Lucretius - De rerum natura: Libri Sex

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100

1 Et fulcire cibus, cibus omnia sustentare,
Nequicquam, quoniam nec venae perpetiuntur,
Quod satis est; neque quantum opus est, natura ministrat.
Iamque adeo fracta est aetas, effetaque tellus;
Vix animalia parva creat, quae cuncta creavit
Saecla, deditque ferarum ingentia corpora partu.
Haud (ut opinor) enim mortalia saecla superne
Aurea de caelo demisit funis in arva:
Nec mare, nec fluctus plangentis saxa crearunt:
Sed genuit tellus eadem, quae nunc alit, ex se.
Praeterea nitidas fruges, vinetaque laeta
Sponte sua primum mortalibus ipsa creavit:
Ipsa dedit dulcis fetus, & pabula laeta;
Quae nunc vix nostro grandescunt aucta labore:
Conterimusque boves, & viris agricolarum
Conficimus. seris vix arvis suppeditati
Usqueadeo pereunt fetus, augentque labores.
Iamque caput quassans grandis suspirat arator,
Crebrius in cassum manuum cecidisse laborem:
Et cum tempora temporibus praesentia confert
Praeteritis, laudat fortunas saepe parentis:
Et crepat, antiquum genus ut pietate repletum
Perfacile angustis tolerarit finibus aevum,
Cum minor esset agri multo modus ante viritim:
Nec tenet, omnia paullatim tabescere; & ire
Ad scopulum spatio aetatis defessa vetusto.

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100

Scan	Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100