72789LIBER.
more, admittit.
Quotquot autem ſanguineũ obtinent, ſpi-
ratione magis indigent, propter caloris abundantiam.
ratione magis indigent, propter caloris abundantiam.
Cætera uerò quæcunque pulmone uacant, ſpirare non
ſolent. Democritus igitur ille Abderitanus, nonnulliqúe
alij, qui de ſpiratione tractarunt, nibil de cæteris animanti-
bus præfiniere: dixiſſe tamen uidentur, quaſi omnia ſpiran-
di uſum haberent. At Anaxagoras, & Diogenes, ſimulac
cuncta ſpirare dixerunt: de piſcibus, & oſtreis quonam
modo ſpirent, ſubdidere. Ac Anaxagoras quidem piſces,
cùm per branchias humorẽ reddunt, aërem illum trahẽdo,
qui ſuo in ore ſit, quòd nihil inane habeatur, ſpirare tra-
didit. Diogenes uerò eoſdẽ, cùm aquam per branchias euo-
munt, ex eo humore, qui oriri circunquaq; adiacet, aërem
opera uacui in ore existentis trahere aſſeruit: quaſi quidam
aér eſſet in aqua. Hæc autem, impoßibilia ſunt. Nã pri-
mò quidẽ, illi negotij partem alterã a dimunt, quia id quod
commune eſt de altero ſolo enũtiant: id enim uocatur ſpi-
ratio: ſpirationis autẽ pars altera, inſpiratio: altera, expi-
ratio: de qua, quo pacto tales animantes expirent, nihil di-
cunt. Nec ucrò dicere quicquam poſſunt: nam quoties illæ
reſpirant, qua reſpirarint, hacrurſum expirẽt, & hoc ſem-
per alternatim factitent, oportet. Vnde accidit, ut ſimul
ore aquam excipiant, & ſpiritum reddant: at neceſſe eſt
occurſantia, alterum alterum impedire. Déinde, cùm aquã
reijciũt, tunc per os, aut per branchias expirãt. Quare ac-
cidit, ut ſimul expirent, & reſpirẽt: dicunt enim tũc reſpi-
rare ipſas. Cæterùm fieri nõ poteſt, ut quicquã ſimulexpi-
ret, & reſpiret. Quare ſi neceſſe ſit, quæreſpirãt expira-
re, & reſpirare, fieri uerò non poßit ut ulla earũ expiret,
patet neq; fieri poſſe ut ex cis aliqua reſpirãdi munere
ſolent. Democritus igitur ille Abderitanus, nonnulliqúe
alij, qui de ſpiratione tractarunt, nibil de cæteris animanti-
bus præfiniere: dixiſſe tamen uidentur, quaſi omnia ſpiran-
di uſum haberent. At Anaxagoras, & Diogenes, ſimulac
cuncta ſpirare dixerunt: de piſcibus, & oſtreis quonam
modo ſpirent, ſubdidere. Ac Anaxagoras quidem piſces,
cùm per branchias humorẽ reddunt, aërem illum trahẽdo,
qui ſuo in ore ſit, quòd nihil inane habeatur, ſpirare tra-
didit. Diogenes uerò eoſdẽ, cùm aquam per branchias euo-
munt, ex eo humore, qui oriri circunquaq; adiacet, aërem
opera uacui in ore existentis trahere aſſeruit: quaſi quidam
aér eſſet in aqua. Hæc autem, impoßibilia ſunt. Nã pri-
mò quidẽ, illi negotij partem alterã a dimunt, quia id quod
commune eſt de altero ſolo enũtiant: id enim uocatur ſpi-
ratio: ſpirationis autẽ pars altera, inſpiratio: altera, expi-
ratio: de qua, quo pacto tales animantes expirent, nihil di-
cunt. Nec ucrò dicere quicquam poſſunt: nam quoties illæ
reſpirant, qua reſpirarint, hacrurſum expirẽt, & hoc ſem-
per alternatim factitent, oportet. Vnde accidit, ut ſimul
ore aquam excipiant, & ſpiritum reddant: at neceſſe eſt
occurſantia, alterum alterum impedire. Déinde, cùm aquã
reijciũt, tunc per os, aut per branchias expirãt. Quare ac-
cidit, ut ſimul expirent, & reſpirẽt: dicunt enim tũc reſpi-
rare ipſas. Cæterùm fieri nõ poteſt, ut quicquã ſimulexpi-
ret, & reſpiret. Quare ſi neceſſe ſit, quæreſpirãt expira-
re, & reſpirare, fieri uerò non poßit ut ulla earũ expiret,
patet neq; fieri poſſe ut ex cis aliqua reſpirãdi munere