Lucretius
,
De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text)
,
1893
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 258
>
Scan
Original
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 258
>
page
|<
<
of 258
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
n
="
2
">
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000573
">
<
pb
xlink:href
="
082/01/081.jpg
"
pagenum
="
119
"/>
sunt et cum externis succumbunt omnia plagis,
<
lb
/>
quandoquidem grandi cibus aevo denique defit
<
lb
/>
nec tuditantia rem cessant extrinsecus ullam
<
lb
/>
corpora conficere et plagis infesta domare. </
s
>
<
s
id
="
s.000574
">
<
lb
/>
sic igitur magni quoque circum moenia mundi
<
lb
/>
expugnata dabunt labem putris
<
emph
type
="
italics
"/>
que
<
emph.end
type
="
italics
"/>
ruinas.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.000575
">iamque adeo fracta est aetas, effetaque tellus
<
lb
/>
vix animalia parva creat quae cuncta creavit
<
lb
/>
saecla deditque ferarum ingentia corpora partu.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.000576
">haud, ut opinor, enim mortalia saecla superne
<
lb
/>
aurea de caelo demisit funis in arva
<
lb
/>
nec mare nec fluctus plangentis saxa crearunt,
<
lb
/>
sed genuit tellus eadem quae nunc alit ex se.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.000577
">praeterea nitidas fruges vinetaque laeta
<
lb
/>
sponte sua primum mortalibus ipsa creavit,
<
lb
/>
ipsa dedit dulcis fetus et pabula laeta;
<
lb
/>
quae nunc vix nostro grandescunt aucta labore,
<
lb
/>
conterimusque boves et viris agricolarum,
<
lb
/>
conficimus ferrum vix arvis suppeditati:
<
lb
/>
usque adeo parcunt fetus augentque labore.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.000578
">iamque caput quassans grandis suspirat arator
<
lb
/>
crebrius, incassum manuum cecidisse labores,
<
lb
/>
et cum tempora temporibus praesentia confert
<
lb
/>
praeteritis, laudat fortunas saepe parentis
<
lb
/>
et crepat, anticum genus ut pietate repletum
<
lb
/>
perfacile angustis tolerarit finibus aevom,
<
lb
/>
cum minor esset agri multo modus ante viritim.
<
lb
/>
tristis item vetulae vitis sator atque
<
emph
type
="
italics
"/>
victae
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>