Aristoteles, Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

Page concordance

< >
Scan Original
51 45
52 46
53 47
54 48
55 49
56 50
57 51
58 52
59 53
60 54
61 55
62 56
63 57
64 58
65 59
66 60
67 61
68 62
69 63
70 64
71 65
72 66
73 67
74 68
75 69
76 70
77 71
78 72
79 73
80 74
< >
page |< < (67) of 760 > >|
7367
PHYSICORVM
ARISTOTELIS
LIBER III I.
An ſit Locus, & quid ſit.
CAP. I.
_VT_ autẽ de Infinito, ſic de Loco neceſſe eſt
11Hocin lib. de-
terminat Ari-
fto. de loco, va-
cuo, tempore.
Philoſophũnaturalẽ ſi ſit nec´ne, et ſi ſit,
quonam ſit modo:
quidq́; etiã ſit, cogno-
ſcere.
Nam oẽs ea quæ ſunt, alicubi eſſe
existimant:
quia id quod non eſt, nuſquam
eſt.
Vbi nanq; hippocentaurus eſt, aut chimera? Cõmunis
quoq;
maximè, atq; proprijßimus motus, quẽ lationẽ appel
lamus loco ſanè accõmodatur.
Cõplures autẽ dubitatio-
nes emergunt, quidnã ſit ipſe locus:
nõ enim idẽ ex omnibus
quæ ipſi cõpetunt cõtemplanti uidetur.
Præterea nibil ab
alijs, aut dubitatũ de ipſo, aut inuentũ habemus.
Eſſe autẽ
locum, ex translatione patere uidetur:
ubi nanque nunc eſt
aqua, hîc rurſus eſt aër, hinc egreſſa illa tanquam ex uaſe.
Nonnunquã etiam, eundẽ hunc locum aliud corpus quip
piam occupat:
hoc autẽ ab ijs omnibus, quæ inſunt, atq; mu
tantur, diuerſum eſſe uidetur:
in quo nanq; nunc eſt aër, in
quo prius fuerat aqua.
Quare patet, locum & receptacu
lum ipſum, aliud quid eſſe ab utriſq;
, ad quod et ex quo ſunt
mutata.
Præterea corporũ naturalium, atq; ſimplicium, ut
ignis, terræ, ac talium lationes, nõ ſolùm aliquid eſſe locum,
ſed etiam habere quandam potentiã, indicant:
fertur enim
unumquodq;
ſuum ad locum, aliud ſurſum, aliud deorſum,
niſi prohibeatur.
Hæc autem loci ſunt partes, & ſpecies:
u pra inquam, ac infra, cæteræ´ que quatuor differentiæ.
Suntq́; hæc, dextrum inquam, at que ſiniſtrum: &

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index