Guevara, Giovanni di
,
In Aristotelis mechanicas commentarii
,
1627
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 303
>
Scan
Original
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 303
>
page
|<
<
of 303
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N10019
">
<
p
id
="
N1237B
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N12394
">
<
pb
pagenum
="
74
"
xlink:href
="
005/01/082.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
gnitudo. </
s
>
<
s
id
="
N123A0
">Quædam verò manifesta quidem ſunt in vtriſque,
<
lb
/>
ſed multò magis in maioribus, quoniam multò maior inclina
<
lb
/>
tionis fit magnitudo ab eodem pondere in maioribus. </
s
>
<
s
id
="
N123A7
">Quam
<
lb
/>
obrem machinantur ÿ, qui purpuram vendunt. </
s
>
<
s
id
="
N123AC
">vt pendendo
<
lb
/>
defraudent, tum ad medium ſpartum non ponentes, tum plum
<
lb
/>
bum in alterutram libræ partem infundentes, aut ligni, quod
<
lb
/>
ad radicem vergebat, in eam, quam deferri volunt partem
<
lb
/>
conſtituentes: aut ſi nodum habuerit. </
s
>
<
s
id
="
N123B7
">Ligni enim grauior il
<
lb
/>
la est pars, in qua est radix. </
s
>
<
s
id
="
N123BC
">Nodus verò radix quædam eſt.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N123C1
"
type
="
head
">
<
s
id
="
N123C3
">COMMENTARIVS.</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N123C7
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N123C9
">Tanquam exploratiſſimum ſupponitur hic ab Ariſto.
<
lb
/>
tele experimentum, maiores libras, exactiores eſſe
<
lb
/>
minoribus: hoc eſt exactè magis oſtendere pondus
<
lb
/>
grauium, quæ ponderantur,
<
expan
abbr
="
eiuſq.
">eiuſque</
expan
>
differentias per motum
<
lb
/>
ſurſum, ac deorſum, aut ſtatum ſuarum lancium. </
s
>
<
s
id
="
N123D9
">
<
expan
abbr
="
Cauſamq.
">Cauſamque</
expan
>
<
lb
/>
ipſe ſtatim afferens, docet ſpartum, quo ſuſpenditur libra,
<
lb
/>
ſeu trutinam quamlibet, ſecundum eam partem, ſcilicet
<
lb
/>
quæ intra foramen bilancis exiſtens in medio iugi, axis vi
<
lb
/>
cem gerit, ſe habere tanquam centrum in circulo, quod per
<
lb
/>
motum circularem eiuſdem circuli non mouetur: partes
<
lb
/>
autem ipſius iugi vtrinque productas, quæ & brachia nun
<
lb
/>
cupantur, è quorum extremis lances propendunt, conſtitui
<
lb
/>
tanquam lineas à centro in peripheriam deductas, quæ cir
<
lb
/>
ca idem centrum conuertantur, & aliquantulum per eleua
<
lb
/>
tionem vnius, ac depreſſionem alterius circumferantur, vt
<
lb
/>
videre eſt in ſequenti figura. </
s
>
<
s
id
="
N123F5
">At, inquit, quò plus lineæ à
<
lb
/>
centro circuli diſceſſerint, eo magis, quamuis ab eadem vel
<
lb
/>
æquali virtute, valent moueri, maius nempe ſpacium eo
<
lb
/>
dem tempore percurrendo, vt idemmet Ariſtoteles proba
<
lb
/>
uerat. </
s
>
<
s
id
="
N12400
">Ergo idem pondus ab extremo libræ propendens
<
lb
/>
eò magis illam conuertere, aut mouere valebit, quò maior
<
lb
/>
fuerit ipſa libra, ſeu quò longioribus brachijs conſtabit. </
s
>
<
s
id
="
N12407
">Si
<
lb
/>
quidem extremum vbi appenditur pondus, magis diſtabit
<
lb
/>
à centro,
<
expan
abbr
="
maioremq.
">maioremque</
expan
>
proinde portionem circuli eodem </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>