Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

List of thumbnails

< >
71
71 		72
72
73
73 		74
74
75
75 		76
76
77
77 		78
78
79
79 		80
80
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.000440">
                  <pb pagenum="59" xlink:href="011/01/079.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                di, & intelligendi actu quieſcit: vitamque abſolutissimam, ac
                  <lb/>
                beatissimam viuit, nullius extrinſicæ rei indigentem, ſed copiis
                  <lb/>
                omnibus intrinſicis, quæ ad diuinam perfectionem pertinere
                  <lb/>
                videantur,
                  <expan abbr="abũdantem">abundantem</expan>
                : ex qua vita numeris omnibus abſolu­
                  <lb/>
                tissima cæleſtium
                  <expan abbr="globorũ">globorum</expan>
                motus conſequitur: non enim Deus,
                  <lb/>
                vt figulus rotam, it a manu, quam
                  <expan abbr="nõ">non</expan>
                habet, cælum mouet, ſed
                  <lb/>
                intellectu, & voluntate: ideo, per modum intellecti amati, ac
                  <lb/>
                deſiderati; Conſiſtit ergo vita Dei perennis in actu intelligen­
                  <lb/>
                di, & amandi ſe ipſum: qui intelligendi, & amandi actus, eſt
                  <lb/>
                quieti ſimilior, quam motui, vt diximus, & non in actu mouen
                  <lb/>
                di quantumuis metaphorico; quibus de rebus, grauissimis illis,
                  <lb/>
                & ſanctissimis quidem
                  <expan abbr="nũc">nunc</expan>
                agendum non eſt: præſertim cum
                  <lb/>
                ſecundum veritatem verissimæ religionis noſtræ falſa ſint hæc;
                  <lb/>
                quæ à ſacris Doctoribus scholasticis, vulgo appellatis, Ariſto­
                  <lb/>
                teli aſcribuntur: Roget quis: cum omnia grauia ad medium
                  <lb/>
                ferantur, vtrum ne ad mundi medium ſuapte natura deſcen­
                  <lb/>
                dant, quæ graues ſunt terræ partes, quatenus vniuerſi
                  <expan abbr="mediũ">medium</expan>
                  <lb/>
                est, an quod terræ tantum est medium. </s>
                <s id="s.000441">Reſpondeo quamuis
                  <lb/>
                totius mundi, & terræ medium idem eſſe contingat, terræ ta­
                  <lb/>
                men partes, quæ graues ſunt, non ad terræ, quatenus terræ,
                  <lb/>
                ſed quatenus vniuerſi medium eſt, natura feruntur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.000442">
                  <emph type="italics"/>
                Timæus Locrus in libro de anima mundi, & natura ab
                  <lb/>
                Ariſtotelis ſententia alienus non videtur: qui graue, & leue
                  <lb/>
                (inquit) iudicat tactus, & ratio definit ex inclinatione ad
                  <lb/>
                medium, & à medio. </s>
                <s id="s.000443">Deorſum enim & medium ambo, id eſt
                  <lb/>
                tactus & ratio, idem cenſent: nam globi
                  <expan abbr="centrũ">centrum</expan>
                eſt deorſum,
                  <lb/>
                quod est extra centrum ad extremum ambitum ſurſum: ad
                  <lb/>
                quæ duo contraria loca grauia, & leuia ſimplicia corpora na
                  <lb/>
                tura cientur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum