Aristoteles, Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

Table of contents

< >
[41.] CAP. VIII.
[42.] CAP. IX.
[43.] CAP. X.
[44.] CAP. XI.
[45.] CAP. XIII.
[46.] CAP. XIIII.
[47.] PHYSICORVM ARISTOTELIS LIBER V.
[48.] CAP. 1.
[49.] CAP. II.
[50.] CAP. III.
[51.] CAP. IIII.
[52.] CAP. V.
[53.] PHYSICORVM ARISTOTELIS LIBER VI.
[54.] CAP. I.
[55.] CAP. II.
[56.] CAP. III.
[57.] CAP. IIII.
[58.] CAP. V.
[59.] CAP. VI.
[60.] CAP. VII.
[61.] CAP. VIII.
[62.] CAP. IX.
[63.] CAP. X.
[64.] PHYSICORVM ARISTOTELIS LIBER VII.
[65.] CAP. I.
[66.] CAP. II.
[67.] CAP. III.
[68.] CPA. IIII.
[69.] CAP. V.
[70.] PHYSICORVM ARISTOTELIS LIBER VIII.
< >
page |< < (65) of 760 > >|
7165LIBER III. Quare ad indiuiſibile ſtetur neceſſe eſt: duo enim, ac tria
denominatiua nomina ſunt:
& cæterorũ quiſq; numerorum
ſimili modo.
Verſus autem, plus fit ut ſemper intelligatur:
diuiſiones enim magnitudinis duas in partes æquales, ſunt
infinitæ.
Quare potentia quidem eſt, actu non eſt: ſed ſem-
per id quod accipitur, multitudinem omnem exuperat defi-
nitam.
Sed non eſt ſeparabilis, is numerus diuiſionis, nec in-
finitio permanet:
ſed fit & quemadmodum tempus, & ipſe
numerus temporis.
In magnitudinibus autem contrarium
eſt.
Nam diuiditur quidẽ in infinita continuum ipſum. Ver
ſus autem maius, non eſt infinitum:
quantum enim cõtingit
potentia eſſe, tantum &
actu eſſe cõtingit. Quare cùm in-
finitum nullum ſit ſenſibile corpus, non conting it definitæ
magnitudinis omnis exuperationẽ eſſe, alioquin maius cœ-
lo aliquid erit.
Ipſum autẽ infinitum nõ eſt idem in motu,
magnitudine, atq;
tempore, ut una quædã natura, ſed poste-
rius dicitur ob prius:
uelutimotus quidem dicitur infinitus
quia prius ita dicitur magnitudo, ſuper qua fit motus, &

quæ alter atur, aut accreſcit:
tempus autẽ, propter motum.
Atq;
nunc quidem utimur hiſce, posterius autẽ & quidnã
ſit horum unumquodq;
, & cur omnis magnitudo diuiſibi-
lis ſit in magnitudines, dicere enitemur.
Confutatio quinque rationum, quibus oſtendebatur
Infinitum eſſe.
CAP. VIII.
_AT_qui neq; mathematicorum contemplationem eara
11Hîc Ārifto. ra-
tiones proban-
tes infinitum a-
ctu eſſe, de qui-
bus ſuprà cap.
iiij. ſoluit.
tio aufert, quæ infinitum hoc pacto è medio tollit, ut
ad incrementũ habeat actu ſine tranſitione:
neq; enim nunc
ipſo indigent infinito, neq;
utuntur, ſed tantam ſolùm lineã
postulant, quantam uolunt finitam:
atq; quantamuis aliam
magnitudinem eadem diuidere ratione, qua diuiſa eſt

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index