Auguſtin.
Probè intelligo tuum ſyſtema Lunare; vis enim Lunam ſim
plici motu moveri ab Ortu ad Occaſum, ſed longè tardiùs, quàm ſtellas;
ita vt intra tempus vnius menſis periodici Luna à Stellis retro relicta ver
sùs Ortum, videatur totum Zodiacum percurrere, & ad idem punctum
redire; & quia Sol toto eo tempore versùs Ortum relictus eſt, quaſi 27.
grad. antequam ad copulam Luna redeat, duobus diebus & aliquot horis
opus eſt: hunc menſis Synodicus longior periodico; addis vtriuſque incli
nationis motum, ita vt ſecundæ terminus ſit Eclyptica; & quia motus ſe
cundæ abſolvitur paulò ante finem periodici, hinc motus Nodorum ver
sùs Occaſum, itemque Apogæi versùs Ortum; quia periodus intra quam
Luna redit ad Apogæum, paulò longior eſt menſe periodico: inæqualitas
ſimplex eodem modo à te explicatur in Luna, & in Sole; aliæ ex diverſa
combinatione vtriuſque inclinationis naſcuntur: Latitudinem per motum
ſecundæ inclinationis facilè omninò explicas, Vtrùm verò major ſit Lati
tudo in Quadraturis, quàm in Copulis, incertum putas, itemque multa alia
incerta, quæ ſupra obiter recenſuiſti; optimè demum explicas, quomodo
menſes Periodici modò majores ſint, modò minores, itèmque Synodici,
menſes enim Periodici majores ſunt, quando Nodi ſunt circa Æquato
rem, minores verò, quando ſunt circa Tropicos; Synodici autem majores
ſunt, dum Sol eſt circa Apogæum, dum verò circa Perigæum minores;
neque in his vlla reſtat difficultas; vnum tantùm ex te reſcire velim, Anti
me, quid cenſeas de libratione illa Lunari, qua ſit, vt quædam interdum
maculæ ad margines diſci Lunaris propiùs accedant, aliàs, ab iis longiùs
recedant.
plici motu moveri ab Ortu ad Occaſum, ſed longè tardiùs, quàm ſtellas;
ita vt intra tempus vnius menſis periodici Luna à Stellis retro relicta ver
sùs Ortum, videatur totum Zodiacum percurrere, & ad idem punctum
redire; & quia Sol toto eo tempore versùs Ortum relictus eſt, quaſi 27.
grad. antequam ad copulam Luna redeat, duobus diebus & aliquot horis
opus eſt: hunc menſis Synodicus longior periodico; addis vtriuſque incli
nationis motum, ita vt ſecundæ terminus ſit Eclyptica; & quia motus ſe
cundæ abſolvitur paulò ante finem periodici, hinc motus Nodorum ver
sùs Occaſum, itemque Apogæi versùs Ortum; quia periodus intra quam
Luna redit ad Apogæum, paulò longior eſt menſe periodico: inæqualitas
ſimplex eodem modo à te explicatur in Luna, & in Sole; aliæ ex diverſa
combinatione vtriuſque inclinationis naſcuntur: Latitudinem per motum
ſecundæ inclinationis facilè omninò explicas, Vtrùm verò major ſit Lati
tudo in Quadraturis, quàm in Copulis, incertum putas, itemque multa alia
incerta, quæ ſupra obiter recenſuiſti; optimè demum explicas, quomodo
menſes Periodici modò majores ſint, modò minores, itèmque Synodici,
menſes enim Periodici majores ſunt, quando Nodi ſunt circa Æquato
rem, minores verò, quando ſunt circa Tropicos; Synodici autem majores
ſunt, dum Sol eſt circa Apogæum, dum verò circa Perigæum minores;
neque in his vlla reſtat difficultas; vnum tantùm ex te reſcire velim, Anti
me, quid cenſeas de libratione illa Lunari, qua ſit, vt quædam interdum
maculæ ad margines diſci Lunaris propiùs accedant, aliàs, ab iis longiùs
recedant.
Antim Hevelio fideliſſimo & accuratiſſimo Lunarium Phænomenon
obſervatori, in his detrectari fidem, non auſim ; hic autem vult, Lunam
ita librari, vt cùm maximè ab Æquatore declinat, versùs Boream, macu
læ Boreales in ejus diſco recedant à margine, Auſtrales contra ad margi
nes accedant; & viciſſim cùm maximè declinat versùs Auſtrum, auſtra
les recedant, accedant verò Boreales. Nonnulli ex veſtris, Auguſtine, ſta
tuunt ad hunc finem, Lunarem axem ſibi ipſi parallelum, & Axi mundi; ſed
meo judicio perperam ſatis, dum enim versùs Tropicum Cancri acce
dit Luna, extremitas Borealis axis attolleretur, vt patet, igitur & Semicir
culus diſci Borealis, & Auſtralis de primeretur; ex quo contraria Phænome
na ſequerentur; Malim dicere Lunarem Globum magnetica forſan virtute
pellere, ac proinde habere duos polos magneticos; igitur codem prorſus
modo ſeſe componit ad terreſtrem Globum, quo terrella quæpiam, vel
acus magnetica; igitur quando Luna versùs Boream tendit ab Æquatore,
extremitas borealis axis deprimitur, Auſtralis verò attollitur, & viciſſim;
cùm Luna ab Æquatore versùs Auſtrum excurrit; Auſtralis deprimitur,
Borealis attollitur, ex quo prædicti effectus neceſſariò conſequuntur.
obſervatori, in his detrectari fidem, non auſim ; hic autem vult, Lunam
ita librari, vt cùm maximè ab Æquatore declinat, versùs Boream, macu
læ Boreales in ejus diſco recedant à margine, Auſtrales contra ad margi
nes accedant; & viciſſim cùm maximè declinat versùs Auſtrum, auſtra
les recedant, accedant verò Boreales. Nonnulli ex veſtris, Auguſtine, ſta
tuunt ad hunc finem, Lunarem axem ſibi ipſi parallelum, & Axi mundi; ſed
meo judicio perperam ſatis, dum enim versùs Tropicum Cancri acce
dit Luna, extremitas Borealis axis attolleretur, vt patet, igitur & Semicir
culus diſci Borealis, & Auſtralis de primeretur; ex quo contraria Phænome
na ſequerentur; Malim dicere Lunarem Globum magnetica forſan virtute
pellere, ac proinde habere duos polos magneticos; igitur codem prorſus
modo ſeſe componit ad terreſtrem Globum, quo terrella quæpiam, vel
acus magnetica; igitur quando Luna versùs Boream tendit ab Æquatore,
extremitas borealis axis deprimitur, Auſtralis verò attollitur, & viciſſim;
cùm Luna ab Æquatore versùs Auſtrum excurrit; Auſtralis deprimitur,
Borealis attollitur, ex quo prædicti effectus neceſſariò conſequuntur.
Chryſocom.
Parum admodùm abeſt, quin hoc apprimè capiam; nonni
hil ſchematis deſiderarem, vt hoc meliùs inculcetur
hil ſchematis deſiderarem, vt hoc meliùs inculcetur
Auguſtin.
Id mihi præſtandum ſuſcipio: ſit meridianus Lunaris SBTK,
Axis magneticus BK, ſemicirculus ad terram converſus BSK, qui in
Axis magneticus BK, ſemicirculus ad terram converſus BSK, qui in