Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
Scan
Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
pb
pagenum
="
58
"
xlink:href
="
011/01/078.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000433
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Secundo loco ſciendum finem ad rei naturam proximius
<
lb
/>
accedere, eamdemque magis explicare, & eſſe nobiliorem
<
lb
/>
quam ſint ea, quæ it a ordinantur, vt ad finem tendant.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000434
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Tertio notandum, vita duplex: quædam rudis, & incoa
<
lb
/>
ta, propterea imperfecta: quædam omnino expleta: elementa
<
lb
/>
dum mouentur non ſecundam, ſed primam vitam, per quam
<
lb
/>
ad
<
expan
abbr
="
ſecũdam
">ſecundam</
expan
>
vt ad perfectionem tendunt, viuunt. </
s
>
<
s
id
="
s.000435
">Quamquam
<
lb
/>
hic vitam impropriè vſurpamus: nam propriè ſolis corporibus
<
lb
/>
animatis ab Ariſtotele libro ſecundo de anima vita tribui
<
lb
/>
tur: quæ animata corpora propriè augentur, ac nutriuntur,
<
lb
/>
& cum ad maturam ætatem peruenerint, ſimile gignunt; ni
<
lb
/>
ſi mutila ſint.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000436
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quarto animaduertendum: elementa per ſe quieſcere,
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
<
lb
/>
moueri niſi per accidens: vt ſupra diximus: & elementorum
<
lb
/>
quietem eſſe eorumdem finem, in quem tendunt; dum mouen
<
lb
/>
tur, vt infra demonſtrabimus de ſententia Aristotelis libro
<
lb
/>
quarto de cælo particula vigeſimaquinta. </
s
>
<
s
id
="
s.000437
">Sciendum
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
est
<
lb
/>
vitam ex elementorum quiete natam, eſſe perfectam: ad
<
expan
abbr
="
quã
">quam</
expan
>
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
eorũdem
">eorundem</
expan
>
vita imperfecta, quæ ex motu pendet, natur atendit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000438
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex his ad formam: Totum primum argumentum detur,
<
lb
/>
ſi de imperfecta vita intelligatur: & minor inficiatione dilua
<
lb
/>
tur, ſi de vita omnino expleta eamdem intelligere velint.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000439
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ad locum, qui ab oppoſitis petebatur dicimus: elementorum
<
lb
/>
motum vitam imperfectam ex motu manantem finire; non
<
lb
/>
autem perfectam; quæ non ex motu, sed ex quiete manat:
<
lb
/>
immo in ipſamet quiete conſiſtit. </
s
>
<
s
id
="
s.000440
">Ad lócum Ariſtotelis libro
<
lb
/>
duodecimo Diuinorum reſpondendum: Cælum & Naturam
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
moueri à Deo niſi metaphoricè per modum intellecti ama
<
lb
/>
ti, & deſiderati, qui motus eſt quieti, quam motui ſimilior; in
<
lb
/>
hac quiete Deus ſe
<
expan
abbr
="
tantũ
">tantum</
expan
>
amat, atque intelligit; in quo aman-
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>