72082ARIST. DE IV. ET SEN.
dem quibus utraq;
ista eſſe animal inquam, ac uiuere com-
petunt, unam, & eandem eſſe partem neceſſe eſt, qua uiuũt,
ſimul & animalis nuncupationem ſortiũtur. Fieri enim ne-
quit ut animal, qua animal eſt, non uiuat: at qua uiuit, hac
eſſe animal, haud quaquam neceſſe eſt: nã plantæ uiuũt qui-
dem, ſed ſenſu carent: ipſa autẽ ſentiendi facultate, animal
à non animali interstinguitur. Hanc ergo partem, numero
unam, eandemq̀; ratione plures, ac diuorſas eſſe neceſſe eſt:
neq; enim idẽ eſt eſſe animal, quod uiuere. Cùm igitur pro-
pria ſenſoria unũ aliquod cõmune ſenſorium nacta ſint, quo
neceſſe ſit ſenſus actu concurrere, hoc autem inter partem
priorẽ, & poſteriorem mediũ. ſit (nam pars prior dicitur,
in qua ſenſum gerimus, poſterior, quæ è regione illius ſita
eſt) & inſuper præciſis uiuentibus omniũ pars altera ſu-
pera ſit, altera infera (omnia enim partẽ ſuperã, inferamq̀;
poßident) quare & ipſæ plantæ, uegetãdi principiũ inter
eas habebunt? nam partem, qua cibus ingreditur, ſuperam
nuncupemus, ipſam ſpectantes, & nõ totũ illud quod nos
ambit: qua uacãs materia primũ egeritur, inferã. Cæterũ
illa in plantis ecõtrariò, quàm in animalibus, ſita eſt. Nam
ex animantibus, homini maximè pars ſuperior ad uniuerſi
ſupremũ erecta eſt: cæteris, media inter ſupremũ, ac imum
haberi ſolet. At plantis cùm ſtabiles ſint, cibumq́; ex imo
capiant, ea pars neceſſaria infrà poſita ſemper eſt: quam
enim habent rationem in animalibus uocatum os, eam ſub-
eunt in plantis radices: nam illa, ore cibũ è terra capiunt:
bæ, radicibus: cumq̀; tribus existentibus partibus, in quas
perſecta animalia diuiduntur, una qua cibum capiũt, altera
qua excrementũ emittunt, tertia quæ inter illas media eſt:
hæc in maximis animalibus pectus nuncupetur, in
petunt, unam, & eandem eſſe partem neceſſe eſt, qua uiuũt,
ſimul & animalis nuncupationem ſortiũtur. Fieri enim ne-
quit ut animal, qua animal eſt, non uiuat: at qua uiuit, hac
eſſe animal, haud quaquam neceſſe eſt: nã plantæ uiuũt qui-
dem, ſed ſenſu carent: ipſa autẽ ſentiendi facultate, animal
à non animali interstinguitur. Hanc ergo partem, numero
unam, eandemq̀; ratione plures, ac diuorſas eſſe neceſſe eſt:
neq; enim idẽ eſt eſſe animal, quod uiuere. Cùm igitur pro-
pria ſenſoria unũ aliquod cõmune ſenſorium nacta ſint, quo
neceſſe ſit ſenſus actu concurrere, hoc autem inter partem
priorẽ, & poſteriorem mediũ. ſit (nam pars prior dicitur,
in qua ſenſum gerimus, poſterior, quæ è regione illius ſita
eſt) & inſuper præciſis uiuentibus omniũ pars altera ſu-
pera ſit, altera infera (omnia enim partẽ ſuperã, inferamq̀;
poßident) quare & ipſæ plantæ, uegetãdi principiũ inter
eas habebunt? nam partem, qua cibus ingreditur, ſuperam
nuncupemus, ipſam ſpectantes, & nõ totũ illud quod nos
ambit: qua uacãs materia primũ egeritur, inferã. Cæterũ
illa in plantis ecõtrariò, quàm in animalibus, ſita eſt. Nam
ex animantibus, homini maximè pars ſuperior ad uniuerſi
ſupremũ erecta eſt: cæteris, media inter ſupremũ, ac imum
haberi ſolet. At plantis cùm ſtabiles ſint, cibumq́; ex imo
capiant, ea pars neceſſaria infrà poſita ſemper eſt: quam
enim habent rationem in animalibus uocatum os, eam ſub-
eunt in plantis radices: nam illa, ore cibũ è terra capiunt:
bæ, radicibus: cumq̀; tribus existentibus partibus, in quas
perſecta animalia diuiduntur, una qua cibum capiũt, altera
qua excrementũ emittunt, tertia quæ inter illas media eſt:
hæc in maximis animalibus pectus nuncupetur, in