Valerio, Luca, De centro gravitatis solidorum, 1604

Page concordance

< >
Scan Original
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
< >
page |< < of 283 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb xlink:href="043/01/076.jpg" pagenum="68"/>
            <p type="head">
              <s>
                <emph type="italics"/>
              PROPOSITIO XXXIV.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Omnis priſmatis baſim pluſquam trilateram
                <lb/>
              habentis centrum grauitatis eſt in medio axis. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Sit priſma ABCDEFGH, baſim habens quadrila­
                <lb/>
              teram ABCD: axis autem
                <emph type="italics"/>
              K
                <emph.end type="italics"/>
              L, bifariam ſectus in pun­
                <lb/>
              cto M. </s>
              <s>Dico punctum M, eſse centrum grauitatis priſ­
                <lb/>
              matis ABCDEFGH. </s>
              <s>Iungantur enim rectæ BD, FH,
                <lb/>
              vt parallelogrammum ſit BH, ſectumque totum priſma
                <lb/>
              in duo priſmata, quorum ba­
                <lb/>
              ſes ſunt triangula, in quæ ſecta
                <lb/>
              ſunt quadrilatera AC, EG,
                <lb/>
              ſint autem axes duorum priſ­
                <lb/>
              matum triangulas baſes ha­
                <lb/>
              bentium NO,
                <expan abbr="Pq.">Pque</expan>
              Erunt
                <lb/>
              igitur centra grauitatis O, tri­
                <lb/>
              anguli ABD, & L, quadri­
                <lb/>
              lateri AC, & Q, trianguli
                <lb/>
              BCD, itemque N, trianguli
                <lb/>
              EFH, & K, quadrilateri EG,
                <lb/>
              & P, trianguli FGH: iun­
                <lb/>
              ctæ igitur OQ, NP, per pun
                <lb/>
                <figure id="id.043.01.076.1.jpg" xlink:href="043/01/076/1.jpg" number="49"/>
                <lb/>
              cta L, K, tranſibunt: cumque tres prædicti axes ſint
                <lb/>
              lateribus priſmatis, atque ideo inter ſe quoque paralleli;
                <lb/>
              parallelogramma erunt OP, NL, LP. ducta igitur per
                <lb/>
              punctum M, ipſi OQ, vel NP, parallela RS, erit vt
                <lb/>
              NK, ad KP, ita RM, ad MS: & vt KM, ad ML, ita
                <lb/>
              NR, ad RO, & PS, ad SQ: ſed KM, eſt æqualis ML;
                <lb/>
              igitur & KR, ipſi RO, & PS, ipſi SQ, æqualis erit: ſunt
                <lb/>
              autem hæ ſegmenta axium NO,
                <expan abbr="Pq;">Pque</expan>
              punctum igitur
                <lb/>
              R, eſt centrum grauitatis priſmatis ABDEFH: & per </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>