71375LIBER.
naturalium interitus ſequuntur:
nam cùm animalia ipſa
intereunt, eorundem & ſanitas, & ſcientia corrumpitur.
intereunt, eorundem & ſanitas, & ſcientia corrumpitur.
Quocirca &
de anima per hæc ratiocinari quiſpiam
proſectò poteſt. Nam ſi anima haudquãquam natura ſub-
ſistat, ſed ut ſcientia in anima, ſic & animain corpore ſit:
erit nimirum ipſius quædam etiam alia corruptio præter
eam, qua, cùm corpus interit, corrũpiſolet. Quare, cùm
nulla talis eſſe uideatur: alio ſànè pacto cum corpore inijt
ſocietatem. Sed fortaſſe quæret quiſpiam, idq́; optimara-
tione, utrum quod corruptibile eſt, id alicubi à corruptio-
ne indicari queat, ceuignis ſupero in loco, ubi contrarium
nullum eſt. Quæ enim contrarijs inſunt, per accidens cor-
rumpi ſolent, eò quòd illa intereant: tolluntur enim con-
traria à ſeſe. At cõtrariorum, quæ in ſubſtantijs ſunt, nul-
lum per accidens corrumpi poteſt: propterea quòd ſub-
ſtantia de nullo ſubiecto prædicatur. Quare fieri non po-
terit, ut id corrumpatur, quod contrario caret: aut in eo
loco eſt, ubi nullum eſt contrarium. Quid enim erit, quod
uim habeat corrumpendi, ſi quidem à contrarijs unis cor-
rumpi quicquam contingat, contrarium autem non inſit,
aut omnino, aut hic? An hoc partim uerum eſt, partim non
uerum? Ficri enim nequit, ut ei quod materiam habeat, non
inſit modo quodam contrarium: nam ut omnino inſit cali-
ditas, aut rectitudo, aut albor, ſieri poteſt: ut alicubi ſit, non
poteſt: alioqui affectus eſſent ſeparati. Si igitur quando
actiuum, & patibile ſimul ſunt, ſemper alterum agit, al-
terum patiatur, fieri non poteſt quin fiat mutatio. Præ-
terea & excrementa fierineceſſe eſt: at excrementum, con-
trarij rationem ſubit: ſemper enim mutatio è contrario fit:
excr menum autem, reliquiæ prioris eſt. Quòd ſi
proſectò poteſt. Nam ſi anima haudquãquam natura ſub-
ſistat, ſed ut ſcientia in anima, ſic & animain corpore ſit:
erit nimirum ipſius quædam etiam alia corruptio præter
eam, qua, cùm corpus interit, corrũpiſolet. Quare, cùm
nulla talis eſſe uideatur: alio ſànè pacto cum corpore inijt
ſocietatem. Sed fortaſſe quæret quiſpiam, idq́; optimara-
tione, utrum quod corruptibile eſt, id alicubi à corruptio-
ne indicari queat, ceuignis ſupero in loco, ubi contrarium
nullum eſt. Quæ enim contrarijs inſunt, per accidens cor-
rumpi ſolent, eò quòd illa intereant: tolluntur enim con-
traria à ſeſe. At cõtrariorum, quæ in ſubſtantijs ſunt, nul-
lum per accidens corrumpi poteſt: propterea quòd ſub-
ſtantia de nullo ſubiecto prædicatur. Quare fieri non po-
terit, ut id corrumpatur, quod contrario caret: aut in eo
loco eſt, ubi nullum eſt contrarium. Quid enim erit, quod
uim habeat corrumpendi, ſi quidem à contrarijs unis cor-
rumpi quicquam contingat, contrarium autem non inſit,
aut omnino, aut hic? An hoc partim uerum eſt, partim non
uerum? Ficri enim nequit, ut ei quod materiam habeat, non
inſit modo quodam contrarium: nam ut omnino inſit cali-
ditas, aut rectitudo, aut albor, ſieri poteſt: ut alicubi ſit, non
poteſt: alioqui affectus eſſent ſeparati. Si igitur quando
actiuum, & patibile ſimul ſunt, ſemper alterum agit, al-
terum patiatur, fieri non poteſt quin fiat mutatio. Præ-
terea & excrementa fierineceſſe eſt: at excrementum, con-
trarij rationem ſubit: ſemper enim mutatio è contrario fit:
excr menum autem, reliquiæ prioris eſt. Quòd ſi
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib