Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 241 > >|
1 Et fulcire cibus, cibus omnia sustentare,
Nequicquam, quoniam nec venae perpetiuntur,
Quod satis est; neque quantum opus est, natura ministrat.

Iamque adeo fracta est aetas, effetaque tellus;
Vix animalia parva creat, quae cuncta creavit
Saecla, deditque ferarum ingentia corpora partu.

Haud (ut opinor) enim mortalia saecla superne
Aurea de caelo demisit funis in arva:
Nec mare, nec fluctus plangentis saxa crearunt:
Sed genuit tellus eadem, quae nunc alit, ex se.

Praeterea nitidas fruges, vinetaque laeta
Sponte sua primum mortalibus ipsa creavit:
Ipsa dedit dulcis fetus, & pabula laeta;
Quae nunc vix nostro grandescunt aucta labore:
Conterimusque boves, & viris agricolarum
Conficimus.
seris vix arvis suppeditati
Usqueadeo pereunt fetus, augentque labores.

Iamque caput quassans grandis suspirat arator,
Crebrius in cassum manuum cecidisse laborem:
Et cum tempora temporibus praesentia confert
Praeteritis, laudat fortunas saepe parentis:
Et crepat, antiquum genus ut pietate repletum
Perfacile angustis tolerarit finibus aevum,
Cum minor esset agri multo modus ante viritim:
Nec tenet, omnia paullatim tabescere; & ire
Ad scopulum spatio aetatis defessa vetusto.

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index