Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
Scan
Original
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
62
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg581a
"/>
phyſicis
<
expan
abbr
="
oſtẽſo
">oſtenſo</
expan
>
, & ibi noto ex hypotheſi.
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
</
s
>
<
s
>Et
<
expan
abbr
="
quãuis
">quamuis</
expan
>
motus ad
<
expan
abbr
="
primũ
">primum</
expan
>
<
expan
abbr
="
philoſophũ
">philoſophum</
expan
>
quoquo pacto
<
arrow.to.target
n
="
marg581b
"/>
<
lb
/>
pertineat: at
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
ex motu ſimpliciter efficit ille
<
expan
abbr
="
propoſitũ
">propoſitum</
expan
>
, ſed ex motu æterno, quod
<
expan
abbr
="
iã
">iam</
expan
>
eſt philoſo
<
lb
/>
phi naturalis. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Etiã
">Etiam</
expan
>
<
expan
abbr
="
qc̃
">quoddam</
expan
>
aimus,
<
expan
abbr
="
ſubſtãtias
">ſubſtantias</
expan
>
à materia ſecretas, quoad ſunt principia motus, attinere ad
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
naturalẽ
">naturalem</
expan
>
; </
s
>
<
s
>vt verò principia ſimpliciter entis ad
<
expan
abbr
="
primũ
">primum</
expan
>
<
expan
abbr
="
philoſophũ
">philoſophum</
expan
>
; ita oppugnabis eò promoueri
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
cõcluſionem
">concluſionem</
expan
>
quo
<
expan
abbr
="
illã
">illam</
expan
>
effert medium. </
s
>
<
s
>Cũm igitur
<
expan
abbr
="
mediũ
">medium</
expan
>
ſit motus ęternus, ſolũm euehet hanc
<
expan
abbr
="
demonſtrationẽ
">de
<
lb
/>
monſtrationem</
expan
>
ad
<
expan
abbr
="
principiũ
">principium</
expan
>
motus, quatenus huiuſmodi, nec
<
expan
abbr
="
quidquã
">quidquam</
expan
>
amplius efficiet. </
s
>
<
s
>Quod
<
expan
abbr
="
itẽ
">item</
expan
>
<
lb
/>
confirmatur, quõd auctore Ariſtotele mouentia, quæ ſunt immobilia,
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
ſunt phyſicæ
<
expan
abbr
="
cõtemplationis
">contempla
<
lb
/>
tionis</
expan
>
.</
s
>
<
s
>At .n. (vt mea fert opinio)
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
modò motus eſt aliquid entis,
<
expan
abbr
="
ideoq̀.
">ideoque</
expan
>
de prima philoſophia; ſed
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
motus ęternus: </
s
>
<
s
>ergo vt motus à primo philoſopho tractari poſſet, ſic
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
motus ęternus; qui tametſi phyſicè
<
expan
abbr
="
cõcluditur
">concluditur</
expan
>
,
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
repugnat ordini methodi, vt eiſdem ferè modis &
<
expan
abbr
="
parũ
">parum</
expan
>
diffe
<
lb
/>
rentibus attributis à diuino concludatur ea facta tran$umptione, vt quod in tali corpore naturali
<
lb
/>
ſpectatur, & in hoc corpore accommodetur ad ſubſtantiam ſenſilem &
<
expan
abbr
="
cõmuniter
">communiter</
expan
>
<
expan
abbr
="
conſideratã
">conſideratam</
expan
>
;
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>veruntamen quòd non rerum
<
expan
abbr
="
ipſarũ
">ipſarum</
expan
>
foret hoc diſcrimen, ſed modi quo res ipſæ ſpectantur: hinc
<
lb
/>
factum eſſe veriſimile eſt, vt in methodo diuina pro
<
expan
abbr
="
demõſtratis
">demonſtratis</
expan
>
accipiatur, quod item alibi nos
<
lb
/>
in materiæ contemplatione factum fuiſſe diximus. </
s
>
<
s
>Itaque & alibi demonſtratum, & propter
<
expan
abbr
="
cõmoditatem
">com
<
lb
/>
moditatem</
expan
>
in prima philoſophia ſuppoſitum potuit eſſe medium. </
s
>
<
s
>Ad illud item quod ſecundo
<
arrow.to.target
n
="
marg581c
"/>
<
lb
/>
loco opponitur. </
s
>
<
s
>Aeternitatem motus attollere mentem
<
expan
abbr
="
noſtrã
