Aristoteles, Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

Page concordance

< >
Scan Original
31 25
32 26
33 27
34 28
35 29
36 30
37 31
38 32
39 33
40 34
41 35
42 36
43 37
44 38
45 39
46 40
47 41
48 42
49 43
50 44
51 45
52 46
53 47
54 48
55 49
56 50
57 51
58 52
59 53
60 54
< >
page |< < (67) of 760 > >|
7367
PHYSICORVM
ARISTOTELIS
LIBER III I.
An ſit Locus, & quid ſit.
CAP. I.
_VT_ autẽ de Infinito, ſic de Loco neceſſe eſt
11Hocin lib. de-
terminat Ari-
fto. de loco, va-
cuo, tempore.
Philoſophũnaturalẽ ſi ſit nec´ne, et ſi ſit,
quonam ſit modo:
quidq́; etiã ſit, cogno-
ſcere.
Nam oẽs ea quæ ſunt, alicubi eſſe
existimant:
quia id quod non eſt, nuſquam
eſt.
Vbi nanq; hippocentaurus eſt, aut chimera? Cõmunis
quoq;
maximè, atq; proprijßimus motus, quẽ lationẽ appel
lamus loco ſanè accõmodatur.
Cõplures autẽ dubitatio-
nes emergunt, quidnã ſit ipſe locus:
nõ enim idẽ ex omnibus
quæ ipſi cõpetunt cõtemplanti uidetur.
Præterea nibil ab
alijs, aut dubitatũ de ipſo, aut inuentũ habemus.
Eſſe autẽ
locum, ex translatione patere uidetur:
ubi nanque nunc eſt
aqua, hîc rurſus eſt aër, hinc egreſſa illa tanquam ex uaſe.
Nonnunquã etiam, eundẽ hunc locum aliud corpus quip
piam occupat:
hoc autẽ ab ijs omnibus, quæ inſunt, atq; mu
tantur, diuerſum eſſe uidetur:
in quo nanq; nunc eſt aër, in
quo prius fuerat aqua.
Quare patet, locum & receptacu
lum ipſum, aliud quid eſſe ab utriſq;
, ad quod et ex quo ſunt
mutata.
Præterea corporũ naturalium, atq; ſimplicium, ut
ignis, terræ, ac talium lationes, nõ ſolùm aliquid eſſe locum,
ſed etiam habere quandam potentiã, indicant:
fertur enim
unumquodq;
ſuum ad locum, aliud ſurſum, aliud deorſum,
niſi prohibeatur.
Hæc autem loci ſunt partes, & ſpecies:
u pra inquam, ac infra, cæteræ´ que quatuor differentiæ.
Suntq́; hæc, dextrum inquam, at que ſiniſtrum: &

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index