1
Et fulcire cibus, cibus omnia sustentare,
Nequicquam, quoniam nec venae perpetiuntur,
Quod satis est; neque quantum opus est, natura ministrat.
Iamque adeo fracta est aetas, effetaque tellus;
Vix animalia parva creat, quae cuncta creavit
Saecla, deditque ferarum ingentia corpora partu.
Haud (ut opinor) enim mortalia saecla superne
Aurea de caelo demisit funis in arva:
Nec mare, nec fluctus plangentis saxa crearunt:
Sed genuit tellus eadem, quae nunc alit, ex se.
Praeterea nitidas fruges, vinetaque laeta
Sponte sua primum mortalibus ipsa creavit:
Ipsa dedit dulcis fetus, & pabula laeta;
Quae nunc vix nostro grandescunt aucta labore:
Conterimusque boves, & viris agricolarum
Conficimus. seris vix arvis suppeditati
Usqueadeo pereunt fetus, augentque labores.
Iamque caput quassans grandis suspirat arator,
Crebrius in cassum manuum cecidisse laborem:
Et cum tempora temporibus praesentia confert
Praeteritis, laudat fortunas saepe parentis:
Et crepat, antiquum genus ut pietate repletum
Perfacile angustis tolerarit finibus aevum,
Cum minor esset agri multo modus ante viritim:
Nec tenet, omnia paullatim tabescere; & ire
Ad scopulum spatio aetatis defessa vetusto.
Nequicquam, quoniam nec venae perpetiuntur,
Quod satis est; neque quantum opus est, natura ministrat.
Iamque adeo fracta est aetas, effetaque tellus;
Vix animalia parva creat, quae cuncta creavit
Saecla, deditque ferarum ingentia corpora partu.
Haud (ut opinor) enim mortalia saecla superne
Aurea de caelo demisit funis in arva:
Nec mare, nec fluctus plangentis saxa crearunt:
Sed genuit tellus eadem, quae nunc alit, ex se.
Praeterea nitidas fruges, vinetaque laeta
Sponte sua primum mortalibus ipsa creavit:
Ipsa dedit dulcis fetus, & pabula laeta;
Quae nunc vix nostro grandescunt aucta labore:
Conterimusque boves, & viris agricolarum
Conficimus. seris vix arvis suppeditati
Usqueadeo pereunt fetus, augentque labores.
Iamque caput quassans grandis suspirat arator,
Crebrius in cassum manuum cecidisse laborem:
Et cum tempora temporibus praesentia confert
Praeteritis, laudat fortunas saepe parentis:
Et crepat, antiquum genus ut pietate repletum
Perfacile angustis tolerarit finibus aevum,
Cum minor esset agri multo modus ante viritim:
Nec tenet, omnia paullatim tabescere; & ire
Ad scopulum spatio aetatis defessa vetusto.