">noſtram</
expan
>
ad intium motus per ſe, nec quic
<
lb
/>
quam prętereà de entis principio ſignificare. </
s
>
<
s
>Tametſi eſt infringere auctoritatem Philoſophi, qui
<
lb
/>
8. Phyſ. vtilem ſpeculationem motus eſſe teſtatur, quòd etiam recludit viam ad
<
expan
abbr
="
primũ
">primum</
expan
>
<
expan
abbr
="
principiũ
">principium</
expan
>
,
<
lb
/>
<
foreign
lang
="
grc
">πρὸς μέθοδον περὶ απχῆς τῆς πρώτης</
foreign
>
, quibus nubis manifeſto indicatur vel diuina methodus, vel via qua diuinus perducit nos in
<
expan
abbr
="
notitiã
">notitiam</
expan
>
primi principij, & eius
<
expan
abbr
="
cõſilium
">conſilium</
expan
>
, qui nullam aliam
<
expan
abbr
="
viã
">viam</
expan
>
<
lb
/>
fuerit ingreſſus; </
s
>
<
s
>etiam reſpondemus, cũm ex motu primo
<
expan
abbr
="
cõcluditur
">concluditur</
expan
>
primus motor;
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
excludi
<
lb
/>
primum principium: </
s
>
<
s
>nanque non excluditur primus motor ratione finis.</
s
>
<
s
>At hoc modo primus
<
lb
/>
motor eſt principium etiam in prima philoſophia: </
s
>
<
s
>ſic enim eſt principium omnis entis. </
s
>
<
s
>Ergo
<
expan
abbr
="
dũ
">dum</
expan
>
<
lb
/>
ſic tractatur; tractatur item vt principium entis.</
s
>
<
s
>Idcirco & oſtenſio diuina. </
s
>
<
s
>Atqui, inquies, id non
<
lb
/>
poterit præstare motus, quamuis æternus: neque .n. aliò mentem noſtram deducet, niſi eò vt
<
expan
abbr
="
illũ
">illum</
expan
>
cum relatione ad motum cognoſcamus. </
s
>
<
s
>At tu nihil
<
expan
abbr
="
cõcedis
">concedis</
expan
>
& aliis attributis quæ conſequantur
<
lb
/>
entia ſine materia, nec viribus principiorum quæ, cũ patefacta ſunt, illuſtrant mentem, vt ſeipſa
<
lb
/>
nobis oſtendant, & illuminent alia quæ naſcuntur ex ipſis. </
s
>
<
s
>Ad tertium patet ea quæ adducuntur
<
lb
/>
non privare phyſicum aliqua contemplatione primarum mentium; </
s
>
<
s
>ſed exquiſita earum ſpecu
<
arrow.to.target
n
="
marg581d
"/>
<
lb
/>
latione. </
s
>
<
s
>Et
<
expan
abbr
="
quanquã
">quanquam</
expan
>
non ſunt entia naturalia; nihilominus quia mouent naturaliter; & ſunt prin
<
lb
/>
cipia motus naturalis, eſſe item phyſicę contemplationis. </
s
>
<
s
>Ita igitur vterque philoſophus, licet di
<
lb
/>
uerſa ratione tractabit entia ſeparata
<
expan
abbr
="
motuq̀.
">motuque</
expan
>
vtetur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Genus ſubiectum naturalis philoſophiæ conſtituitur </
s
>
<
s
>Cap. XII
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>TAMETSI ſatis notuit quod'nam ſit propoſitum methodi naturalis, du ex obiectis rebus
<
lb
/>
ſcientias ſeparauimus; nanque ea ſibi vendicat phyſicus quę materiam
<
expan
abbr
="
motumq̀
">motumque</
expan
>
<
expan
abbr
="
reſpiciũt
">reſpiciunt</
expan
>
: </
s
>
<
s
>attamen hæ omnia ſolent ad vnum genus referri, quod vnum proprię ſubiectum eſt, quod pro
<
lb
/>
pter euidentiam excitat mentem noſtram ad eius principia, partes,
<
expan
abbr
="
proprietatesq̀.
">proprietatesque</
expan
>
perquirendas. </
s
>
<
s
>& valet, opinor, multum ad
<
expan
abbr
="
abſoluendã
">abſoluendam</
expan
>
methodum & dirigendas demonſtrationes quibus ſcien
<
lb
/>
tia
<
expan
abbr
="
cõparanda
">comparanda</
expan
>
eſt. </
s
>
<
s
>Nam dum in pauca atque illa
<
expan
abbr
="
quidẽ
">quidem</
expan
>
generalia res
<
expan
abbr
="
cõtrahuntur
">contrahuntur</
expan
>
, euitatur inanis
<
lb
/>
repetitio, dum quę
<
expan
abbr
="
cõmuniter
">communiter</
expan
>
inſunt, in ſingulis recenſere cogimur, & dum quę ſingulis per acci
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg581e
"/>
dens inhęrent, ad ea reuocantur quibus per ſe conueniunt.
