Delfino, Federico, De fluxu et refluxu aquae maris, 1559

List of thumbnails

< >
71
71
72
72
73
73
74
74
75
75
< >
page |< < of 75 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="024/01/071.jpg" pagenum="29"/>
              ſupra dictum eſt centrum corporis ſolis ſemper, et continue
                <lb/>
              diſcurrit ſub ecliptica octauæ ſphæræ: hæc autem ſæpe immo
                <lb/>
              frequenter eſt extra eclipticas nonæ, & decimæ, quæ ſemper
                <lb/>
              ſunt ſimul ex continenti, ipſa erit extra capitibus arietis, & li
                <lb/>
              bræ primi mobilis: quare ſequitur illud, quod dictum eſt. </s>
              <s>ſi­
                <lb/>
              milis de uariatione ſolſtitiorum eſt ratio, uidelicet quod pro­
                <lb/>
              pter uariationem continuam ſectionis eclipticæ octauæ cum
                <lb/>
              æquinoctionali reſpectu arietis, & libræ primi mobilis, ſub
                <lb/>
              qua ecliptica octaua continue mouetur ſol, non ſemper ſole
                <lb/>
              exiſtente in capite cancri, uel capricorni primi mobilis; neceſ
                <lb/>
              ſe eſt ſolſtitium accedere. </s>
              <s>cum enim ut plurimum ſuperficies
                <lb/>
              eclipticæ octauæ ſphæræ ſit extra ſuperficiem eclipticæ primi
                <lb/>
              mobilis, & ſolſtitia ſint in punctis eclipticæ octauæ ſphæræ me­
                <lb/>
              diis inter duas ſectiones eclipticæ octauæ ſphæræ cum æquino
                <lb/>
              ctionali primi mobilis continue uarientur, neceſſe eſt, ut pun­
                <lb/>
              cta eclipticæ octauæ ſphæræ ſolſtitialia, quæ ſunt puncta media
                <lb/>
              inter ipſas ſectiones ſimiliter continue uarientur; &
                <expan abbr="conſequẽ-ter">conſequen­
                  <lb/>
                ter</expan>
              ſolſtitia non ſint ſemper in capite cancri, & capricorni pri
                <lb/>
              mi mobilis, ſed in punctis, eclipticæ octauæ ſphæræ mediis in­
                <lb/>
              ter ſectiones ipſas eclipticæ octauæ cum æquinoctionali: quia
                <lb/>
              talia puncta ſunt puncta maxime diſtantia ab æquinoctionali
                <lb/>
              inter omnia puncta eclipticæ octauæ ſphæræ: ex quibus con­
                <lb/>
              cluditur non eſſe neceſſarium ſole exiſtente in capite arietis,
                <lb/>
              uel libræ primi mobilis ipſum nullam habere declinationem:
                <lb/>
              ab æquinoctionali ſimiliter ſequitur, non eſſe neceſſarium ſo­
                <lb/>
              le exiſtente in capite cancri, uel capricorni primi mobilis, ip­
                <lb/>
              ſum habere declinationem
                <expan abbr="maximã">maximam</expan>
              ab æquinoctiali. </s>
              <s>ſtat enim
                <lb/>
              ſolem eſſe in circulo magno per polos eclipticæ primi mobilis,
                <lb/>
              & caput arietis, & libræ eiuſdem tranſeunte, & tam ipſum eſſe
                <lb/>
              extra æquinoctialem: ſimiliter ſtat ſolem eſſe in circulo ma­
                <lb/>
              gno per polos eclipticæ primi mobilis, & caput cancri, & ca­
                <lb/>
              pricorni eiuſdem tranſeunte, & tamen tunc non habere decli­
                <lb/>
              nationem maximam ab æquinoctionali, ſed ante eam habuiſ­
                <lb/>
              ſe, uel poſtea eam habituram eſſe. </s>
              <s>ſequitur etiam circulos
                <lb/>
              tropicos continuos reſpectu æquinoctionali uariari, nunc ei </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>