Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000872
">
<
pb
pagenum
="
76
"
xlink:href
="
025/01/080.jpg
"/>
Luna longè tardiùs à terreſtri globo circumagitur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000873
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000874
"> Neque hoc ſufficit; quia cùm vnus motus alium æqualem ad
<
lb
/>
ſummum producere poſſit, eſto terræ motus æqualem Lunæ imprimat,
<
lb
/>
hic erit
<
gap
/>
illius quo Luna 24. horarum tempore abſolveret circulum con
<
lb
/>
ſectis 360. grad. igitur erit tantùm 6. graduum; ſed eſt 12. grad. </
s
>
<
s
id
="
s.000875
">diurnus
<
lb
/>
ſcilicet; aliunde igitur cauſa hujus motus petenda eſt: ſed nulla eſſe po
<
lb
/>
teſt, niſi hic motus inæqualis ſupponatur; igitur ex hoc etiam capite iſta
<
lb
/>
hypotheſis terræ mobilis non ſubſiſtit, quia ſcilicet in ea motus realis in
<
lb
/>
æqualis perſo eſſet. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000876
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000877
"> Eadem difficultate tua laborat hypotheſis, in qua Lunaris
<
lb
/>
motus ſine vno ſaltem epicyclo explicari nequit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000878
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000879
"> Nullum Epicyclum pono
<
foreign
lang
="
grc
">ν</
foreign
>
pro reali motu explicando; pro ap
<
lb
/>
parenti verò vtcumque, ſimplicem dumtaxat motum admitto, ab ortu ad
<
lb
/>
occaſum, longè tamen tardiorem motu Solis, ita vt ſingulis menſibus Sy
<
lb
/>
nodicis Sol Lunam aſſequatur, atque adeò
<
foreign
lang
="
grc
">η</
foreign
>
num integrum circulum ſu
<
lb
/>
pra illam acquirat; adde vtramque inclinationem, quâ ſcilicet tum ab
<
lb
/>
Apogæo ad Perigæum & viciſſim, tum à Borea ad Auſtrum, & viciſſim
<
lb
/>
Planeta librari videtur; vtriuſque tamen periodus in Luna diverſa eſt à
<
lb
/>
Solari; vnde Lunæ Apogæum recurrit frequentiùs; præterea Lunæ ſecun
<
lb
/>
da inclinatio habet pro termino Eclipticam, vt jam dixi; anomaliæ primæ,
<
lb
/>
ſeu periodicæ ratio eadem eſt, quæ anomaliæ Solaris; neque hîc repeto,
<
lb
/>
quæ jam dixi in alio congreſſu; quod verò pertinet ad aliam inæqualita
<
lb
/>
tem, vel anomaliam ſynodicam, vt vocant. </
s
>
<
s
id
="
s.000880
">in mea hypotheſi, facilè ratio
<
lb
/>
redditur multiplicis inæqualitatis, quam huc vſque, vt verum fatear, non
<
lb
/>
dum accuratè indagarunt Aſtronomi, nedum ſtatuerunt; hinc vnus negat,
<
lb
/>
quod alius adſtruit; ſcilicet eò quiſque dumtaxat ſpectat, vt obſervatio
<
lb
/>
nes ad Syſtematis excogitati formam accommodet; ſed hæc fuſiùs diſcu
<
lb
/>
tere huius loci non eſt; hoc tantùm indicaſſe contentus, ex diverſo Lu
<
lb
/>
næ ſitu, multiplicem inæqualitatem, apparentem ſcilicet, eamque variam
<
lb
/>
ſequi poſſe: vtrùm verò Lunæ apogeæ diſtantia maior ſit in quadraturis,
<
lb
/>
quàm in copulis, & perigeæ minor, non deſunt, etiam inter principes
<
lb
/>
Aſtromos, qui negent: & verò punctum ac momentum veræ ac germa
<
lb
/>
næ quadraturæ vix diſcerni poreſt, maximè intra ſpatium duorum vel qua
<
lb
/>
tuor graduum; de Latitudine Lunæ nihil dico; cùm eam nullo negotio
<
lb
/>
explicemus; itemque Nodorum motum in antecedentia; quia citiùs ſecun
<
lb
/>
dæ inclinationis motus perficitur, quàm motus in Zodiaco; vnde neceſ
<
lb
/>
ſariò ſequitur motus Nodorum apparens contra ſeriem Signorum; motus
<
lb
/>
apogæi etiam apparens eodem modo explicatur, quo jam in Sole illum
<
lb
/>
explicuimus; itemque eorundem motuum inæqualitas, ſuppoſito motu
<
lb
/>
reali æquabiliſſimo; & vbi certæ omnino & in omnibus conſentientes
<
lb
/>
obſervationes aliquando definientur, nullus dubito, quin ex jactis princi
<
lb
/>
piis facilè in hac noſtra hypotheſi explicentur, quod tamen modò fieri ne
<
lb
/>
quit, cùm multa etiamnum incerta maneant, & vix de Apogæo conſtet,
<
lb
/>
vbi ſit, & qualis ſit excentricitas, an hæc ſemper eadem ſit; diſtantia verò
<
lb
/>
Lunæ maxima, etiam incerta eſt. </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>