Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="2">
            <p type="main">
              <s id="s.000518">
                <pb xlink:href="079/01/115.jpg" pagenum="66"/>
              Vincere, & ingentis plagae sedare tumultus:
                <lb/>
              Inque suos quicquid rursus revocare meatus:
                <lb/>
              Et quasi iam leti dominantem in corpore motum
                <lb/>
              Discutere, ac paene amissos accendere sensus.</s>
              <s id="s.000519">
                <lb/>
              Nam, quare potius leti iam limine ab ipso
                <lb/>
              Ad vitam possit conlecta mente reverti,
                <lb/>
              Quam, quo decursum prope iam siet, ire & abire ? </s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000520">Praeterea quoniam dolor est, ubi materiai
                <lb/>
              Corpora vi quadam per viscera viva, per artus
                <lb/>
              Sollicitata suis trepidant in sedibus intus:
                <lb/>
              Inque locum quando remigrant, fit blanda voluptas:
                <lb/>
              Scire licet, nullo primordia posse dolore
                <lb/>
              Tentari, nullamque voluptatem capere ex se;
                <lb/>
              Quandoquidem non sunt ex illis principiorum
                <lb/>
              Corporibus, quorum motus novitate laborent:
                <lb/>
              Aut aliquem fructum capiant dulcedinis almae.</s>
              <s id="s.000521">
                <lb/>
              Haud igitur debent esse ullo praedita sensu.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000522">Denique, uti possint sentire animalia quaeque;
                <lb/>
              Principijs si iam est sensus tribuendus eorum:
                <lb/>
              Quid, genus humanum propritim de quibus
                <expan abbr="auctũ">auctum</expan>
              est
                <lb/>
              Scilicet & risu tremulo concussa cachinnant;
                <lb/>
              Et lacrimis spargunt rorantibus ora, genasque:
                <lb/>
              Multaque de rerum mistura dicere callent;
                <lb/>
              Et sibi proporro quae sint primordia quaerunt:
                <lb/>
              Quandoquidem totis mortalibus adsimulata
                <lb/>
              Ipsa quoque ex alijs debent constare elementis,
                <lb/>
              Inde alia ex alijs, nusquam consistere ut ausis.</s>
              <s id="s.000523">
                <lb/>
              Quippe sequar, quodcumque loqui, ridereque dices,
                <lb/>
              Et sapere ex alijs, eadem haec facientibus ut sit.</s>
              <s id="s.000524">
                <lb/>
              Quod si delira haec, furiosaque cernimus esse,
                <lb/>
              Et ridere potest non ex ridentibus auctus,
                <lb/>
              Et sapere, & doctis rationem reddere dictis
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>