8181AD LECTOREM
QVandoquidem nonnullis bujus Praxis
propoſitionibus de corporum motu dictu-
riſumus, paucis priuſquam in rem ingre-
dimur lectoriaperire viſum fuit Stati-
cem duntaxat potentiæ moventis & pon-
derismotiſitus æquilibritatem ſeu æqua.
mentum docere; quanta verò moventis
potentiæ vis præterea deſideretur, (nam
cuilibet movendoimpedimentũ ſola cogitatione tantũ ſepar abi-
le perpetuò inbæret, quod & ipſum ſuperari quoque neceſſe eſt,)
quò datum pondus commoveatur & impellatur, à Staticæ do-
ctrina alienũ fuerit; cum via & ratione mathematica iste po-
tentiæ exceſſus invenirineque explicari poſsit, etenim impedi-
menta & res mot æ constantem analogiam nullam babent. Ve-
rùm quò ratio iſta ſit magis perſpicua, eſto currus gravitatis
notæin cognitæ acclivitatis collem pertrabendus. Ajo ſtaticam,
ut 4 exemplo 9 propaſ. perſpicitur; docere quæpotentiaſit currui
æqualis, boc eſt, ſitu æquiponderet non habita motus aut impe-
dimentorumratione, cujus generis ſunt illa ſingularium par-
tium ut axium in ſuis ſyringibus, rotarum in plateis, ac deni{q́ue}
totius currus in aere. Impedimentorum inquam potentia cum
catholica non ſit à ſtaticæ præceptis rejicienda, quia eius ad po-
tentiam moventem ratio unica & certa nulla apparet. Quod
refutatis eorum argumentis qui in ponderibus deprimentibus
ſecus ſtatuunt, arguerem, niſi in ſtatica tantum doctrinæ præ-
cepta instituere ſatius ducerem, alibi priſtinũ & inveteratum
de ponderũ affectionibus errorem firmis rationibus retecturus.
Cæterum æquilibritatis cognitio hic ſufficit; enimverò ſiin li-
bræ utrâque lance tantundem ponderis collocetur, quamvis
librile ſeu jugum ſua habeat motus impedimenta, levi tamen
momento lances huc at que illuc impelluntur: idque in cæteris
omnibus evenire certum eſt.
propoſitionibus de corporum motu dictu-
riſumus, paucis priuſquam in rem ingre-
dimur lectoriaperire viſum fuit Stati-
cem duntaxat potentiæ moventis & pon-
derismotiſitus æquilibritatem ſeu æqua.
mentum docere; quanta verò moventis
potentiæ vis præterea deſideretur, (nam
cuilibet movendoimpedimentũ ſola cogitatione tantũ ſepar abi-
le perpetuò inbæret, quod & ipſum ſuperari quoque neceſſe eſt,)
quò datum pondus commoveatur & impellatur, à Staticæ do-
ctrina alienũ fuerit; cum via & ratione mathematica iste po-
tentiæ exceſſus invenirineque explicari poſsit, etenim impedi-
menta & res mot æ constantem analogiam nullam babent. Ve-
rùm quò ratio iſta ſit magis perſpicua, eſto currus gravitatis
notæin cognitæ acclivitatis collem pertrabendus. Ajo ſtaticam,
ut 4 exemplo 9 propaſ. perſpicitur; docere quæpotentiaſit currui
æqualis, boc eſt, ſitu æquiponderet non habita motus aut impe-
dimentorumratione, cujus generis ſunt illa ſingularium par-
tium ut axium in ſuis ſyringibus, rotarum in plateis, ac deni{q́ue}
totius currus in aere. Impedimentorum inquam potentia cum
catholica non ſit à ſtaticæ præceptis rejicienda, quia eius ad po-
tentiam moventem ratio unica & certa nulla apparet. Quod
refutatis eorum argumentis qui in ponderibus deprimentibus
ſecus ſtatuunt, arguerem, niſi in ſtatica tantum doctrinæ præ-
cepta instituere ſatius ducerem, alibi priſtinũ & inveteratum
de ponderũ affectionibus errorem firmis rationibus retecturus.
Cæterum æquilibritatis cognitio hic ſufficit; enimverò ſiin li-
bræ utrâque lance tantundem ponderis collocetur, quamvis
librile ſeu jugum ſua habeat motus impedimenta, levi tamen
momento lances huc at que illuc impelluntur: idque in cæteris
omnibus evenire certum eſt.
At que bæc quidem de motus impedimentis dicta ſunto,
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib