Cardano, Girolamo, De subtilitate, 1663

Page concordance

< >
Scan Original
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
< >
page |< < of 403 > >|
1adhæſerint virgæ, tunc planum illud, &
verè planum eſt, & tale in quod ducta ex
centro terræ linea perpendicularis eſt, &
hoc planum ad altitudinem ſumendam ido­
neum eſt.
Quòd ſi vel dum hæret circulus pla­
no perpendicula non hærent, aut dum hæ­
rent perpendicula, circulus ab aliqua parte
planum non tangit, planum illud non eſt

idoneum.
Quare ſi velis hac cura carere,
virgam tabulæ planæ & leni magnæ ad per­
pendiculum infige, & tunc vbicunque tabu­
lam collocaueris, vt perpendicula tangant
virgam, opportunum tibi planum inueniſſe
perſuadeto.
Quòd ſi magnitudinem poſtmo­
dum ſyderis etiam ſcire libeat, ex vmbræ
fine ( vt dixi ſuperius ) cùm iam altitudinem
noueris potes inuenire.
Verum, quia ſcire
hunc vmbræ finem eſt operoſum, & non
omninò leue, tum maximè in aliis ſyderibus à
Sole & Luna, hoc alia via facillimè aſſeque­
ris.
Sume in planiſpherio dimetientem ſyde­
ris, quem duplica & ei decimamnonam par­
tem adde, & cum hoc diuide ſemper ſeptem
millia & ducenta, & numerus proueniens
eſt proportio altitudinis ad dimentientem ſy­
deris.
Cùm igitur altitudinem ſyderis iam
cognitam habeas, & proportionem altitu­
dinis ad dimentientem, palàm eſt dimentien­
tem cognitam eſſe.
Velut ponamus dime­
tientem ſyderis minuta nouem cum dimidio,
duplicabo hæc, & fient minuta decem & no­
uem: quibus addam ſemper partem deci­
mam nonam, ob magnitudinem dimetien­
tis in tabula, & fient minuta viginti: diuido
ſeptem millia ducenta.
& ſunt minuta dime­
tientis, & exeunt trecenta ſexaginta, & ideo
manifeſtum eſt ex hoc, dimetientem eius ſy­
deris eſſe ſuæ altitudinis partem trecenteſi­
mam ac ſexageſimam.
Ergo quantum vtili­
tatis præbeat, & quàm ſubtilis ſit contem­
platio radiorum, ex his omnibus patet: à
cæteris autem menſuris, vt de quibus tra­
ctauerim in lib. 12. perfecti operis, nunc ab­
ſtinebo.
Lib.1. propo­
ſitione 23.
Syderum
magnitudo
quomodo fa­
cilè dignoſ­
catur.
63[Figure 63]
LIBER QVINTVS,
De Miſtione & Miſtis imperfectè, ſeu
Metallicis.
HACTENVS igitur quinque
fermè partes totius operis ſunt
abſolutæ, ſcilicet de principiis
occultioribus, materia, forma,
vacuo, corporum vnitione pri­
mo.
De elementis ſecundo, quoniam prin­
cipia eſſent integra, abſoluta & manife­
ſta.
Tertio de cœlo. Quarto de lumine &
luce.
Quintam partem, quæ eſt de his quæ
apparent, non plenè abſoluimus, cùm mul­
ta deſint, quæ ad aures & alios ſenſus, tum
mentem & etiam ad oculos pertinent.
Nunc
igitur de miſtis agendum erit: nam miſta
primis illis indigent, tum elementis de cœ­
lo, & lumine, lucéque, propterea de illis
primùm tractauimus.
Indigere autem miſta
ipſa cœlo, & quantum cœli conſtitutio in
hæc poſſit inferiora, manifeſtis argumentis
depræhendere licet.
Nam farina quæ Augu­
ſto menſe è frumento in mola confecta eſt,
toto anno apud nos ſeruari ſolet incorrupta.

Et zethum quod Martij luna fit, ferunt du­
rare toto anno cum æſtate diebus 20. hyeme
duobus menſibus maneat incorruptum.
Re­
ferunt Gedanenſe zethum in decem annos,
nonnunquam in viginti perdurare, nec aceſ
cere, nec muceſcere, quod aqua Martia con­
ficiatur: alia cauſa eſſe poteſt, quòd Martio
menſe ſemina adhuc viuunt lupi ſalictarij,
humidum autem tunc planè conſumptum
eſt: maximè enim diſtat à tempore, quo
collectum fuit ſemen illud, ob id efficacem
& minimè humidum biriam ſeu ceruiſiam
( ſic enim vocant Germani zethum ) effi­
cere poteſt.
Efficax eſt tunc ſemen, quo­
niam ſoleat eo tempore pullulare.
Infini­

ta ſunt huius rei experimenta: nam Ver­
giliæ herbæ cum ſtellis eiuſdem nomi­
nis oriuntur & occidunt.
Sed illud ſo­
lum repetere cogor, miſta hæc omnia,
ſolo duntaxat homine excepto, terra &
aqua, & cœleſti calore conſtare.
Ho­
rum pars ſub terra latitat, alia in vndis,
alia verò ſupra terram: nunc autem de
his quæ natura latitant, dicere propoſitum
eſt.
Lunæ pro ze­
tho conficien­
do
, & farina
conſeruanda
obſeruatio.
Vergiliarum
herbarum
mirum.
Plin. lib.18
cap.27.
Quæcunque igitur miſta ſub terra, aquiſ­

ve ſunt motus expertia, in quatuor genera
diuidunt, terras, ſuccos, lapides, metalla.
Non poſſe autem plura eſſe, hoc oſtendi­
tur argumento: nam vel liqueſcunt, & re­
deuntia in propriam formam dura manent,
& hæc metalla vocantur.
Nihil enim aliud
eſt metallum, quàm quod liqueſcere poteſt,
& cum redit, durum manet.
Durum autem
duobus modis intelligo, quod non facilè ce­
dat, nec facilè frangitur: tale autem omne
manifeſtum eſt quod duci poteſt: vnde bitu­
men ducitur, & non reſiſtit: cryſtallus reſiſtit,
& melius ſtibium, ſed non ducuntur, ideo
percuſſa facilè fraguntur.
Quod verò liqueſ­
cit, & dum redit, durum non eſt, ſuccus voca­
tur.
Quod omninò non liqueſcit, vel du­
rum eſt, & vocatur lapis: vel molle, &
facillimè in minima tranſiens, & vocatur
terra.
Genera om­
nia eorum
quæ ſub ter­
ra latent qua­
tuor eſſe de­
monſtratur.
Præter hæc tamen quatuor, permiſta ex

his ſunt alia plura genera corporum.
Quòd
ſi rectè qui numerare ſciat, vndecim, nec
plura eſſe comperiet.
Simplicium exempla

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index