Vitruvius - M. Vitrvvivs Per Iocvndvm Solito Castigatior Factvs Cvm Figvris Et Tabvla Vt Iam Legi Et Intelligi Possit

Scan	Original
81	36
82
83	37
84
85	38
86
87	39
88
89	40
90
91	41
92
93	42
94
95	43
96
97	44
98
99	45
100
101	46
102
103	47
104
105	48
106
107	49
108
109	50
110

8136QVARTVS.

Diſſoluuntur. n. angulorum in ædiſiciis iuncturæ, ſi in his fuerint feneſtra-
rum lumina relicta, etiam ubinunc triglyphi conſtituuntur, ſi ibi lumi-
num ſpatia fuiſſe iudicabuntur, iiſdem rationibus denticuli in ionicis fene
ſtrarum occupauiſſe loca videbuntur, Vtra enim & inter denticulos & in
ter triglyphos quæ ſunt interualla, methopæ nominantur, όϖαζ, enim græ
citignorum cubilia & aſſerum appellant, vti noſtri ea caua, colũbaria, Ita
quod inter duas opas eſtĩtertignium, id methopa eſt apud eos nominatũ,
Ita vti ante in doricis triglyphorum & mutilorum eſt inuenta ratio, item
in ionicis denticulorum conſtitutio propriam in operibus habet ratio-
nem, & quemadmodum mutili canteriorum proiecturæ ferunt imaginẽ,
ſic in ionicis denticuli ex proiecturis, aſſerum habent imitationem, Ita in
græcis operibus, nemo ſub mutilo denticulos conſtituit, Non enim poſ-
ſunt ſubtus cãterios aſſeres eſſe, Quod ergo ſupra canterios & tẽpla in ueri
tate debet eſſe collocatum, id in imaginibus ſi infra conſtitutũ fuerit, men-
doſam habebit operis rationem, Etiã antiqui non probauerunt ne in-
ſtituerunt in faſtigiis denticulos fieriſed puras coronas, ideo ꝙ nec canterii
nec aſſeres contra faſtigiorum frontes diſtribuuntur, nec poſſunt promine
re, ſed ad ſtillicidia proclinati collocantur, Ita qd´ nõ poteſt in ueritate fieri,
id non putauerunt in imaginibus factum poſſe certam rationem habere.
Omnia enim certa proprietate & a ueris naturæ deductis moribus traduxe
runt in operum perfectiones, & ea probauerunt, quorum explicationes in
diſputationibus rationem poſſunt habere veritatis, Ita exeis originibus
ſymmetrias & proportiones vniuſcuiuſ generis conſtitutas reliquerunt,
quorum ingreſſus perſecutus de ionicis & corinthiis inſtitutionibus ſupra
dixi, nunc vero doricam rationem ſummam eius ſpetiẽ breuiter exponã.

De ratione dorica. # Cap. # III.

Nonnulli antiqui architecti negauerunt dorico gñe ædes ſacras oportere fie-
ri, ꝙ mendoſæ & incõueniẽtes in his ſymmetriæ cõficiebant̃, Ita negauit
Tarcheſius, itẽ Pytheus, nõ minus Hermogenes, Nam is cũ paratã habuiſſet
marmoris copiã in doricæ ædis perfectionem cõmutauit, & ex eadem co-
pia eam ionicã libero patri fecit, Sed tñ non ꝙ inuenuſta eſt ſpeties, aut ge-
nus, aut formæ dignitas, ſed ꝙ impedita eſt diſtributio & incõmoda in ope
re triglypho℞ & lacunario℞ diſtributiõe, Nã neceſſe ẽ triglyphos cõſti-
tui cõtra medios tetrãtes colũna℞, methopaſ, quæ inter triglyphos ſient,
æquæ longas eẽ, ꝗ̃ altas, contra in angulares columnas triglyphi in extre-
mis partibus conſtituunt̃, & nõ contra medios tetrantes, Ita methopæ quæ
proxime ad angulares triglyphos ſiunt, non exeunt quadratæ, ſed oblon-
giores triglyphis dimidia altitudine, At qui methopas æquales volũt face-
re, intercolũnia extrema cõtrahũt triglyphi dimidia altitudine, Hoc aũt ſi-
ue in metho parũlõgitudinibus ſiue in intercolũnio℞ cõtractiõibus efficia
tur, eſt mẽdoſum, Quapropter antiꝗ euitare uiſi ſunt ĩ ædibus ſacris,

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
81	36
82
83	37
84
85	38
86
87	39
88
89	40
90
91	41
92
93	42
94
95	43
96
97	44
98
99	45
100
101	46
102
103	47
104
105	48
106
107	49
108
109	50
110

Scan	Original
81	36
82
83	37
84
85	38
86
87	39
88
89	40
90
91	41
92
93	42
94
95	43
96
97	44
98
99	45
100
101	46
102
103	47
104
105	48
106
107	49
108
109	50
110

Scan	Original
81	36
82
83	37
84
85	38
86
87	39
88
89	40
90
91	41
92
93	42
94
95	43
96
97	44
98
99	45
100
101	46
102
103	47
104
105	48
106
107	49
108
109	50
110