Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
53
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg492
"/>
<
lb
/>
Deum mater cum tympano, cum tibijs & pſalterijs muſæ. </
s
>
<
s
>Meminit Plutarchus in eo libro, quo
<
lb
/>
diſputat, ſit'ne ſeni adminiſtranda Reſp. </
s
>
<
s
>ſeniores Mercurios à veteribus, ita fingi ſolitos ſine ma
<
lb
/>
nibus & pedibus membris virilibus arrectis: quanquàm ſignificare voluerunt ſenes à cęteris mu
<
lb
/>
neribus quæ corpore obeuntur, immunes; oratione, & conſilio remp. </
s
>
<
s
>adiuuare, & publicorum
<
lb
/>
commodorum eſſe fœcundos: non erat nihil ominus quòd ſymbolum tam obſcœnum excogita
<
lb
/>
rent. </
s
>
<
s
>Plena erant non modo poëtarum volumina conſimilibus figmentis, ſed ædes & templa.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Quanto ſtultius illi qui brutorum formas attribuebant dijs immortalibus; qui error etiam per
<
lb
/>
manſit vſque ad tempora Numę. </
s
>
<
s
>Quamobrem illi eo nomine gratia eſt habenda, quòd primus
<
lb
/>
vetuerit Romanos (vt Plutarchi verbis vtar)
<
foreign
lang
="
grc
">ανθρωποειδῆ καὶ ζωομὸρφον θεοῦ δἰκονα νομίζειν</
foreign
>
,
<
lb
/>
ideſt imaginem Dei ſpeciem præſeferre hominis aut belluę putare. </
s
>
<
s
>Verùm hęc miſſa faciamus, &
<
lb
/>
redeamus ad Deos, quos neque otio contabeſcere natura rerum patitur, neque ratione vti, aut
<
lb
/>
manere in officio,
<
expan
abbr
="
quemadmodũ
">quemadmodum</
expan
>
imbecillitas humana requireret. </
s
>
<
s
>Siqua igitur functio
<
expan
abbr
="
propriaq́
">propriaque</
expan
>
.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>voluptas eſt, eam omnem in contemplatione meritò collocabimus. </
s
>
<
s
>Itaque cęteris
<
expan
abbr
="
hominũ
">hominum</
expan
>
fun
<
lb
/>
ctionibus contemplatio præſtabit, & quamuis prudentia
<
expan
abbr
="
politicaq́
">politicaque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>facultas de ſcientiis & con
<
lb
/>
templandi ratione multa conſtituat, vt ipſi ſapientię quodammodo imperare videatur; ſcire licet
<
lb
/>
permagni intereſſe imperare de aliquo, & illi imperare. </
s
>
<
s
>Nanque imperare de aliquo ſignificat
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg493
"/>
<
lb
/>
imperare gratia illius, alicui verò imperare idem eſt atque illo vti tanquam miniſtro. </
s
>
<
s
>hoc ſupe
<
lb
/>
rioris officium eſt, illud arguit ſeruitutem. </
s
>
<
s
>Porrò in ædibus atrienſis omnibus præeſt,
<
expan
abbr
="
omniaq́ue
">omniaque</
expan
>
<
lb
/>
diſpenſat; ſed nondum idem imperat omnibus; verùm domino otium parat, ne is præpeditus
<
lb
/>
rerum neceſsitate diſſoluatur, quominus honeſtè
<
expan
abbr
="
quippiã
">quippiam</
expan
>
& officioſi agat. </
s
>
<
s
>Sed dominus atrienſi
<
lb
/>
imperat. </
s
>
<
s
>Eadem ratione prudentia tanquam ſapientiæ quidam atrienſis illi otium parat, vt ſuo
<
lb
/>
fungatur officio cohibendo affectus,
<
expan
abbr
="
eosq́
">eosque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
tollendo prorſus, hoc enim neque fieri poteſt, nec
<
lb
/>
humanum ingenium tolerat; ſed temperando ſolùm. </
s
>
<
s
>Non ergo præcipit politica ſapientiæ, ſed
<
lb
/>
ipſius gratia tantum. </
s
>
<
s
>Quare tantum abeſt vt hic imperandi modus indicet politicæ nobilitatem,
<
lb
/>
vt potius conuincat oppoſitum; ſicut etiam quòd Deos curet non ſignificat ipſam dijs eſſe præ
<
lb
/>
ſtantiorem. </
s
>
<
s
>nec quòd medicina magis eligenda
<
expan
abbr
="
potiorq́
">potiorque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>ſit quàm bona valetudo, quamuis pa
<
lb
/>
ret valetudinem & imperet ægro; quia imperat propter illam. </
s
>
<
s
>Hactenus igitur oſtenſum eſt con
<
lb
/>
templationem actioni præſtare & idcirco ſcientias facultati ciuili anteponendas eſſe.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg492
"/>
A</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg493
"/>
B</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Comparatur ſcientia naturalis cum cæteris ſcientijs. </
