

< >
691
691 (53)
692
692 (54)
693
693 (55)
694
694 (56)
695
695 (57)
696
696 (58)
697
697 (59)
698
698 (60)
699
699 (61)
700
700 (62)
< >
page |< < (68) of 760 > >|
70668
DE DIVINATIONE
PER SOMNIVM
LIBER.
Franciſco Vatablo interprete.
Hîc declarat Āriſto, ſomniotum diuinatio quatenus ſit aſſe-
renda, aut non.
CAP. I.
_DIVINATIONEM_ aliquam eſſe,
quæ in ſomno fiat, &
prouenire dicatur
ab inſomnijs, neq;
contemnere facile eſt,
neq;
credere. Nã quòd omnes, aut plurimi
arbitrantur inſomnia ſignificare aliquid,
argumẽto eſt, id præ experientia aßeri ſolere.
Itẽ de nõnul-
lis rebus ad diuinationẽ quandã haberi inſomnijs, indignũ
creditu non eſt, cùm ratione aliqua nitatur.
Vnde fit, ut de
cæteris quoq;
ſomnijs haud ſecus cenſere quis poßit. Cõtrà
cùm nulla rationabilis cauſa uideatur, per quam iſtbæc di-
uinatio proueniat, efficitur ut fides abrogetur.
Nã ſi dica-
tur, Deũ eſſe qui ſomnia mittat, præter alia multa &
hoc
quoq;
ſubabſurdũ eſt, non optimis, ſapiẽtißimisq́; , ſed qui-
buſuis ſine diſcrimine mitti.
Sublata aũt cauſa, quæ ad Deũ
referatur, nulla præterea alia uidetur cõſentanea eſſe:
quan@
doquidem originẽ eius inuenire quod dicitur, quoſdam eſſe
in Borystbene, &
iuxta Colũnas Herculis, qui futura præ-
ſentiant, captum ingenij noſtri excedere uideatur.
Neceſſe
igitur eſt ſomnia eſſe aut cauſas eorum, quæ fiũt, aut ſigna,
aut fortuita:
aut omnia, aut duo ex his, aut unũ ſolum. Cau-
ſam uoco, uerbi gratia, deliquij ſolaris, lunam:
febris,

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index