Ibn-al-Haitam, al-Hasan Ibn-al-Hasan; Witelo; Risner, Friedrich, Opticae thesavrvs Alhazeni Arabis libri septem, nunc primùm editi. Eivsdem liber De Crepvscvlis & Nubium ascensionibus. Item Vitellonis Thuvringopoloni Libri X. Omnes instaurati, figuris illustrati & aucti, adiectis etiam in Alhazenum commentarijs, a Federico Risnero, 1572

Page concordance

< >
Scan Original
681 379
682 380
683 381
684 382
685 383
686 384
687 385
688 386
689 387
690 388
691 389
692 390
693 391
694 392
695 393
696 394
697 395
698 396
699 397
700 398
701 399
702 400
703 401
704 402
705 403
706 404
707 405
708 406
709 407
710 408
< >
page |< < (408) of 778 > >|
710408VITELLONIS OPTICAE pendicularis in ora inſtrumenti uſq; ad circúſerentiam medij circuli, quę ſit r e: & fiat nigra utraque
illarum linearum q r & r e, ut melius per uiſum ualeant notari:
& imaginetur duci linea e f: hęc itaq;
per 72 th.
1 huius erit perpendicularis ſuper conuexam ſuperficiem uitri: quoniam tranſit per eius
centrum:
& eſt perpendicularis ſuper planam uitri ſuperficiem: quoniam eſt æquidiſtans lineę q r
perpendiculari ſuper lineam q u, cui ſuperpoſita eſt illa communis ſectio planarum ſuperficierum
ipſius uitri.
Punctus ita que e eſt punctus medij circuli, in quem cadit perpen dicularis, exiens à cen
tro uitri ſuper planam ſuperficiem ipſius.
Ponatur itaque inſtrumentum ſie diſpoſitum in uas, & po
natur extremitas ſtili albi, ut prius, in puncto z:
& ponatur uiſus ſuper foramen ſuperius in puncto
k:
tunc non uidebitur extremitas ſtili. Moueatur itaq; ſtilus in circum ferentia medij circuli ad par-
tem contrariam puncto e, nec tunc uidebitur extremitas ſtili:
moueatur autem ad partem puncti e
paulatim, & uidebitur extremitas ſtili.
Quòd ſi tunc punctum f, quod eſt centrum medij circuli, co-
operiatur aliquo corpuſculo:
non uidebitur extremitas ſtili, ſed illo corpuſculo remoto, iterum ui-
debitur illa extremitas ſtili.
Ex hoc itaq; patet, quòd formæ illius extremitatis ſtili comprehenſio,
quæ ſit a, eſt ſecundum reſractionem factam à centro uitri:
& quòd forma refracta eſt in ſuperficie
circuli medij, quæ eſt perpendicularis ſuper ſuperficiem planam uitri:
& inuenietur locus formæ
extremitatis ſtili, quæ eſt a, inter puncta e & z.
Et quoniam reſractio fit à centro uitri, linea ducta à
centro uitri ad extremitatem uitri, quæ media eſt inter lineas f z & f e, & ſit a f:
palàm quia eſt perpé-
dicularis ſuper conuexam ſuperficiem uitri, & peruenit eius forma ad uiſum per lineam k f, per cen
tra amborum foraminum tranſeuntem, quæ magis diſtat à linea perpendiculari ſuper ſuperficiem
planam uitri, quæ eſt linea f e æquidiſtans lineę q r, quàm linea, per quam incidit ipſi uitro forma pũ
ctia.
cum itaque forma puncti a inciderit uitro per lineam a f, & tranſiuerit per totum corpus uitri
perpendiculariter:
quoniam ipſa linea q f, cum tranſeat centrum uitri, eſt perpendicularis ſuper ſu-
perficiem uitri:
cumq́ue pertranſito corpore uitri peruenit ad aerem, cuius corpus eſt rarioris dia-
phanitatis, quàm ſit corpus uitri, & peruenit ad centrum uiſus:
patet quòd eſt refracta à ſuo primo
progreſſu lineæ a f, & peruenit ad progreſſum lineę z f k.
Et quoniam linea z f eſt remotior à perpẽ-
diculari, ducta à puncto refractionis ſuper planam ſuperficiem uitri, quæ eſt linea e f, quàm ſit linea
a f:
quoniam punctum a cadit in ſuperficie medij circuli inter puncta e & z: patet quòd hęc refractio