s
>
<
s
>Cap. </
s
>
<
s
>X
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg494
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg494
"/>
C</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>PRAESTAT ſanè ſcientia duobus nobilitate rei, quæ tractatur &
<
foreign
lang
="
grc
">ἀκριβεία</
foreign
>
. </
s
>
<
s
>Sed huius
<
lb
/>
vocis
<
foreign
lang
="
grc
">ἀκριβεία</
foreign
>
notio multiplex eſt. </
s
>
<
s
>etenim latinè diligentia dici poſſe videtur. </
s
>
<
s
>Quam
<
lb
/>
obrem iubet Ariſtoteles, non in omnibus eandem diligentiam eſſe requirendam. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
Et admone
<
arrow.to.target
n
="
marg495
"/>
<
lb
/>
bat M. Tullius in epilogis nihil nimis enucleandum; minutam eſſe enim omnem diligentiam,
<
expan
abbr
="
eũ
">eum</
expan
>
<
lb
/>
verò locum grandia requirere: hoc verò eſt cùm ſingula ponuntur ob oculos & ad tenue eliman
<
lb
/>
tur. </
s
>
<
s
>Proximè puto ego illa voce ſignificari certitudinem quam item perſpicuitati maximè
<
expan
abbr
="
affinẽ
">affinem</
expan
>
<
lb
/>
eſſe credo: ſiquis hæc idem valere non recipiat. </
s
>
<
s
>hanc verò non in eo ponerem tantùm quòd ſin
<
lb
/>
gula exponantur: ſed quòd res in ea principia diſſoluatur quæ per ſeipſa conſpicua ſunt & pro
<
lb
/>
bè intelliguntur, & maxima illis fides habetur. </
s
>
<
s
>Prior illa
<
foreign
lang
="
grc
">ὰκριβεία</
foreign
>
potius in docente quàm in rei
<
lb
/>
natura poſita eſſe videtur. </
s
>
<
s
>vnde in ſcientias nihil nobilitatis, pręſtantiæúe redundare facilè opina
<
lb
/>
bor. </
s
>
<
s
>altera naturam methodi videtur attingere. </
s
>
<
s
>Hęc verò à duobus fontibus peti ſolet, ab ingenio
<
lb
/>
demonſtrationis & rei ſubiectæ. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
Atqui demonſtrationis certitudo, ſeu perſpicuitatis non eſt
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg496
"/>
<
lb
/>
vniuſmodi. </
s
>
<
s
>ſiquidem certior ea demonſtratio perhibeatur quæ fidem facit ex cauſsis quàm illa
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg497
"/>
<
lb
/>
quæ rem eſſe tantummodò oſtendit. </
s
>
<
s
>aut ſi vtraque ducatur ex cauſsis, erit illa certior quæ ex
<
lb
/>
cauſsis certioribus pendebit, hoc eſt ex cauſsis natura prioribus & notioribus. </
s
>
<
s
>At verò ſi cauſſæ
<
lb
/>
potiores vim finis obtineant, inde colligetur ea præſtantia quam in architectonicis anteà colloca
<
lb
/>
uimus. </
s
>
<
s
>Certior item demonſtratio dicetur quæ conſtabit ex cauſsis quæ non modo natura; ve
<
lb
/>
rumetiam nobis notiores ſint. </
s
>
<
s
>Hæc poſtrema certitudo conuenit quoque ſubiecto. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
c
<
emph.end
type
="
sup
"/>
illud enim
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg498
"/>
<
lb
/>
ſubiectum certius dicitur quod nobis notius eſt, cuiuſmodi eſt animal in methodo naturali. </
s
>
<
s
>Pro
<
lb
/>
ptereà docebat Ariſtoteles ſcientiam de animantibus eſſe præſtantem, quòd à nobis plenius co
<
lb
/>
gnoſci poſſunt: quandò ſtirpes & animantis ſocias & familiareis habemus, quapropter eas vbe
<
lb
/>
rius noſſe valemus: quippe cùm multa ineſſe in quoque genere poſsit ille obſeruare, qui
<
expan
abbr
="
laborẽ
">laborem</
expan
>
<
lb
/>
non recuſat. </
s
>
<
s
>quòd igitur propiora ſunt nobis &
<
expan
abbr
="
cognationẽ
">cognationem</
expan
>
habent cum humana natura, aliquid
<
lb
/>
cum rerum diuinarum ſtudio rependunt. </
s
>
<
s
>Sed enim alia certitudo, ſeu perſpicuitas accipitur
<
lb
/>
à ſubiecto. </
s
>
<
s
>quoniam certior eſt ea methodus quę non de ſubiecto, quàm ea quę de ſubiecto, ideſt
<
lb
/>
illa certior quę de ſola forma quàm ea quę formam ſpectat in materia ſenſili. </
s
>
<
s
>Sic arithmetica cer
<
lb
/>
tior eſt quàm harmonica; quòd illa numerum ab omni qualitate ſenſili ſegregatum examinat,
<
lb
/>
hæc illum cum ſono ſpectat. </
s
>
<
s
>His ita conſtitutis ſatis apparet omnium pręſtantiſsimam eſſe </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>