1tis centrum ſuſpenderetur, cum per eandem lineam ei li
ceat grauitare, vt latius ac rectè proſequitur Guidus Vbal
dus loco citato.
ceat grauitare, vt latius ac rectè proſequitur Guidus Vbal
dus loco citato.
De præternaturali, & artificioſa mobilitate
grauium, & leuium.
grauium, & leuium.
ADDITIO TERTIA.
Iam verò præternaturalis mobilitas grauium, & leuium
in eo relinquitur conſiſtere, quod eſt, ipſa grauia, & le
uia ſecundum quamcumque poſitionem, etiam repugnanti
bus naturæ legibus, moueri poſſe arte ac violentia, à princi
pio extrinſeco: ita tamen vt quandoque eadem grauitas in
trinſeca, quæ ſuperatur à violentia, non parum ad ſe ipſam
euincendam, & ad ſui motionem præternaturalem, & artifi
cioſam augendam concurrat.
in eo relinquitur conſiſtere, quod eſt, ipſa grauia, & le
uia ſecundum quamcumque poſitionem, etiam repugnanti
bus naturæ legibus, moueri poſſe arte ac violentia, à princi
pio extrinſeco: ita tamen vt quandoque eadem grauitas in
trinſeca, quæ ſuperatur à violentia, non parum ad ſe ipſam
euincendam, & ad ſui motionem præternaturalem, & artifi
cioſam augendam concurrat.
Conſtat enim hoc cum aperta deductione ex dictis de
mobilitate naturali, tùm clara ac patenti experientia;
ita vt nulla ferè indigeat probatione, aut explicatione, præ
ſertim in doctrina Ariſtotelis, qui quantum attinet ad prin
cipium extrinſecum, à quo prouenire diximus præternatu
ralem motionem, cum 8 Phyſicor. tex. 33. dixiſſet: Omnia,
quæ mouentur, aut natura moueri, aut præter naturam, ac
violentia; mox addit: Et quæ vi & præter naturam, omnia
à quodam, & ab alio. Iuxta commune illud pronuntiatum
à ſe prius traditum, & ab omnibus receptum nimirum, om
ne quod mouetur, ab alio moueri. Quod quippè loquendo
ſaltem de motu præternaturali in rebus inanimatis, eſt ir
refragabile.
mobilitate naturali, tùm clara ac patenti experientia;
ita vt nulla ferè indigeat probatione, aut explicatione, præ
ſertim in doctrina Ariſtotelis, qui quantum attinet ad prin
cipium extrinſecum, à quo prouenire diximus præternatu
ralem motionem, cum 8 Phyſicor. tex. 33. dixiſſet: Omnia,
quæ mouentur, aut natura moueri, aut præter naturam, ac
violentia; mox addit: Et quæ vi & præter naturam, omnia
à quodam, & ab alio. Iuxta commune illud pronuntiatum
à ſe prius traditum, & ab omnibus receptum nimirum, om
ne quod mouetur, ab alio moueri. Quod quippè loquendo
ſaltem de motu præternaturali in rebus inanimatis, eſt ir
refragabile.
Illud tamen apud nonnullos adhuc non eſt omnino ex
ploratum, ac non paruam habet difficultatem, quo videli
cet pacto violentia ipſa corporibus ab extrinſeco inferatur;
quauè ratione, eadem corpora poſtquam ab impulſore, vel
proijciente receſſerint, ex ſe præternaturaliter moueantur.
ploratum, ac non paruam habet difficultatem, quo videli
cet pacto violentia ipſa corporibus ab extrinſeco inferatur;
quauè ratione, eadem corpora poſtquam ab impulſore, vel
proijciente receſſerint, ex ſe præternaturaliter moueantur.