Lucretius - De rerum natura: Libri Sex

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100

1 Donicum ad extremam crescendi perfica finem
Omnia perduxit rerum natura creatrix.
Ut fit, ubi nihilo iam plus est, quod datur intra
Vitalis venas, quam quod fluit, adque recedit:
Omnibus hic aetas debet consistere rebus;
Hic natura suis refrenat viribus auctum.
Nam, quaecumque, vides hilaro grandescere adauctu,
Paulatimque gradus aetatis scandere adultae;
Plura sibi adsumunt, quam de se corpora mittunt,
Dum facile in venas cibus omnis diditur; & dum
Non ita sunt late dispersa, ut multa remittant:
Et plus dispendi faciant, quam vescitur aetas.
Nam certe fluere, atque recedere corpora rebus
Multimodis, dandum est: sed plura accedere debent,
Donec alescendi summum tetigere cacumen.
Inde minutatim vires, & robur adultum
Frangit, & in partem peiorem liquitur aetas.
Quippe etenim quanto est res amplior, augmine dempto,
Et quo latior est; in cunctas undique partes
Pluria eo dispargit, & a se corpora mittit.
Nec facile in venas cibus omnis diditur eii:
Nec satis est, proquam largos exaestuat artus,
Unde queat tanturn suboriri, ac subpeditare,
Quantum opus est, & quod satis est, natura nouare.
Iure igitur pereunt, cum rarefacta fluendo
Sunt; & cum externis succumbunt omnia plagis:
Quandoquidem grandi cibus aevo denique defit.
Nec tuditantia rem cessant extrinsecus ullam
Corpora conficere, & plagis infesta domare.
Sic igitur magni quoque circum moenia mundi
Expugnata dabunt labem, putrisque ruinas.
Omnia debet enim cibus integrare novando:

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100