Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of handwritten notes
<
1 - 4
>
[Handwritten note 1]
Page: 2
[Handwritten note 2]
Page: 6
[Handwritten note 3]
Page: 6
[Handwritten note 4]
Page: 6
<
1 - 4
>
page
|<
<
(31)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
31
"
file
="
0083
"
n
="
83
"
rhead
="
PARS PRIMA.
"/>
hoc, ut ſecundum argumentum pro continuitatis lege ſuperius
<
lb
/>
allatum vim habeat ſuam, nec ab una velocitate ad alteram
<
lb
/>
abiri poſſit ſine tranſitu per intermedias.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">67. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Patet autem, hinc illud evinci, nec interire momento
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0083-01
"
xlink:href
="
note-0083-01a
"
xml:space
="
preserve
">Non poſſe mo-
<
lb
/>
mento tempo-
<
lb
/>
ris tranſiri ab
<
lb
/>
una velocitate
<
lb
/>
ad aliam, de-
<
lb
/>
monſtratur, &
<
lb
/>
vindicatur.</
note
>
temporis poſſe, nec oriri velocitatem totam corporis, vel pun-
<
lb
/>
cti non ſimul intereuntis, vel orientis, nec huc transferri poſ-
<
lb
/>
ſe, quod de creatione, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">morte diximus; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">cum nimirum ipſa
<
lb
/>
velocitas nulla corporis, vel puncti exiſtentis, ſit non purum
<
lb
/>
nihil, ut monui, ſed realis quidam ſtatus, qui ſimul cum alio
<
lb
/>
reali ſtatu determinatæ illius intereuntis, vel orientis velocita-
<
lb
/>
tis deberet conjungi; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">unde etiam fit, ut nullum effugium ha-
<
lb
/>
beri poſſit contra ſuperiora argumenta, dicendo, quando a 12
<
lb
/>
gradibus velocitatis tranſitur ad 9, durare utique priores 9, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
interire reliquos tres, in quo nullum abſurdum ſit, cum nec
<
lb
/>
in illorum duratione habeatur ſaltus, nec in ſaltu per interi-
<
lb
/>
tum habeatur abſurdi quidpiam, ejus exemplo, quod ſuperius
<
lb
/>
dictum fuit, ubi oſtenſum eſt, non conjungi non eſſe ſimul, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
eſſe. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Nam in primis 12 gradus velocitatis non ſunt quid com-
<
lb
/>
poſitum e duodecim rebus inter ſe diſtinctis, atque disjunctis,
<
lb
/>
quarum 9 manere poſſint, 3 interire, ſed ſunt unica determi-
<
lb
/>
natio ad exiſtendum in punctis ſpatii diſtantibus certo inter-
<
lb
/>
vallo, ut palmorum 12, elapſis datis quibuſdam temporibus
<
lb
/>
æqualibus quibuſvis. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sic etiam in ordinatis GD, HE, quæ
<
lb
/>
exprimunt velocitates in fig. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">6, revera, in mea potiſſimum
<
lb
/>
Theoria, ordinata GD non eſt quædam pars ordinatæ HE
<
lb
/>
communis ipſi uſque ad D, ſed ſunt duæ ordinatæ quarum
<
lb
/>
prima conſiſtit in relatione diſtantiæ, puncti curvæ D a pun-
<
lb
/>
cto axis G, ſecunda in relatione puncti curvæ E a puncto axis
<
lb
/>
H, quod eſt ibi idem, ac punctum G. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Relationem diſtantiæ
<
lb
/>
punctorum D, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">G conſtituunt duo reales modi exiſtendi ip-
<
lb
/>
ſorum, relationem diſtantiæ punctorum D, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">E duo reales
<
lb
/>
modi exiſtendi ipſorum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">relationem diſtantiæ punctorum H,
<
lb
/>
& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">E duo reales modi exiſtendi ipſorum. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Hæc ultima relatio
<
lb
/>
conſtat duobus modis realibus tantummodo pertinentibus ad
<
lb
/>
puncta E, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">H, vel G, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſumma priorum conſtat modis
<
lb
/>
realibus omnium trium, E, D, G. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sed nos indefinite conci-
<
lb
/>
pimus poſſibilitatem omnium modorum realium intermediorum,
<
lb
/>
ut infra dicemus, in qua præciſiva, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">indefinita idea ſtat mi-
<
lb
/>
hi idea ſpatii continui; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">intermedii modi poſſibiles inter G,
<
lb
/>
& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">D ſunt pars intermediorum inter E, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">H. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Præterea omiſ-
<
lb
/>
ſis etiam hiſce omnibus ipſe ille ſaltus a velocitate finita ad
<
lb
/>
nullam, vel a nulla ad finitam, haberi non poteſt.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">68. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Atque hinc ego quidem potuiſſem etiam adhibere duos
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0083-02
"
xlink:href
="
note-0083-02a
"
xml:space
="
preserve
">Cur adhibita
<
lb
/>
colliſio pergen-
<
lb
/>
tium in eandem
<
lb
/>
plagam pro The-
<
lb
/>
oria deducenda.</
note
>
globos æquales, qui ſibi invicem occurrant cum velocitatibus
<
lb
/>
æqualibus, quæ nimirum in ipſo contactu deberent momento
<
lb
/>
temporis interire; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſed ut haſce ipſas conſiderationes evitarem
<
lb
/>
de tranſitu a ſtatu reali ad ſtatum itidem realem, ubi a velo-
<
lb
/>
citate aliqua tranſitur ad velocitatem nullam; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">adhibui </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>