Guevara, Giovanni di
,
In Aristotelis mechanicas commentarii
,
1627
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 303
>
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 303
>
page
|<
<
of 303
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N10019
">
<
p
id
="
N1237B
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N12394
">
<
pb
pagenum
="
74
"
xlink:href
="
005/01/082.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
gnitudo. </
s
>
<
s
id
="
N123A0
">Quædam verò manifesta quidem ſunt in vtriſque,
<
lb
/>
ſed multò magis in maioribus, quoniam multò maior inclina
<
lb
/>
tionis fit magnitudo ab eodem pondere in maioribus. </
s
>
<
s
id
="
N123A7
">Quam
<
lb
/>
obrem machinantur ÿ, qui purpuram vendunt. </
s
>
<
s
id
="
N123AC
">vt pendendo
<
lb
/>
defraudent, tum ad medium ſpartum non ponentes, tum plum
<
lb
/>
bum in alterutram libræ partem infundentes, aut ligni, quod
<
lb
/>
ad radicem vergebat, in eam, quam deferri volunt partem
<
lb
/>
conſtituentes: aut ſi nodum habuerit. </
s
>
<
s
id
="
N123B7
">Ligni enim grauior il
<
lb
/>
la est pars, in qua est radix. </
s
>
<
s
id
="
N123BC
">Nodus verò radix quædam eſt.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N123C1
"
type
="
head
">
<
s
id
="
N123C3
">COMMENTARIVS.</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N123C7
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N123C9
">Tanquam exploratiſſimum ſupponitur hic ab Ariſto.
<
lb
/>
tele experimentum, maiores libras, exactiores eſſe
<
lb
/>
minoribus: hoc eſt exactè magis oſtendere pondus
<
lb
/>
grauium, quæ ponderantur,
<
expan
abbr
="
eiuſq.
">eiuſque</
expan
>
differentias per motum
<
lb
/>
ſurſum, ac deorſum, aut ſtatum ſuarum lancium. </
s
>
<
s
id
="
N123D9
">
<
expan
abbr
="
Cauſamq.
">Cauſamque</
expan
>
<
lb
/>
ipſe ſtatim afferens, docet ſpartum, quo ſuſpenditur libra,
<
lb
/>
ſeu trutinam quamlibet, ſecundum eam partem, ſcilicet
<
lb
/>
quæ intra foramen bilancis exiſtens in medio iugi, axis vi
<
lb
/>
cem gerit, ſe habere tanquam centrum in circulo, quod per
<
lb
/>
motum circularem eiuſdem circuli non mouetur: partes
<
lb
/>
autem ipſius iugi vtrinque productas, quæ & brachia nun
<
lb
/>
cupantur, è quorum extremis lances propendunt, conſtitui
<
lb
/>
tanquam lineas à centro in peripheriam deductas, quæ cir
<
lb
/>
ca idem centrum conuertantur, & aliquantulum per eleua
<
lb
/>
tionem vnius, ac depreſſionem alterius circumferantur, vt
<
lb
/>
videre eſt in ſequenti figura. </
s
>
<
s
id
="
N123F5
">At, inquit, quò plus lineæ à
<
lb
/>
centro circuli diſceſſerint, eo magis, quamuis ab eadem vel
<
lb
/>
æquali virtute, valent moueri, maius nempe ſpacium eo
<
lb
/>
dem tempore percurrendo, vt idemmet Ariſtoteles proba
<
lb
/>
uerat. </
s
>
<
s
id
="
N12400
">Ergo idem pondus ab extremo libræ propendens
<
lb
/>
eò magis illam conuertere, aut mouere valebit, quò maior
<
lb
/>
fuerit ipſa libra, ſeu quò longioribus brachijs conſtabit. </
s
>
<
s
id
="
N12407
">Si
<
lb
/>
quidem extremum vbi appenditur pondus, magis diſtabit
<
lb
/>
à centro,
<
expan
abbr
="
maioremq.
">maioremque</
expan
>
proinde portionem circuli eodem </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>