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
</
s
>
<
s
>Itaque & hoc
<
expan
abbr
="
vnũ
">vnum</
expan
>
<
expan
abbr
="
veſtigandũ
">veſtigandum</
expan
>
eſt; &
<
lb
/>
nos rem quæ pluribus atque illis
<
expan
abbr
="
quidẽ
">quidem</
expan
>
non ſatis certis argumentis peragi ſolet, in pauca confere
<
lb
/>
mus, illa
<
expan
abbr
="
tantũmodo
">tantummodo</
expan
>
<
expan
abbr
="
perſequẽtes
">perſequentes</
expan
>
quę firmitatis aliquid & nouitastis in Lycęo pręſeferre videbun
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg581f
"/>
tur. </
s
>
<
s
>Etenim illud in primis accipiemus.
<
emph
type
="
sup
"/>
c
<
emph.end
type
="
sup
"/>
</
s
>
<
s
>Vnamquanque
<
expan
abbr
="
artẽ
">artem</
expan
>
, ſiue ſcientiam conſiderari poſſe, vel
<
arrow.to.target
n
="
marg581g
"/>
<
lb
/>
vt
<
expan
abbr
="
habitũ
">habitum</
expan
>
eius, qui ſcit & exercet; ex quo ſcientia definita eſt habitus demonſtratione vtens; </
s
>
<
s
>ars
<
lb
/>
verò habitus recta ratione efficiens: vel
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
, vt
<
expan
abbr
="
methodũ
">methodum</
expan
>
, hoc eſt, quatenus
<
expan
abbr
="
literarũ
">literarum</
expan
>
monimentis
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
cõmendatur
">commendatur</
expan
>
, & traditur à pręceptore diſcenti. </
s
>
<
s
>Sic non
<
expan
abbr
="
eadẽ
">eadem</
expan
>
eſt ethice vt habitus, & vt methodus. </
s
>
<
s
>& habitus, vt in hac & cęteris artibus opere definitur. </
s
>
<
s
>fruſtra .n. ſit medicus, niſi medeatur, & ędifi
<
lb
/>
cator, niſi ædificet. </
s
>
<
s
>At methodus acquieſcit in ſola cognitione,
<
expan
abbr
="
eiusq̀
">eiusque</
expan
>
<
expan
abbr
="
propriũ
">proprium</
expan
>
eſt oportuno
<
expan
abbr
="
tẽpore
">tempore</
expan
>
<
lb
/>
illa exquirere quę in ſola contemplatione ſunt poſita. </
s
>
<
s
>Nam medico ſatis eſt, ſi de loco ſuperiore
<
lb
/>
doceat
<
expan
abbr
="
artẽ
">artem</
expan
>
, &
<
expan
abbr
="
auditorẽ
">auditorem</
expan
>
pręceptis medicis informet. </
s
>
<
s
>quicquid vlterius exhibebitur iam id
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
me
<
lb
/>
thodi, ſed habitus erit
<
expan
abbr
="
propriũ
">proprium</
expan
>
, quod eſt actio, vel opus. </
s
>
<
s
>Non deſunt habitus, à quibus actio & ef
<
lb
/>
fectio nulla expectatur, ſed ſola veritas attenditur, quos ſcientiæ nomine decoramus. </
s
>
<
s
>Cùm igitur
<
lb
/>
habitus ſit duplex,
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
varia finis
<
expan
abbr
="
ſubiectiq̀
">ſubiectique</
expan
>
ratio, vnde habitus definiri ſolent, ſatuenda erit. </
s
>
<
s
>At
<
lb
/>
que in arte quę reſpicit opus vltra
<
expan
abbr
="
veritatẽ
">veritatem</
expan
>
, alius erit finis eius partis quę methodus eſt. </
s
>
<
s
>alia ma
<
lb
/>
teria; atque habitus ipſius. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
ſiquidẽ
">ſiquidem</
expan
>
finis huius ſit opus: methodi verò id quod cognoscendum eſt.</
s
>
<
s
>& hęc
<
expan
abbr
="
eadẽ
">eadem</
expan
>
materia methodi; habitus autem alia materia. </
s
>
<
s
>Exemplig. facultatis medicæ finis eſt bona
<
lb
/>
valetudo, huc enim vniverſa medici munera ſpectant & hic finiuntur. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
ſubiectũ
">ſubiectum</
expan
>
cui bona valetu</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>