7165LIBER III.
Quare ad indiuiſibile ſtetur neceſſe eſt:
duo enim, ac tria
denominatiua nomina ſunt: & cæterorũ quiſq; numerorum
ſimili modo. Verſus autem, plus fit ut ſemper intelligatur:
diuiſiones enim magnitudinis duas in partes æquales, ſunt
infinitæ. Quare potentia quidem eſt, actu non eſt: ſed ſem-
per id quod accipitur, multitudinem omnem exuperat defi-
nitam. Sed non eſt ſeparabilis, is numerus diuiſionis, nec in-
finitio permanet: ſed fit & quemadmodum tempus, & ipſe
numerus temporis. In magnitudinibus autem contrarium
eſt. Nam diuiditur quidẽ in infinita continuum ipſum. Ver
ſus autem maius, non eſt infinitum: quantum enim cõtingit
potentia eſſe, tantum & actu eſſe cõtingit. Quare cùm in-
finitum nullum ſit ſenſibile corpus, non conting it definitæ
magnitudinis omnis exuperationẽ eſſe, alioquin maius cœ-
lo aliquid erit. Ipſum autẽ infinitum nõ eſt idem in motu,
magnitudine, atq; tempore, ut una quædã natura, ſed poste-
rius dicitur ob prius: uelutimotus quidem dicitur infinitus
quia prius ita dicitur magnitudo, ſuper qua fit motus, &
quæ alter atur, aut accreſcit: tempus autẽ, propter motum.
Atq; nunc quidem utimur hiſce, posterius autẽ & quidnã
ſit horum unumquodq; , & cur omnis magnitudo diuiſibi-
lis ſit in magnitudines, dicere enitemur.
denominatiua nomina ſunt: & cæterorũ quiſq; numerorum
ſimili modo. Verſus autem, plus fit ut ſemper intelligatur:
diuiſiones enim magnitudinis duas in partes æquales, ſunt
infinitæ. Quare potentia quidem eſt, actu non eſt: ſed ſem-
per id quod accipitur, multitudinem omnem exuperat defi-
nitam. Sed non eſt ſeparabilis, is numerus diuiſionis, nec in-
finitio permanet: ſed fit & quemadmodum tempus, & ipſe
numerus temporis. In magnitudinibus autem contrarium
eſt. Nam diuiditur quidẽ in infinita continuum ipſum. Ver
ſus autem maius, non eſt infinitum: quantum enim cõtingit
potentia eſſe, tantum & actu eſſe cõtingit. Quare cùm in-
finitum nullum ſit ſenſibile corpus, non conting it definitæ
magnitudinis omnis exuperationẽ eſſe, alioquin maius cœ-
lo aliquid erit. Ipſum autẽ infinitum nõ eſt idem in motu,
magnitudine, atq; tempore, ut una quædã natura, ſed poste-
rius dicitur ob prius: uelutimotus quidem dicitur infinitus
quia prius ita dicitur magnitudo, ſuper qua fit motus, &
quæ alter atur, aut accreſcit: tempus autẽ, propter motum.
Atq; nunc quidem utimur hiſce, posterius autẽ & quidnã
ſit horum unumquodq; , & cur omnis magnitudo diuiſibi-
lis ſit in magnitudines, dicere enitemur.
Confutatio quinque rationum, quibus oſtendebatur
Infinitum eſſe.
Infinitum eſſe.
CAP. VIII.
_AT_qui neq;
mathematicorum contemplationem eara
11Hîc Ārifto. ra-
tiones proban-
tes infinitum a-
ctu eſſe, de qui-
bus ſuprà cap.
iiij. ſoluit. tio aufert, quæ infinitum hoc pacto è medio tollit, ut
ad incrementũ habeat actu ſine tranſitione: neq; enim nunc
ipſo indigent infinito, neq; utuntur, ſed tantam ſolùm lineã
postulant, quantam uolunt finitam: atq; quantamuis aliam
magnitudinem eadem diuidere ratione, qua diuiſa eſt
11Hîc Ārifto. ra-
tiones proban-
tes infinitum a-
ctu eſſe, de qui-
bus ſuprà cap.
iiij. ſoluit. tio aufert, quæ infinitum hoc pacto è medio tollit, ut
ad incrementũ habeat actu ſine tranſitione: neq; enim nunc
ipſo indigent infinito, neq; utuntur, ſed tantam ſolùm lineã
postulant, quantam uolunt finitam: atq; quantamuis aliam
magnitudinem eadem diuidere ratione, qua diuiſa eſt