Aristoteles, Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

Page concordance

< >
Scan Original
71 65
72 66
73 67
74 68
75 69
76 70
77 71
78 72
79 73
80 74
81 75
82 76
83 77
84 78
85 79
86 80
87 81
88 82
89 83
90 84
91 85
92 86
93 87
94 88
95 89
96 90
97 91
98 92
99 93
100 94
< >
page |< < (67) of 760 > >|
7367
PHYSICORVM
ARISTOTELIS
LIBER III I.
An ſit Locus, & quid ſit.
CAP. I.
_VT_ autẽ de Infinito, ſic de Loco neceſſe eſt
11Hocin lib. de-
terminat Ari-
fto. de loco, va-
cuo, tempore.
Philoſophũnaturalẽ ſi ſit nec´ne, et ſi ſit,
quonam ſit modo:
quidq́; etiã ſit, cogno-
ſcere.
Nam oẽs ea quæ ſunt, alicubi eſſe
existimant:
quia id quod non eſt, nuſquam
eſt.
Vbi nanq; hippocentaurus eſt, aut chimera? Cõmunis
quoq;
maximè, atq; proprijßimus motus, quẽ lationẽ appel
lamus loco ſanè accõmodatur.
Cõplures autẽ dubitatio-
nes emergunt, quidnã ſit ipſe locus:
nõ enim idẽ ex omnibus
quæ ipſi cõpetunt cõtemplanti uidetur.
Præterea nibil ab
alijs, aut dubitatũ de ipſo, aut inuentũ habemus.
Eſſe autẽ
locum, ex translatione patere uidetur:
ubi nanque nunc eſt
aqua, hîc rurſus eſt aër, hinc egreſſa illa tanquam ex uaſe.
Nonnunquã etiam, eundẽ hunc locum aliud corpus quip
piam occupat:
hoc autẽ ab ijs omnibus, quæ inſunt, atq; mu
tantur, diuerſum eſſe uidetur:
in quo nanq; nunc eſt aër, in
quo prius fuerat aqua.
Quare patet, locum & receptacu
lum ipſum, aliud quid eſſe ab utriſq;
, ad quod et ex quo ſunt
mutata.
Præterea corporũ naturalium, atq; ſimplicium, ut
ignis, terræ, ac talium lationes, nõ ſolùm aliquid eſſe locum,
ſed etiam habere quandam potentiã, indicant:
fertur enim
unumquodq;
ſuum ad locum, aliud ſurſum, aliud deorſum,
niſi prohibeatur.
Hæc autem loci ſunt partes, & ſpecies:
u pra inquam, ac infra, cæteræ´ que quatuor differentiæ.
Suntq́; hæc, dextrum inquam, at que ſiniſtrum: &

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index