erit ad partem contrariam perpendicularis e f, ductæ à puncto refractionis ſuper ſuperficiem aeris
contingentis planam ſuperficiem uitri.
Nam linea f z pertranſiens centra amborum ſoraminum,
magis diſtat ab illa perpendiculari e f, quàm linea exiens ab extremitate ſtili ad centrum uitri, quæ
eſt a f, quę producta in continuum & directum caderetinter perpendicularem e f productam & in-
ter lineam ſ k.
Quia itaque peruenit ad punctum k, quoniam in illo uidetur: palàm quia fit refractio
ad partem contrariam ipſius perpendicularis, quæ eſt e f.
Et quoniam hæc forma refringitur ex ui-
tro ad aerem, qui ſubtilior eſt uitro:
patet quòd ſimili modo fit refractio ab aqua ad aerem: quoniá
etiam aer eſt ſubtilior quàm aqua.
Quòd ſi conuexum uitri ponatur ex parte ſecunda foraminum:
& communis differentia ſuarum planarum ſuperficierum ponatur ſuper lineam q u:
ſitq́; medium
punctum illius communis differentiæ ſuper centrum laminæ, quod eſt q:
palàm quia linea k f erit
obliqua ſuper planam uitri ſuperficiem, & perpendicularis ſuper eius ſuperficiem conuexam:
e-
ritq́;
linea r q perpendicularis ſuper planam ſuperficiem uitri: quoniam eſt perpendicularis ſuper
lineam u q:
& erit linea e f perpendicularis ſuper conuexam ſuperficiem uitri per 72 th. 1 huius, &
ſuper eius planam ſuperficiem per 8 p 11:
quoniam lineæ e f & r q æquidiſtant. Ponatur quoque ex-
tremitas ſtili albi, quæ ſit a, ſuper punctum z, ut prius:
ſtatuaturq́ue uiſus ſuper ſuperius foramẽ in-
ſtrumenti in puncto k:
& tunc non uidebitur extremitas ſtili, quæ eſt a. Moueatur itaque ſtilus ad
partem puncti e per circumferentiam medij circuli:
& tunc etiá non uidebitur extremitas ſtili. De-
inde moueatur ad partem contrariam puncti e:
& tunc uidebitur extremitas ſtili: cadetq́; linea f z
inter lineam a f rectam, exeuntem ab extremitate ſtili ad centrum uitri, ſecundum quam extẽditur
illa forma puncti a, & inter perpendicularem f e:
reſringeturq́ue forma puncti a extremitatis ſtili à
centro uitri ad uiſum per lineam f k tranſeuntem centra amborum foraminum:
propterea quòd li-
nea a f obliquè incidit ſuperficiei uitri planæ, à qua fit refractio.
Erit quoq; illa refractio ad partem
perpendicularis lineę, ſcilicet f e exeuntis à loco refractionis ſuper planam ſuperficiem uitri:
& hęc
forma exit ab aere, & refringitur in uitro, quod eſt groſsius aere.
Formę itaque, quæ refringuntur à
groſsiori corpore ad ſubtilius, declinant ad partem contrariam illi parti, in qua eſt perpendicularis,
exiens à loco refractionis ſuper ſuperficiem corporis diaphani, à qua fit refractio:
& formę reflexæ
à corpore ſubtiliore ad groſsius, declinant ad partem, in qua eſt perpendicularis producta.
Et hoc
eſt propoſitum.
5. Quantitates angulorum refractionis ex aere ad aquam experimẽtaliter declarare. Al-
hazen 10 n 7.
Differentia angulorum refractionis eſt ſecundum quantitates angulorum incidentiæ contento
rum ſub linea incidentiæ uel extenſionis radij in primo corpore, & ſub perpendiculari exeunte à
puncto refractionis ſuper ſuperficiem corporis ſecundi.
Anguli enim refractionũ creſcũt & decre-
ſcunt ſecundum diſpoſitiones illorũ angulorũ incidẽtiæ in corporib.
& ſitib. diuerſis. Et quia à cor
pore ſubtilioris diaphani ad corpus groſsius fit refractio ad perpendicularẽ productá à pũcto re fra
ctionis ſuper ſuperficiẽ ſecũdi corporis:
& à corpore groſsioris diaphani ad ſubtilius fit refractio ad

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index