Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 303 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10019">
            <p id="N120D0" type="main">
              <s id="N1210F">
                <pb pagenum="68" xlink:href="005/01/076.jpg"/>
              tis centrum ſuſpenderetur, cum per eandem lineam ei li­
                <lb/>
              ceat grauitare, vt latius ac rectè proſequitur Guidus Vbal­
                <lb/>
              dus loco citato. </s>
            </p>
            <p id="N1211D" type="head">
              <s id="N1211F">
                <emph type="italics"/>
              De præternaturali, & artificioſa mobilitate
                <lb/>
              grauium, & leuium.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N12128" type="head">
              <s id="N1212A">ADDITIO TERTIA.</s>
            </p>
            <p id="N1212E" type="main">
              <s id="N12130">Iam verò præternaturalis mobilitas grauium, & leuium
                <lb/>
              in eo relinquitur conſiſtere, quod eſt, ipſa grauia, & le­
                <lb/>
              uia ſecundum quamcumque poſitionem, etiam repugnanti­
                <lb/>
              bus naturæ legibus, moueri poſſe arte ac violentia, à princi­
                <lb/>
              pio extrinſeco: ita tamen vt
                <expan abbr="quandoq.">quandoque</expan>
              eadem grauitas in­
                <lb/>
              trinſeca, quæ ſuperatur à violentia, non parum ad ſe ipſam
                <lb/>
              euincendam, & ad ſui motionem præternaturalem, & artifi­
                <lb/>
              cioſam augendam concurrat. </s>
            </p>
            <p id="N12145" type="main">
              <s id="N12147">Conſtat enim hoc cum aperta deductione ex dictis de
                <lb/>
              mobilitate naturali, tùm clara ac patenti experientia;
                <lb/>
              ita vt nulla ferè indigeat probatione, aut explicatione, præ­
                <lb/>
              ſertim in doctrina Ariſtotelis, qui quantum attinet ad prin­
                <lb/>
              cipium extrinſecum, à quo prouenire diximus præternatu­
                <lb/>
              ralem motionem, cum 8 Phyſicor. tex. 33. dixiſſet: Omnia,
                <lb/>
              quæ mouentur, aut natura moueri, aut præter naturam, ac
                <lb/>
              violentia; mox addit: Et quæ vi & præter naturam, omnia
                <lb/>
              à quodam, & ab alio. </s>
              <s id="N1215E">Iuxta commune illud pronuntiatum
                <lb/>
              à ſe prius traditum, & ab omnibus receptum nimirum, om­
                <lb/>
              ne quod mouetur, ab alio moueri. </s>
              <s id="N12165">Quod quippè loquendo
                <lb/>
              ſaltem de motu præternaturali in rebus inanimatis, eſt ir­
                <lb/>
              refragabile. </s>
            </p>
            <p id="N1216C" type="main">
              <s id="N1216E">Illud tamen apud nonnullos adhuc non eſt omnino ex­
                <lb/>
              ploratum, ac non paruam habet difficultatem, quo videli­
                <lb/>
              cet pacto violentia ipſa corporibus ab extrinſeco inferatur;
                <lb/>
              quauè ratione, eadem corpora poſtquam ab impulſore, vel
                <lb/>
              proijciente receſſerint, ex ſe præternaturaliter moueantur. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>