1mem mittendi conſilium mutato.
Hac mente cum
eſſet, non eſt tamen auſa neque mihi patri, quem vi
debeat in duxiſſe animum vt iret, aduerſari, neque quic
quam negare Iacobo Saluiato tuarum omnium vir
tutum obſeruantiſsimo, & nobilitate, ingenio, bene
ficentia, fortitudine animi, & rerum vſu florentiſsi
mo, tibique ſanctiſsimo ſanguinis iure coniunctiſsi
mo, qui puellam vt parentis dicto eſſet audiens ma
gnopere hortabatur. Huius hortatione tam grata,
quam neceſſaria animo firmiore facto tandem ſe
venturam pollicita eſt. Ergo mihi videtur eſſe reli
quum, vt pro ea humili animo tibi ſupplicem, &
vnum illud à te petam, vt quemadmodum omnes
alios ad te ſalutandi cauſſa euntes complecti ſoles,
ſic eam quam licet humaniſsime excipias, & eius
commodo ita conſulas, vt in aliquo conclauis tui
angulo, vbi conſiſtat, paullulum loci concedas, &
quotieſcunque foras exierit ſolum vt Lælium Tau
rellum, Petrum Victorium, Io: Baptiſtam Hadria
num, Angelum Guicciardinum, alioſque tuo im
perio poteſtatique ſubiectos doctiſsimos viros in
uiſat, recta eodem reuerti ſit puellæ ſemper inte
grum, ne cui improbo violandæ illius virginitatis
relinquatur locus. Verbis autem exprimi non po
teſt, quantum ego ſim voluptatis capturus, vbi abs
te, pro tua incredibili humanitate, hanc meam fi
liam (vt cupio) benigno vultu exceptam audiuero.
Quæ quidem res ſi ex noſtra ſententia ceciderit,
præterquam quod aliquid mihi videbor eſſe, alte
ram filiam iam natu grandem non ita multo poſt
tibi mittam, ac dicabo, cui me velim ſcias iam diu
eſſet, non eſt tamen auſa neque mihi patri, quem vi
debeat in duxiſſe animum vt iret, aduerſari, neque quic
quam negare Iacobo Saluiato tuarum omnium vir
tutum obſeruantiſsimo, & nobilitate, ingenio, bene
ficentia, fortitudine animi, & rerum vſu florentiſsi
mo, tibique ſanctiſsimo ſanguinis iure coniunctiſsi
mo, qui puellam vt parentis dicto eſſet audiens ma
gnopere hortabatur. Huius hortatione tam grata,
quam neceſſaria animo firmiore facto tandem ſe
venturam pollicita eſt. Ergo mihi videtur eſſe reli
quum, vt pro ea humili animo tibi ſupplicem, &
vnum illud à te petam, vt quemadmodum omnes
alios ad te ſalutandi cauſſa euntes complecti ſoles,
ſic eam quam licet humaniſsime excipias, & eius
commodo ita conſulas, vt in aliquo conclauis tui
angulo, vbi conſiſtat, paullulum loci concedas, &
quotieſcunque foras exierit ſolum vt Lælium Tau
rellum, Petrum Victorium, Io: Baptiſtam Hadria
num, Angelum Guicciardinum, alioſque tuo im
perio poteſtatique ſubiectos doctiſsimos viros in
uiſat, recta eodem reuerti ſit puellæ ſemper inte
grum, ne cui improbo violandæ illius virginitatis
relinquatur locus. Verbis autem exprimi non po
teſt, quantum ego ſim voluptatis capturus, vbi abs
te, pro tua incredibili humanitate, hanc meam fi
liam (vt cupio) benigno vultu exceptam audiuero.
Quæ quidem res ſi ex noſtra ſententia ceciderit,
præterquam quod aliquid mihi videbor eſſe, alte
ram filiam iam natu grandem non ita multo poſt
tibi mittam, ac dicabo, cui me velim ſcias iam diu