7771IN LIB. DE COLORIBVS.
@ {τὸ} λαμπρὸν, ἢ {τὸ} λευκ)\, ἢ {τὸ} μέλ{αν}, {καὶ} σκο τ{ει}νὸν, κα{τὰ} {τὸ} {μᾶ}{λλο}ν
{καὶ} {τὸ} ἧ{ττ}ον. {τὸ} {γὰρ} ἀπὸ τοῦ ἡλί{ου} φῶσ, {καὶ} ἀπὸ {τοῦ} πυρὸσ κερ{αν}νύμε-
νον, ποῦ \`ꝗ̃ τῷ ἀέρϊ, ποῦ {δὲ} τῷ ὕδατϊ, διαφόρωσ ἔχ {ου}σϊ, διαφόρ{ου}σ
{καὶ} 024 χροὰσ πα{εῖ}. {καὶ} {αὖ}θισ οἱ ἄνθρακεσ, {καὶ} ὁ κ{απν}ὸσ, {καὶ} ὁ ἰὸσ, {καὶ} {τὸ}
θ{εῖ}ον, {καὶ} {τὰ} {πτ}ερώμα{τα} κερ{αν}νύμενα, {τὰ} \`ꝗ̃ {ταῖ}σ {τοῦ} ἡ{λί}{ου} ἀυγ{αῖ}σ,
{τὰ} {δὲ} {τα}ῖσ τοῦ πυρὸσ, πο{λλ}ὰσ {καὶ} ποι{κί}λασ ποι{οῦ}σϊ με{τα}βολὰσ
χρωμά{των}, {τῷ} μᾶ{λλ}ον {καὶ} ἧ {ττ}ον κε{ρά}ννυ{σθα}ι. hoc eſt, horũ autem
latè rurſum, multæ ſunt differentiæ, eo quod abun-
det aut ſplendidum, aut album, aut nigrum, & tene-
bricoſum, ſecundum magis & minus. nam lumen
quod à Sole, & quod ab igne emittitur, temperatum
aliàs cum aëre, & aliàs cum aqua diuerſo modo ſe ha
bentibus, differentes quoque colores reddit. Et rur-
ſus, carbones, & fumus, & ærugo, & ſulphur, & pen-
nę, temperata, alia cum radiis Solis, alia cum ignis ful
gore, multas variáſq. efficiunt colorum mutationes
prout magis & minus temperantur. " Quæ verba hoc
pacto cum ſuperioribus connectemus. Cùm declara
uerit cauſas multorum colorum, velut ſuprà dictum
fuit; & tria ſint, quę ad colorum mixtionem veniunt,
color nimirum, in quem radii incidunt; radius vel lu-
men; & medium, id eſt aẽr, aut aqua: in præſentia ex-
plicat colorũ varietates gigni ex varia horum trium
inter ſe mutuo temperatura, prout magis vel minus
temperantur, atque participant hæc tria. & inquit,
Horum autem, ſcilicet colorum mediorum, latè, id
eſt ſecundum diuiſibilitatem, vt ita dicam, multæ
ſunt differentiæ, eo quòd excedat & abundet ſplendi
dum, aut album, aut nigrum, & tenebroſum, ſecun-
dũ magis & minus: propterea ſcilicet quod magis ſit
ſplendidum, & album & cætera, vel minus. Apparet
autem aliquid magis minus'ue ſplendidum, album,
nigrũ & tenebricoſum, atq. ita de cæteris;
{καὶ} {τὸ} ἧ{ττ}ον. {τὸ} {γὰρ} ἀπὸ τοῦ ἡλί{ου} φῶσ, {καὶ} ἀπὸ {τοῦ} πυρὸσ κερ{αν}νύμε-
νον, ποῦ \`ꝗ̃ τῷ ἀέρϊ, ποῦ {δὲ} τῷ ὕδατϊ, διαφόρωσ ἔχ {ου}σϊ, διαφόρ{ου}σ
{καὶ} 024 χροὰσ πα{εῖ}. {καὶ} {αὖ}θισ οἱ ἄνθρακεσ, {καὶ} ὁ κ{απν}ὸσ, {καὶ} ὁ ἰὸσ, {καὶ} {τὸ}
θ{εῖ}ον, {καὶ} {τὰ} {πτ}ερώμα{τα} κερ{αν}νύμενα, {τὰ} \`ꝗ̃ {ταῖ}σ {τοῦ} ἡ{λί}{ου} ἀυγ{αῖ}σ,
{τὰ} {δὲ} {τα}ῖσ τοῦ πυρὸσ, πο{λλ}ὰσ {καὶ} ποι{κί}λασ ποι{οῦ}σϊ με{τα}βολὰσ
χρωμά{των}, {τῷ} μᾶ{λλ}ον {καὶ} ἧ {ττ}ον κε{ρά}ννυ{σθα}ι. hoc eſt, horũ autem
latè rurſum, multæ ſunt differentiæ, eo quod abun-
det aut ſplendidum, aut album, aut nigrum, & tene-
bricoſum, ſecundum magis & minus. nam lumen
quod à Sole, & quod ab igne emittitur, temperatum
aliàs cum aëre, & aliàs cum aqua diuerſo modo ſe ha
bentibus, differentes quoque colores reddit. Et rur-
ſus, carbones, & fumus, & ærugo, & ſulphur, & pen-
nę, temperata, alia cum radiis Solis, alia cum ignis ful
gore, multas variáſq. efficiunt colorum mutationes
prout magis & minus temperantur. " Quæ verba hoc
pacto cum ſuperioribus connectemus. Cùm declara
uerit cauſas multorum colorum, velut ſuprà dictum
fuit; & tria ſint, quę ad colorum mixtionem veniunt,
color nimirum, in quem radii incidunt; radius vel lu-
men; & medium, id eſt aẽr, aut aqua: in præſentia ex-
plicat colorũ varietates gigni ex varia horum trium
inter ſe mutuo temperatura, prout magis vel minus
temperantur, atque participant hæc tria. & inquit,
Horum autem, ſcilicet colorum mediorum, latè, id
eſt ſecundum diuiſibilitatem, vt ita dicam, multæ
ſunt differentiæ, eo quòd excedat & abundet ſplendi
dum, aut album, aut nigrum, & tenebroſum, ſecun-
dũ magis & minus: propterea ſcilicet quod magis ſit
ſplendidum, & album & cætera, vel minus. Apparet
autem aliquid magis minus'ue ſplendidum, album,
nigrũ & tenebricoſum, atq. ita de cæteris;