Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="2">
            <p type="main">
              <s id="s.000548">
                <pb xlink:href="082/01/077.jpg" pagenum="115"/>
              quaeque in se cohibet, palantia sidera passim,
                <lb/>
              lunamque et solis praeclara luce nitorem;
                <lb/>
              omnia quae nunc si primum. </s>
              <s id="s.000549">mortalibus essent,
                <lb/>
              ex inproviso si nunc obiecta repente,
                <lb/>
              quid magis his rebus poterat mirabile dici
                <lb/>
              aut minus ante quod auderent fore redere gentes ?</s>
              <s id="s.000550">
                <lb/>
              nil, ut opinor: ita haec species miranda fuisset. </s>
              <s id="s.000551">
                <lb/>
              quam tibi iam nemo, fessus satiate videndi,
                <lb/>
              suspicere in caeli dignatur lucida templa!
                <lb/>
              desine quapropter novitate exterritus ipsa
                <lb/>
              expuere ex animo rationem, sed magis acri
                <lb/>
              iudicio perpende et, si tibi vera videntur,
                <lb/>
              dede manus, aut, si falsum est, accingere contra. </s>
              <s id="s.000552">
                <lb/>
              quaerit enim rationem animus, cum summa loci sit
                <lb/>
              infinita foris haec extra moenia mundi,
                <lb/>
              quid sit ibi porro quo prospicere usque velit mens
                <lb/>
              atque animi iactus liber quo pervolet ipse.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000553">Principio nobis in cunctas undique partis
                <lb/>
              et latere ex utroque
                <emph type="italics"/>
              supra
                <emph.end type="italics"/>
              supterque per omne
                <lb/>
              nulla est finis; uti docui, res ipsaque per se
                <lb/>
              vociferatur, et elucet natura profundi.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000554">nullo iam pacto veri simile esse putandumst,
                <lb/>
              undique eum vorsum spatium vacet infinitum
                <lb/>
              seminaque innumero numero summaque profunda
                <lb/>
              multimodis volitent aeterno percita motu,
                <lb/>
              hunc unum terrarum orbem caelumque creatum,
                <lb/>
              nil agere illa foris tot corpora materiai;
                <lb/>
              eum praesertim hic sit natura factus, ut ipsa
                <lb/>
              sponte sua forte offensando semina rerum,
                <lb/>
              multimodis temere incassum frustraque coacta,
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>