Aristoteles, Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

Page concordance

< >
Scan Original
101 95
102 96
103 97
104 98
105 99
106 100
107 101
108 102
109 103
110 104
111 105
112 106
113 107
114 108
115 109
116 110
117 111
118 112
119 113
120 114
121 115
122 116
123 117
124 118
125 119
126 120
127 121
128 122
129 123
130 124
< >
page |< < (67) of 760 > >|
7367
PHYSICORVM
ARISTOTELIS
LIBER III I.
An ſit Locus, & quid ſit.
CAP. I.
_VT_ autẽ de Infinito, ſic de Loco neceſſe eſt
11Hocin lib. de-
terminat Ari-
fto. de loco, va-
cuo, tempore.
Philoſophũnaturalẽ ſi ſit nec´ne, et ſi ſit,
quonam ſit modo:
quidq́; etiã ſit, cogno-
ſcere.
Nam oẽs ea quæ ſunt, alicubi eſſe
existimant:
quia id quod non eſt, nuſquam
eſt.
Vbi nanq; hippocentaurus eſt, aut chimera? Cõmunis
quoq;
maximè, atq; proprijßimus motus, quẽ lationẽ appel
lamus loco ſanè accõmodatur.
Cõplures autẽ dubitatio-
nes emergunt, quidnã ſit ipſe locus:
nõ enim idẽ ex omnibus
quæ ipſi cõpetunt cõtemplanti uidetur.
Præterea nibil ab
alijs, aut dubitatũ de ipſo, aut inuentũ habemus.
Eſſe autẽ
locum, ex translatione patere uidetur:
ubi nanque nunc eſt
aqua, hîc rurſus eſt aër, hinc egreſſa illa tanquam ex uaſe.
Nonnunquã etiam, eundẽ hunc locum aliud corpus quip
piam occupat:
hoc autẽ ab ijs omnibus, quæ inſunt, atq; mu
tantur, diuerſum eſſe uidetur:
in quo nanq; nunc eſt aër, in
quo prius fuerat aqua.
Quare patet, locum & receptacu
lum ipſum, aliud quid eſſe ab utriſq;
, ad quod et ex quo ſunt
mutata.
Præterea corporũ naturalium, atq; ſimplicium, ut
ignis, terræ, ac talium lationes, nõ ſolùm aliquid eſſe locum,
ſed etiam habere quandam potentiã, indicant:
fertur enim
unumquodq;
ſuum ad locum, aliud ſurſum, aliud deorſum,
niſi prohibeatur.
Hæc autem loci ſunt partes, & ſpecies:
u pra inquam, ac infra, cæteræ´ que quatuor differentiæ.
Suntq́; hæc, dextrum inquam, at que ſiniſtrum: &

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index