Casati, Paolo, De igne dissertationes physicae, 1686

List of thumbnails

< >
71
71 (59)
72
72 (60)
73
73 (61)
74
74 (62)
75
75 (63)
76
76 (64)
77
77 (65)
78
78 (66)
79
79 (67)
80
80 (68)
< >
page |< < (62) of 672 > >|
Mauroc. Vt ab hoc poſtremo, quod quaſi παρέργον additur
præſenti
quæſtioni, non eſt mirum lancem vacuam ſubdito car-
bone
ignito deſcendere, &
illo ſupernſe4; admoto attolli, ſi illud,
quod
apud omnes extrà controuerſiam eſt, admittamus, videli-
cet
aërem vi caloris rarum fieri:
Si igitur ab ardente prunâ aër
infra
lancem fit rarus, ac propterea leuior, quàm aër oppoſitæ
lanci
ſubiectus, vtique lanx magis ſupra illum grauitat;
idcirco
deſcendit
.
Contra verò aër intrà lancis labra comprehenſus ex
calore
admoti carbonis rareſcit, adeòque moles ex lancis me-
tallo
&
aëre raro compoſita, fit in ſpecie leuior ac priùs, pro-
inde
leuior quàm oppoſita lanx;
ideò à grauiore attollitur.
Quod verò ſpectat ad virgulas illas cœteroqui æquales, diſ-
pares
tantùm ratione caloris &
frigoris, dicam grauiorem appa-
rere
frigidam virgulam, quia aër intrâ eiuſdem poros &
lancis
labra
comprehenſus non eſt æquè rarus, ac aër implens poros
virgulæ
ignitæ, cuius calore rareſcit etiam aër, qui lancis labris
continetur
:
ſtatim igitur ac admotâ prunâ rareſcit aër circa &
intrà
frigidam virgulam, fit etiam leuior, &
moles ex hoc aëre
raro
&
chalybe compoſita fit ſecundùm ſpeciem leuior, ac pro-
inde
vtraque virgula in æquilibrio conſiſtit.
At in experimento
Boylæo
lamina cuprea, aut argentea, non tantùm calefacta eſt,
&
ignita, ſed diuturnitate temporis, hoc eſt duarum horarum
ſpatio
, congeſti ſunt intrà eius poros igniculi;
excluſo

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index