Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

Page concordance

< >
< >
page |< < of 303 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10019">
            <p id="N120D0" type="main">
              <s id="N1210F">
                <pb pagenum="68" xlink:href="005/01/076.jpg"/>
              tis centrum ſuſpenderetur, cum per eandem lineam ei li­
                <lb/>
              ceat grauitare, vt latius ac rectè proſequitur Guidus Vbal­
                <lb/>
              dus loco citato. </s>
            </p>
            <p id="N1211D" type="head">
              <s id="N1211F">
                <emph type="italics"/>
              De præternaturali, & artificioſa mobilitate
                <lb/>
              grauium, & leuium.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N12128" type="head">
              <s id="N1212A">ADDITIO TERTIA.</s>
            </p>
            <p id="N1212E" type="main">
              <s id="N12130">Iam verò præternaturalis mobilitas grauium, & leuium
                <lb/>
              in eo relinquitur conſiſtere, quod eſt, ipſa grauia, & le­
                <lb/>
              uia ſecundum quamcumque poſitionem, etiam repugnanti­
                <lb/>
              bus naturæ legibus, moueri poſſe arte ac violentia, à princi­
                <lb/>
              pio extrinſeco: ita tamen vt
                <expan abbr="quandoq.">quandoque</expan>
              eadem grauitas in­
                <lb/>
              trinſeca, quæ ſuperatur à violentia, non parum ad ſe ipſam
                <lb/>
              euincendam, & ad ſui motionem præternaturalem, & artifi­
                <lb/>
              cioſam augendam concurrat. </s>
            </p>
            <p id="N12145" type="main">
              <s id="N12147">Conſtat enim hoc cum aperta deductione ex dictis de
                <lb/>
              mobilitate naturali, tùm clara ac patenti experientia;
                <lb/>
              ita vt nulla ferè indigeat probatione, aut explicatione, præ­
                <lb/>
              ſertim in doctrina Ariſtotelis, qui quantum attinet ad prin­
                <lb/>
              cipium extrinſecum, à quo prouenire diximus præternatu­
                <lb/>
              ralem motionem, cum 8 Phyſicor. tex. 33. dixiſſet: Omnia,
                <lb/>
              quæ mouentur, aut natura moueri, aut præter naturam, ac
                <lb/>
              violentia; mox addit: Et quæ vi & præter naturam, omnia
                <lb/>
              à quodam, & ab alio. </s>
              <s id="N1215E">Iuxta commune illud pronuntiatum
                <lb/>
              à ſe prius traditum, & ab omnibus receptum nimirum, om­
                <lb/>
              ne quod mouetur, ab alio moueri. </s>
              <s id="N12165">Quod quippè loquendo
                <lb/>
              ſaltem de motu præternaturali in rebus inanimatis, eſt ir­
                <lb/>
              refragabile. </s>
            </p>
            <p id="N1216C" type="main">
              <s id="N1216E">Illud tamen apud nonnullos adhuc non eſt omnino ex­
                <lb/>
              ploratum, ac non paruam habet difficultatem, quo videli­
                <lb/>
              cet pacto violentia ipſa corporibus ab extrinſeco inferatur;
                <lb/>
              quauè ratione, eadem corpora poſtquam ab impulſore, vel
                <lb/>
              proijciente receſſerint, ex ſe præternaturaliter moueantur. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>