Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
Scan
Original
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000872
">
<
pb
pagenum
="
76
"
xlink:href
="
025/01/080.jpg
"/>
Luna longè tardiùs à terreſtri globo circumagitur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000873
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000874
"> Neque hoc ſufficit; quia cùm vnus motus alium æqualem ad
<
lb
/>
ſummum producere poſſit, eſto terræ motus æqualem Lunæ imprimat,
<
lb
/>
hic erit
<
gap
/>
illius quo Luna 24. horarum tempore abſolveret circulum con
<
lb
/>
ſectis 360. grad. igitur erit tantùm 6. graduum; ſed eſt 12. grad. </
s
>
<
s
id
="
s.000875
">diurnus
<
lb
/>
ſcilicet; aliunde igitur cauſa hujus motus petenda eſt: ſed nulla eſſe po
<
lb
/>
teſt, niſi hic motus inæqualis ſupponatur; igitur ex hoc etiam capite iſta
<
lb
/>
hypotheſis terræ mobilis non ſubſiſtit, quia ſcilicet in ea motus realis in
<
lb
/>
æqualis perſo eſſet. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000876
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000877
"> Eadem difficultate tua laborat hypotheſis, in qua Lunaris
<
lb
/>
motus ſine vno ſaltem epicyclo explicari nequit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000878
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000879
"> Nullum Epicyclum pono
<
foreign
lang
="
grc
">ν</
foreign
>
pro reali motu explicando; pro ap
<
lb
/>
parenti verò vtcumque, ſimplicem dumtaxat motum admitto, ab ortu ad
<
lb
/>
occaſum, longè tamen tardiorem motu Solis, ita vt ſingulis menſibus Sy
<
lb
/>
nodicis Sol Lunam aſſequatur, atque adeò
<
foreign
lang
="
grc
">η</
foreign
>
num integrum circulum ſu
<
lb
/>
pra illam acquirat; adde vtramque inclinationem, quâ ſcilicet tum ab
<
lb
/>
Apogæo ad Perigæum & viciſſim, tum à Borea ad Auſtrum, & viciſſim
<
lb
/>
Planeta librari videtur; vtriuſque tamen periodus in Luna diverſa eſt à
<
lb
/>
Solari; vnde Lunæ Apogæum recurrit frequentiùs; præterea Lunæ ſecun
<
lb
/>
da inclinatio habet pro termino Eclipticam, vt jam dixi; anomaliæ primæ,
<
lb
/>
ſeu periodicæ ratio eadem eſt, quæ anomaliæ Solaris; neque hîc repeto,
<
lb
/>
quæ jam dixi in alio congreſſu; quod verò pertinet ad aliam inæqualita
<
lb
/>
tem, vel anomaliam ſynodicam, vt vocant. </
s
>
<
s
id
="
s.000880
">in mea hypotheſi, facilè ratio
<
lb
/>
redditur multiplicis inæqualitatis, quam huc vſque, vt verum fatear, non
<
lb
/>
dum accuratè indagarunt Aſtronomi, nedum ſtatuerunt; hinc vnus negat,
<
lb
/>
quod alius adſtruit; ſcilicet eò quiſque dumtaxat ſpectat, vt obſervatio
<
lb
/>
nes ad Syſtematis excogitati formam accommodet; ſed hæc fuſiùs diſcu
<
lb
/>
tere huius loci non eſt; hoc tantùm indicaſſe contentus, ex diverſo Lu
<
lb
/>
næ ſitu, multiplicem inæqualitatem, apparentem ſcilicet, eamque variam
<
lb
/>
ſequi poſſe: vtrùm verò Lunæ apogeæ diſtantia maior ſit in quadraturis,
<
lb
/>
quàm in copulis, & perigeæ minor, non deſunt, etiam inter principes
<
lb
/>
Aſtromos, qui negent: & verò punctum ac momentum veræ ac germa
<
lb
/>
næ quadraturæ vix diſcerni poreſt, maximè intra ſpatium duorum vel qua
<
lb
/>
tuor graduum; de Latitudine Lunæ nihil dico; cùm eam nullo negotio
<
lb
/>
explicemus; itemque Nodorum motum in antecedentia; quia citiùs ſecun
<
lb
/>
dæ inclinationis motus perficitur, quàm motus in Zodiaco; vnde neceſ
<
lb
/>
ſariò ſequitur motus Nodorum apparens contra ſeriem Signorum; motus
<
lb
/>
apogæi etiam apparens eodem modo explicatur, quo jam in Sole illum
<
lb
/>
explicuimus; itemque eorundem motuum inæqualitas, ſuppoſito motu
<
lb
/>
reali æquabiliſſimo; & vbi certæ omnino & in omnibus conſentientes
<
lb
/>
obſervationes aliquando definientur, nullus dubito, quin ex jactis princi
<
lb
/>
piis facilè in hac noſtra hypotheſi explicentur, quod tamen modò fieri ne
<
lb
/>
quit, cùm multa etiamnum incerta maneant, & vix de Apogæo conſtet,
<
lb
/>
vbi ſit, & qualis ſit excentricitas, an hæc ſemper eadem ſit; diſtantia verò
<
lb
/>
Lunæ maxima, etiam incerta eſt. </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>