70769ARIST. DE DIVI. PER SOM. LIB.
tigationem.
Signũ deliquij, cùm luna ſubire incipit:
febris,
ſcabritiem linguæ. Rem fortuitam, inambulãte aliquo ſolẽ
delinquere: nam neq; cauſa, neq; ſignũ deliquij, inambula-
tio eſt: aut deliquiũ, inambulationis. Quapropter res for-
tuitæ, neq; ſemper, neq; maiori ex parte fiunt. Sunt´ ne igi
tur ſomniorum alia cauſæ, alia ſigna, uidelicet eorum quæ
in corpore accidunt? Nam & qui è Medicorum ſcbola
paulò peritiores habentur, inſomnia diligenter attenden-
da dicunt. Nec ab re ita existimant: artifices alioqui, ſed
qui tamen meditari aliquid, philoſophariq́; ſolent. Nam
motiones quæ interdiu contingunt, niſi magnæ admodum,
fortesq́; ſint, maioribus illis quæ ſecundùm uigiliam fiunt,
offundũtur. At in ſomno, contrà fit: tunc enim quæ paruæ
ſunt, eſſe magnæ creduntur. Id quod facilè conſtat, ex ijs
quæ in ſomno contingere ſolent: ſæpe enim accidit, ut
dormientes modico ſtrepitu exaudito, fulminare, & to-
nare putemus, & tenui pituita distillante, melle, aut dul-
ci alio ſapore frui: & exiguo calore in quibuſdam cor-
poris partibus exorto, ſuper prunas ambulare, & uebe-
menter calefieri. Excitati uerò, istbæc hoc habere modo
deprehẽdimus. Quare cùm exordia omniũ parua ſint, cer-
tum eſt & principia morborũ, & cæterarũ affectionum,
quæ in corpore perficiendæ ſunt, imbecilla eſſe oportere.
Patet igitur neceſſariò bæc in ſomnis euidẽtiora eſſe, quàm
in uigilia. Sed & quædam ex uiſis illis, quæ per ſomnum
apparent, cauſas eſſe ſuorum cuiuſq; actuum, à ratione mi-
nimè abhorret: ut enim qui acturi aliquid ſunt, aut qui
nunc id agũt, aut qui iam egerũt, plerunq; hoc idem per ſo-
mnia contuentur, & adminiſtrant, quia diurna initia ad
talem motum, quaſi uiam quandam præparauere: ita
ſcabritiem linguæ. Rem fortuitam, inambulãte aliquo ſolẽ
delinquere: nam neq; cauſa, neq; ſignũ deliquij, inambula-
tio eſt: aut deliquiũ, inambulationis. Quapropter res for-
tuitæ, neq; ſemper, neq; maiori ex parte fiunt. Sunt´ ne igi
tur ſomniorum alia cauſæ, alia ſigna, uidelicet eorum quæ
in corpore accidunt? Nam & qui è Medicorum ſcbola
paulò peritiores habentur, inſomnia diligenter attenden-
da dicunt. Nec ab re ita existimant: artifices alioqui, ſed
qui tamen meditari aliquid, philoſophariq́; ſolent. Nam
motiones quæ interdiu contingunt, niſi magnæ admodum,
fortesq́; ſint, maioribus illis quæ ſecundùm uigiliam fiunt,
offundũtur. At in ſomno, contrà fit: tunc enim quæ paruæ
ſunt, eſſe magnæ creduntur. Id quod facilè conſtat, ex ijs
quæ in ſomno contingere ſolent: ſæpe enim accidit, ut
dormientes modico ſtrepitu exaudito, fulminare, & to-
nare putemus, & tenui pituita distillante, melle, aut dul-
ci alio ſapore frui: & exiguo calore in quibuſdam cor-
poris partibus exorto, ſuper prunas ambulare, & uebe-
menter calefieri. Excitati uerò, istbæc hoc habere modo
deprehẽdimus. Quare cùm exordia omniũ parua ſint, cer-
tum eſt & principia morborũ, & cæterarũ affectionum,
quæ in corpore perficiendæ ſunt, imbecilla eſſe oportere.
Patet igitur neceſſariò bæc in ſomnis euidẽtiora eſſe, quàm
in uigilia. Sed & quædam ex uiſis illis, quæ per ſomnum
apparent, cauſas eſſe ſuorum cuiuſq; actuum, à ratione mi-
nimè abhorret: ut enim qui acturi aliquid ſunt, aut qui
nunc id agũt, aut qui iam egerũt, plerunq; hoc idem per ſo-
mnia contuentur, & adminiſtrant, quia diurna initia ad
talem motum, quaſi uiam quandam præparauere: ita
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib