T. LUCRETI CARI
DE RERUM NATURA
LIBER TERTIUS
E tenebris tantis tam clarum extollere lumen
Qui primus potuisti, inlustrans commoda vitae,
Te sequor, o Graiae gentis decus, inque tuis nunc
Fixa pedum pono pressis vestigia signis,
Non ita certandi cupidus, quam propter amorem ,
Quod te imitari aveo. quid enim contendat hirundo
Cygnis? aut quidnam tremulis facere artibus hedi
Consimile in cursu possint, ac fortis equi vis?
Tu pater, & rerum inventor; tu patria nobis
Suppeditas praecepta; tuisque ex, inclute, chartis,
Floriferis ut apes in saltibus omnia libant,
Omnia nos itidem depascimur aurea dicta;
Aurea, perpetua semper dignissima vita.
Nam simul ac ratio tua coepit vociferari,
Naturam rerum haud divina mente coortam:
Diffugiunt animi terrores: moenia mundi
Discedunt; totum video per inane geri res:
Apparet divum numen, sedesque quietae;
Quas neque concutiunt venti, nec nubila nimbis
Aspergunt, neque nix acri concreta pruina
Cana cadens violat; semperque Innubilus aether
Integit, & large diffuso lumine ridet.
Omnia suppeditat porro natura, neque ulla
Res animi pacem delibat tempore in ullo.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib