Fabri, Honoré - Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur

Scan	Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70

1Luna longè tardiùs à terreſtri globo circumagitur.

Antim. Neque hoc ſufficit; quia cùm vnus motus alium æqualem ad
ſummum producere poſſit, eſto terræ motus æqualem Lunæ imprimat,
hic erit illius quo Luna 24. horarum tempore abſolveret circulum con
ſectis 360. grad. igitur erit tantùm 6. graduum; ſed eſt 12. grad. diurnus
ſcilicet; aliunde igitur cauſa hujus motus petenda eſt: ſed nulla eſſe po
teſt, niſi hic motus inæqualis ſupponatur; igitur ex hoc etiam capite iſta
hypotheſis terræ mobilis non ſubſiſtit, quia ſcilicet in ea motus realis in
æqualis perſo eſſet.

Auguſtin. Eadem difficultate tua laborat hypotheſis, in qua Lunaris
motus ſine vno ſaltem epicyclo explicari nequit.

Antim. Nullum Epicyclum pono ν pro reali motu explicando; pro ap
parenti verò vtcumque, ſimplicem dumtaxat motum admitto, ab ortu ad
occaſum, longè tamen tardiorem motu Solis, ita vt ſingulis menſibus Sy
nodicis Sol Lunam aſſequatur, atque adeò η num integrum circulum ſu
pra illam acquirat; adde vtramque inclinationem, quâ ſcilicet tum ab
Apogæo ad Perigæum & viciſſim, tum à Borea ad Auſtrum, & viciſſim
Planeta librari videtur; vtriuſque tamen periodus in Luna diverſa eſt à
Solari; vnde Lunæ Apogæum recurrit frequentiùs; præterea Lunæ ſecun
da inclinatio habet pro termino Eclipticam, vt jam dixi; anomaliæ primæ,
ſeu periodicæ ratio eadem eſt, quæ anomaliæ Solaris; neque hîc repeto,
quæ jam dixi in alio congreſſu; quod verò pertinet ad aliam inæqualita
tem, vel anomaliam ſynodicam, vt vocant. in mea hypotheſi, facilè ratio
redditur multiplicis inæqualitatis, quam huc vſque, vt verum fatear, non
dum accuratè indagarunt Aſtronomi, nedum ſtatuerunt; hinc vnus negat,
quod alius adſtruit; ſcilicet eò quiſque dumtaxat ſpectat, vt obſervatio
nes ad Syſtematis excogitati formam accommodet; ſed hæc fuſiùs diſcu
tere huius loci non eſt; hoc tantùm indicaſſe contentus, ex diverſo Lu
næ ſitu, multiplicem inæqualitatem, apparentem ſcilicet, eamque variam
ſequi poſſe: vtrùm verò Lunæ apogeæ diſtantia maior ſit in quadraturis,
quàm in copulis, & perigeæ minor, non deſunt, etiam inter principes
Aſtromos, qui negent: & verò punctum ac momentum veræ ac germa
næ quadraturæ vix diſcerni poreſt, maximè intra ſpatium duorum vel qua
tuor graduum; de Latitudine Lunæ nihil dico; cùm eam nullo negotio
explicemus; itemque Nodorum motum in antecedentia; quia citiùs ſecun
dæ inclinationis motus perficitur, quàm motus in Zodiaco; vnde neceſ
ſariò ſequitur motus Nodorum apparens contra ſeriem Signorum; motus
apogæi etiam apparens eodem modo explicatur, quo jam in Sole illum
explicuimus; itemque eorundem motuum inæqualitas, ſuppoſito motu
reali æquabiliſſimo; & vbi certæ omnino & in omnibus conſentientes
obſervationes aliquando definientur, nullus dubito, quin ex jactis princi
piis facilè in hac noſtra hypotheſi explicentur, quod tamen modò fieri ne
quit, cùm multa etiamnum incerta maneant, & vix de Apogæo conſtet,
vbi ſit, & qualis ſit excentricitas, an hæc ſemper eadem ſit; diſtantia verò
Lunæ maxima, etiam incerta eſt.

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70

Scan	Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70

Scan	Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70