Vitruvius, M. Vitrvvivs Per Iocvndvm Solito Castigatior Factvs Cvm Figvris Et Tabvla Vt Iam Legi Et Intelligi Possit, 1511

List of thumbnails

< >
81
81 (36)
82
82
83
83 (37)
84
84
85
85 (38)
86
86
87
87 (39)
88
88
89
89 (40)
90
90
< >
page |< < (36) of 256 > >|
8136QVARTVS.
Diſſoluuntur. n. angulorum in ædiſiciis iuncturæ, ſi in his fuerint feneſtra-
rum
lumina relicta, etiam ubinunc triglyphi conſtituuntur, ſi ibi lumi-
num
ſpatia fuiſſe iudicabuntur, iiſdem rationibus denticuli in ionicis fene
ſtrarum
occupauiſſe loca videbuntur, Vtra enim &
inter denticulos & in
ter
triglyphos quæ ſunt interualla, methopæ nominantur, όϖαζ, enim græ
citignorum
cubilia &
aſſerum appellant, vti noſtri ea caua, colũbaria, Ita
quod
inter duas opas eſtĩtertignium, id methopa eſt apud eos nominatũ,
Ita
vti ante in doricis triglyphorum &
mutilorum eſt inuenta ratio, item
in
ionicis denticulorum conſtitutio propriam in operibus habet ratio-
nem
, &
quemadmodum mutili canteriorum proiecturæ ferunt imaginẽ,
ſic
in ionicis denticuli ex proiecturis, aſſerum habent imitationem, Ita in
græcis
operibus, nemo ſub mutilo denticulos conſtituit, Non enim poſ-
ſunt
ſubtus cãterios aſſeres eſſe, Quod ergo ſupra canterios &
tẽpla in ueri
tate
debet eſſe collocatum, id in imaginibus ſi infra conſtitutũ fuerit, men-
doſam
habebit operis rationem, Etiã antiqui non probauerunt ne in-
ſtituerunt
in faſtigiis denticulos fieriſed puras coronas, ideo nec canterii
nec
aſſeres contra faſtigiorum frontes diſtribuuntur, nec poſſunt promine
re
, ſed ad ſtillicidia proclinati collocantur, Ita qd´ poteſt in ueritate fieri,
id
non putauerunt in imaginibus factum poſſe certam rationem habere.
Omnia enim certa proprietate & a ueris naturæ deductis moribus traduxe
runt
in operum perfectiones, &
ea probauerunt, quorum explicationes in
diſputationibus
rationem poſſunt habere veritatis, Ita exeis originibus
ſymmetrias
&
proportiones vniuſcuiuſ generis conſtitutas reliquerunt,
quorum
ingreſſus perſecutus de ionicis &
corinthiis inſtitutionibus ſupra
dixi
, nunc vero doricam rationem ſummam eius ſpetiẽ breuiter exponã.
De ratione dorica. # Cap. # III.
Nonnulli antiqui architecti negauerunt dorico gñe ædes ſacras oportere fie-
ri
, mendoſæ &
incõueniẽtes in his ſymmetriæ cõficiebant̃, Ita negauit
Tarcheſius
, itẽ Pytheus, minus Hermogenes, Nam is paratã habuiſſet
marmoris
copiã in doricæ ædis perfectionem cõmutauit, &
ex eadem co-
pia
eam ionicã libero patri fecit, Sed non inuenuſta eſt ſpeties, aut ge-
nus
, aut formæ dignitas, ſed impedita eſt diſtributio &
incõmoda in ope
re
triglypho℞ &
lacunario℞ diſtributiõe, Nã neceſſe triglyphos cõſti-
tui
cõtra medios tetrãtes colũna℞, methopaſ, quæ inter triglyphos ſient,
æquæ
longas eẽ, ꝗ̃ altas, contra in angulares columnas triglyphi in extre-
mis
partibus conſtituunt̃, &
contra medios tetrantes, Ita methopæ quæ
proxime
ad angulares triglyphos ſiunt, non exeunt quadratæ, ſed oblon-
giores
triglyphis dimidia altitudine, At qui methopas æquales volũt face-
re
, intercolũnia extrema cõtrahũt triglyphi dimidia altitudine, Hoc aũt ſi-
ue
in metho parũlõgitudinibus ſiue in intercolũnio℞ cõtractiõibus efficia
tur
, eſt mẽdoſum, Quapropter antiꝗ euitare uiſi ſunt ĩ ædibus ſacris,

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index